ไม่รู้สิ อ่านตามกระทู้เนอะ

เราเคยอ่านหลายกระทู้ที่เค้าแชร์ความทรงจำในอดีตกัน หลายกระทู้ทำให้เรายิ้ม เราหัวเราะ บางเรื่องก็ทำให้เราไม่คาดคิดว่าจะมีอยู่จริง
...แต่พอย้อนดูตัวเองแล้ว ช่วงเวลาที่เรามีความสุขมันน้อยเหลือเกิน
...บางคนบอกอย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบคนอื่น บางคนบอกชีวิตเราไม่เหมือนกัน โชคชะตา วาสนา คนเรามันต่างกัน แต่มันก็แปลกเนอะ ทำไมเราไม่เคยเจอความสุขจริงๆกับเค่สักที
...ตอนเด็กอยากไปกับพี่ๆ ญาติก็ไม่เคยได้ไป
...ตอนเรียนก็แค่เด็กที่ใครบางคน ก็อาจจำไม่ได้
...ตอนเข้ามหาลัย อยากเรียนที่ดีๆๆ กลับต้องพังลง เพราะเราสูญเสียคนที่รัก จากนั้นทุกอย่างก็เปลี่ยนไปหมด
...ความทรงจำที่ทำให้เรายิ้ม แทบไม่มี
...พอทำงาน หลายอย่างก็โดนให้ออกจากงาน ตกงาน ตอนนี้ก็ไม่ได้ทำงาน
...เพื่อนคนที่ไว้ใจก็กลายเป็นคนอื่น
...แฟนนี้ไม่ต้องพูดถึงไม่เคยสมหวังสักที ตอนนี้ก็ไม่มี
...ครอบครัว หลังจากที่สูญเสีย อะไรก็เปลี่ยนไป เมื่อก่อนให้คนอื่นยื่ม ทุกวันนี้ต้องยื่มคนอื่น
...ถามว่ามีความสุขไม มันก็มีบ้าง แต่มันก็แค่ครั้งคราว ที่เราพยายามสร้างมันขึ้นมาเอง
ชีวิตเหมือนไม่เคยสมหวังสักอย่าง แต่ไม่ใช่ว่ามันไม่มีเรื่องดีเลย มันก็มี แต่มีน้อย เรื่องที่น่ายินดี แทบจำไม่ได้
...เราแค่อยากระบาย ถามว่าน้อยใจในชีวิตไม มันก็มีบ้าง จากที่เห็นคนอื่น บางครั้งเราก็อยากได้อยากมีเหมือนคนอื่นเค้าบ้าง