คิดถึงใครคนนึงมากๆควรทำอย่างไรดีคะ

สวัสดีค่ะตอนนี้จขกทอายุ 20 ขอแทนตัวเองว่าหนูนะคะ หนูดันไปชอบผู้ชายคนนึงที่อายุเยอะกว่าหนูมากกกกๆ เขาเป็นคนขี้เล่นๆค่ะค่อนข้างเข้ากับคนง่ายเลยทีเดียว แต่ก็ขี้งอนและขี้ประชดมากๆค่ะ
         หนูมีไลน์เขาและเขามีไลน์หนู แต่ว่าหนูไม่ค่อยได้คุยกันเพราะหนูกลัวเขารำคาญค่ะ จะคุยก็ต่อเมื่อหนูไปหาเขา (หนูจะบอกเขาล่วงหน้าเสมอเวลาไปหาค่ะ) และทุกครั้งที่หนูไปหาเขาจะมีเพื่อนคนนึงไปด้วยค่ะแต่เพื่อนของหนูไปทำธุระที่ต่างจังหวัดเลยไม่ค่อยได้กลับมาหา

ส่วนนี้ขอเล่าเรื่องและระบายนะคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้     หนูรู้จักเขาทางเพื่อนค่ะๆ แล้วก็ทำให้มีโอกาสได้พบกันบ่อยครั้ง แรกๆเขาเป็นฝ่ายเต๊าะหนูนะคะด้วยความที่ว่าแค่อยากสนิทรึป่าวหนูก็ไม่แน่ใจ แรกๆหนูก็เฉยๆนะคะ นานๆไปหนูก็เริ่มๆชอบค่ะ แต่หนูเป็นคนฟอร์มจัดปากแข็ง ไม่แสดงออกว่าชอบแต่ดันทำตัวให้เขาหมันไส้
           เขาก็เลยหมันไส้หนูมาก เรียกได้ว่าค่อนข้างไปทางเกลียดเลยล่ะค่ะ ชอบจิกๆแขวะๆลอดเวลาที่เจอกัน เวลาคุยนี่เรียกได้ว่าเขาเป็นฝ่ายถอนหายใจแรงตลอดๆ
       

           และมันก็มีเรื่องที่ทำให้หนูได้อยู่ใกล้ชิดกับเขาเรื่อยๆ เจอกันบ่อยครั้ง (ขอบอกก่อนว่าตอนนั้นหนูอยู่ม.6และเขาคือบุคคลในโรงเรียนค่ะ)ทำให้หนูถลำลึกไปถึงความรู้สึกเขามากขึ้นค่ะ จนหนูเรียนจบ และไปเรียนมหาลัย หนูก็กลับมาหาเขานะคะ เพราะก่อนจบเขาก็ช่วยหนูหลายเรื่องเลย
       

           พอกลับมาครั้งแรก เขาก็ดีใจมากๆนะคะแล้วบอกว่าเด็กๆหรือคนอื่นๆที่เขารู้จักไม่เคยกลับมาหาเขาเลย หนูยังดีที่กลับมาหาเขา แล้วเขาพูดเสียงสะอื้นๆนิดนึงค่ะ ตามอารมณ์คนพูดความในใจลึกๆ

        มันเลยทำให้หนูคิดสงสารและเป็นห่วงเรื่องความรู้สึกเขามาก หนูเลยตัดสินใจมาหาเขาบ่อยๆ มาพูดคุยแลกเปลี่ยนความเป็นมา เขาก็ดูแฮปปี้มากกว่าครั้งก่อนที่เจอหนู เขาแกล้ง แล้วชวนคุยตลอด ที่สำคัญยิ้มตลอดด้วยๆ ทำให้หนูมีควาวมสุขมากๆที่เห็นเขายิ้ม(คือปกติเขาแขวะหนูตลอดอ่ะ5555)แล้วเพื่อนก็ชอบบอกว่าเขาชอบเล่นกับหนูๆ


  หนูเคยไปงานในโรงเรียนบังเอิญได้เจอเขาเขาก็ชวนหนูถ่ายรูปกับเขา

          ก็ได้รูปคู่มาหลายรูปเลยค่ะ  จากนั้นเขาก็เอาลงเฟสละแท็กมาหาหนู หนูก็ไปกดรักเลยรัวๆ (ตอนนั้นที่กดกะจะไปกวนๆเขาเฉยๆนะคะ)
        ผ่านมาอาทิตย์หลังจากวันงานหนูก็แวะไปหาเขา ท่าทีเขาเปลี่ยนไปนะคะกลายเป็นว่าจ้องหน้าหนูตลอดเวลาที่คุย ยิ้มหวานๆให้ทุกครั้ง  บางครั้งก็แสดงออกว่าเขินชัดเจนมากๆค่ะ  เรื่องสายตานี่ก็วิบวับเลยค่ะ
  


           หลังจากเหตุการณ์นั้น1เดือนมีหนูไปหาเขาที่บ้านกับเพื่อนคนเดิม หนูก็ไปคุยกับเขาปกติแล้วเขาก็ชวนหนูนั่งจิบเบียร์กับเขาเพราะเขารู้ว่าหนูชอบกินเบียร์มาก 5555

         หนูพยักหน้ารัวๆแบบอยากกินมากๆ เขาก็หัวเราะแล้วเราก็คุยเรื่องอื่นกันต่อ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้กินเพราะเพื่อนหนูขอกลับก่อนหนูเลยกลับด้วยๆ
         

     (  อีกอย่างเวลาไปหาเขาจะคอยถามตลอดว่ากินข้าวรึยัง เรียนเป็นยังไง ค่าเทอมเท่าไหร่ ค่ากินเท่าไหร่ ไปเรียนยังไง ตลอดทำให้หนูปลื้มในความใส่ใจเขามากๆๆๆ )


         หนูไปหาเขาแทบทุกเดือนเพราะว่าทนความคิดถึงไม่ไหวจริงๆค่ะ แต่ทุกวันนี้ไม่ค่อยได้ไปหาเพราะว่าเขาอยู่แต่บ้านอย่างเดียว
         
             จะไปหาที่บ้านก็กลัวจะดูไม่ดี เพราะเขาเป็นคนที่ค่อนข้างเป็นที่รู้จักเยอะด้วยค่ะ
เลยได้แต่ทนความคิดถึงนี้ค่ะๆ TT


ควรจัดการกับความคิดถึงยังไงดีคะ ใจก็อยากตัดใจ ใจก็อยากไปหาจริงๆค่ะ TT