เรื่องมีอยู่ว่า ผมกับแฟนผมเราคบกันมา10ปีแล้วครับ ผมเนี้ยเป็นคนที่หวงแฟน หึงแฟนมากครับ จนครั้งนึงผมต้องไปทำงานต่างประเทศ เราไม่เคยห่างกันมากขนาดนั้นเลยครับ นั้นครั้งแรก พอผมกลับมาจากต่างประเทศได้ 4 เดือน แฟนผมเค้าคุยกับคนอื่นครับ ที่ทำงานเดียวกัน เค้าแอบคุยกันมา 3 เดือนละครับ
ผมใช้ความอดทนในเวลา3 เดือนดูเค้าคุยกันครับโดนที่เค้าไม่รุเลยว่าผมรุ้ทุกเรื่องที่เค้าทำ ผมแกล้งโง่ตรับ จนวันนึงผมความอดทนหมดไป วันนั้นเราทะเลาะกันครับ เธอเลือกผม บอกรักผม เธอบอกกับคนนั้นว่าเธอเลือกผมครับ หลังจากวันนั้น แค่1 วันทุกอย่างกลับเปลี่ยนไปครับ ผมให้โอกาศเธอครับ แต่เธอกับบอกผมว่า เธออยากอยู่คนเดียวครับ แต่เธอก็รักผมครับ ทุกอย่างที่เธอพูดให้ผมฟัง ผมงงมากเลยครับ เธอบอกกับผมในวันนั้นว่า เพราะผมไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ไม่สนว่าเธอจะรู้สึกยังไง พอเค้าคนนั้นเข้ามาในช่วงเวลาที่เธออ่อนแอเธอเลยเลือกที่จะคุยกับเค้าครับ คำพูดเธอทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองผิดมากเลยครับ ถ้าผมสนใจเธอไม่ละเลยเธอ เราสองคนคงไม่ต้องมาอยู่ในสภาพแบบนี้ครับ เธอบอกผมว่าเธออึดอัดเวลาอยู่กับผม เธอรักผมแต่เธอไม่เหมือนเดิมครับ ผมถามเธอว่าจะคบกับเค้าใช่มั๊ย เธอบอกว่าไม่คบครับ ผมกับเธอทำงานกันคนละที่ครับ เธอกับผมอาทิตนึงเราจะเจอกันแค่ ศุกร์ เสา ทิต ครับเพราะการเดินทางที่ไม่สะดวกครับ ทุกวันนี้ผมคิดว่าเพราะผมที่ผิดครับละเลยเธอ เรื่องกลับกันครับ ผมกับเปนฝ่ายง้อเธอครับ เปลี่ยบแปลงทุกอย่างให้เธอครั้ง จนผมคิดว่าผมเองสะอีกที่ไปมีคนอื่น จนเราต้องทะเลาะกัน ทุกวันนี้ แฟนผมคบกับผมอยู่ครับ แต่เธอเปลี่ยนไปทุกอย่าง ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ไม่เป็นห่วงผม ไม่แคร์ผมเลย เธอไม่เปลี่ยนแปลงตัวเองให้ผมเลยครับ แต่ผมรักเธอนะครับ เธอกับเค้าคนนั้นยังไงก็ต้องเจอกันทุกวันอยู่ดีครับ ไม่เลี่ยงไม่ได้เพราะทำงานที่เดียวกันครับ ผมพยายามที่จะปลงและปล่อยว่าครับ แต่ด้วยอะไรหลายๆอย่างมันทำให้ผมเครียดมากครับ เราผ่านมาด้วยกันจากคนที่ไม่ได่อะไรเลยเรามีชีวิตที่ดีขึ้นมากันขนาดนี้ครับ เธอบอกว่ายังไงก้เลือกผม รักผม ให้ไว้ใจเธอครับ แต่สิ่งที่เธอทำมันตรงข้ามหมดเลยครับ น้ำเสียงคำพูด การแสดงท่าทางเวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน เธออึดอันเวลลาอยู่กับผม เธอบอกให้ผมไปเจอคนที่ดีกว่าเธอครับ เธอบอกเธอผิดต่อผมเธอเปฯคนผิดเองที่ไปมีคนอื่นครับ แล้วทุกอย่างก่อเปลี่ยนไป นี้ก็1เดือนแล้วครับที่ผมพยายามปรับให้เธอ ทุกอย่างแต่เธอกลับเดินหนีไปจากผมอยู่ตลอดเวลาเลยครับ
ผมค่อยทักหาเธอตลอด ค่อยโทรหาตลอด ผมเองเป็นฝ่ายวิ่งตามเธอครับ
ผมควรทำไงดีครับ ผมไม่อยาเลิกกับเธอ แต่ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้วครับ
แฟนเปลี่ยนไปจนเราท้อใจ ทำยังไงดีครับ
ผมใช้ความอดทนในเวลา3 เดือนดูเค้าคุยกันครับโดนที่เค้าไม่รุเลยว่าผมรุ้ทุกเรื่องที่เค้าทำ ผมแกล้งโง่ตรับ จนวันนึงผมความอดทนหมดไป วันนั้นเราทะเลาะกันครับ เธอเลือกผม บอกรักผม เธอบอกกับคนนั้นว่าเธอเลือกผมครับ หลังจากวันนั้น แค่1 วันทุกอย่างกลับเปลี่ยนไปครับ ผมให้โอกาศเธอครับ แต่เธอกับบอกผมว่า เธออยากอยู่คนเดียวครับ แต่เธอก็รักผมครับ ทุกอย่างที่เธอพูดให้ผมฟัง ผมงงมากเลยครับ เธอบอกกับผมในวันนั้นว่า เพราะผมไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ไม่สนว่าเธอจะรู้สึกยังไง พอเค้าคนนั้นเข้ามาในช่วงเวลาที่เธออ่อนแอเธอเลยเลือกที่จะคุยกับเค้าครับ คำพูดเธอทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองผิดมากเลยครับ ถ้าผมสนใจเธอไม่ละเลยเธอ เราสองคนคงไม่ต้องมาอยู่ในสภาพแบบนี้ครับ เธอบอกผมว่าเธออึดอัดเวลาอยู่กับผม เธอรักผมแต่เธอไม่เหมือนเดิมครับ ผมถามเธอว่าจะคบกับเค้าใช่มั๊ย เธอบอกว่าไม่คบครับ ผมกับเธอทำงานกันคนละที่ครับ เธอกับผมอาทิตนึงเราจะเจอกันแค่ ศุกร์ เสา ทิต ครับเพราะการเดินทางที่ไม่สะดวกครับ ทุกวันนี้ผมคิดว่าเพราะผมที่ผิดครับละเลยเธอ เรื่องกลับกันครับ ผมกับเปนฝ่ายง้อเธอครับ เปลี่ยบแปลงทุกอย่างให้เธอครั้ง จนผมคิดว่าผมเองสะอีกที่ไปมีคนอื่น จนเราต้องทะเลาะกัน ทุกวันนี้ แฟนผมคบกับผมอยู่ครับ แต่เธอเปลี่ยนไปทุกอย่าง ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ไม่เป็นห่วงผม ไม่แคร์ผมเลย เธอไม่เปลี่ยนแปลงตัวเองให้ผมเลยครับ แต่ผมรักเธอนะครับ เธอกับเค้าคนนั้นยังไงก็ต้องเจอกันทุกวันอยู่ดีครับ ไม่เลี่ยงไม่ได้เพราะทำงานที่เดียวกันครับ ผมพยายามที่จะปลงและปล่อยว่าครับ แต่ด้วยอะไรหลายๆอย่างมันทำให้ผมเครียดมากครับ เราผ่านมาด้วยกันจากคนที่ไม่ได่อะไรเลยเรามีชีวิตที่ดีขึ้นมากันขนาดนี้ครับ เธอบอกว่ายังไงก้เลือกผม รักผม ให้ไว้ใจเธอครับ แต่สิ่งที่เธอทำมันตรงข้ามหมดเลยครับ น้ำเสียงคำพูด การแสดงท่าทางเวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน เธออึดอันเวลลาอยู่กับผม เธอบอกให้ผมไปเจอคนที่ดีกว่าเธอครับ เธอบอกเธอผิดต่อผมเธอเปฯคนผิดเองที่ไปมีคนอื่นครับ แล้วทุกอย่างก่อเปลี่ยนไป นี้ก็1เดือนแล้วครับที่ผมพยายามปรับให้เธอ ทุกอย่างแต่เธอกลับเดินหนีไปจากผมอยู่ตลอดเวลาเลยครับ
ผมค่อยทักหาเธอตลอด ค่อยโทรหาตลอด ผมเองเป็นฝ่ายวิ่งตามเธอครับ
ผมควรทำไงดีครับ ผมไม่อยาเลิกกับเธอ แต่ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้วครับ