เมื่อไรจะหยุดร้องไห้ อยากระบายความในใจ

กระทู้คำถาม
คือเรารู้จักกับแฟนประมาณ 3 ปีกว่า ตกลงเป็นแฟนกันก็ 2 ปีแล้ว เค้าดีหมดทุกอย่างเลย ดีจนเราคิดอยากจะฝากชีวิตไว้กับคนนี้เลยแหละ
(เรื่องเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 23 ธค 61) เรามีเรื่องไม่เข้าใจกันนิดหน่อย เค้าขออยู่คนเดียวสักพัก โอเครเราเช้าใจให้เวลาเค้าอยู่กับตัวเอง
ตั้งแต่วันที่ 28 ธค 61 เค้าเริ่มโพสต์แล้วมีแฮชแท็กแปลกๆ (#คุณหมอ) ไปเช็คอินในสถานที่แปลกๆ
(หลังปีใหม่) ที่สะเทือนใจที่สุดคือโพตส์รูปว่าตนเองไปทำความสะอาดบ้านพักให้ ผญ พร้อมกับสเตตัสว่าวันแรกๆเป็นอย่างไงวันต่อๆไปก็จะเป็นเช่นนั้น เย็นวันนั้นเราขอคุยด้วยสิ่งที่เห็นคืออะไร หมายความว่าไง รู้จักกันได้อย่างไง คบกันนานแล้วหรอ ที่ผ่านๆมาไม่ได้มีเราคนเดียวใช่ไหม?
(คำตอบ ผช) เราเพิ่งเปิดใจรับเค้าเข้ามาเมื่อวันที่ 1 มค 62 ที่ผ่านมา ปีใหม่เราต้องเป็นคนใหม่บาลๆ รู้จักกันเพราะเพิ่งเป็นเพื่อนกันในเฟชบุ๊ค ผญ เค้าทักมาถามว่าอกหักหรอบาลๆ พอคุยกันแล้วมันคลิก เราอยากคบกับเค้าอยากดูแลเค้า [สรุปเราโดนเท] แต่เรายังขอเค้านะด้วยความที่เรารักเค้ามากขอให้เค้าอยู่ต่อ เค้าตอบตกลง อีกไม่ถึง 5 นาที่ต่อมา (คุยทางโทรศัพท์) เราคิดได้ว่าเมื่อก่อนนี่เราเคยสำคัญ เราเคยเป็นที่หนึ่ง แต่ตอนนี้สถานะมันเปลี่ยนไป เราคงไม่ได้รับจากเค้าแบบเดิมเต็มที่แน่นอน เราเลยบอกเลิกกันไปเลยดีกว่าต้องอยู่แบบนี้ เช้าวันนั้นเป็นวันจันทร์ เค้าทักเรามาว่าไปทำงานไหม ต้องสู้นะต้องอดทนนะเดียวเรื่องแย่ๆจะผ่ายไปเอง (แบบนี้ยิ่งทำให้เราแย่กว่าเดิมไหม)
รูปคู่รูปแรกเค้ากับ ผญ คนนั้น สเตสัสบอกว่า คนที่ใช่ไม่ต้องพยายาม อ้าวแล้วที่พยายมจีบตรูอยู่ปีกว่าละไม่มีความหมายเลยหรอ
วันที่ 12 มค 62 เราคุยกันอีกแบบเหมือนวันนั้นยังคุยไม่จบเหมือนมีอะไรอยู่ในใจ กตกลงกันว่าจะเป็นพื่อนกัน ทุกความทรงจำจะเก็บเอาไว้ในใจเสมอสัญญาว่าจะไม่ลืมกัน ดูแลตัวเองดีๆนะ มีอะไรให้ช่วยก็บอก (โอเครเราสบายใจขึ้นเยอะเลย)(ต่อจากนี้ไปก็ทำใจ) วันเดียวกันนั้นเค้าขึ้นสถานะคบกันในเฟช (เจ็บแต่ต้องทำใจ)
วันที่ 16 17 18 มค 62 ทักเรามาทุกวันเลย ถามเรื่องที่เคยคุยกันไว้ว่าตกลเราจะเอาอย่างไงดี ทำหรือไม่ทำดี (เราก็ตอบไปเหมือนเดิมกับที่ผ่านๆมานั้นแหละ)(แอบคิดว่าเอออย่างน้อยเค้าก็ยังคุยกับคนใหม่ได้ไม่ทุกเรื่อง)(ลึกๆก็คิดถึงกูมั้ง) เปล่าเลยล่าสุดเค้าไปเที่ยวเกาะล้านกัน ถ่ายรูปกอดคอกันซะขนาดนั้น ถึงสวรรค์ชั้นไหนแล้วก็ไม่รู้ จริงๆแล้ว ผญ คนนั้นเค้าก็คงไม่รู้หลอกว่ามีอีกคนที่เสียใจและเจ็บมากๆอยู่ตรงนี้
เริ่มต้นที่เราแต่ไปได้ดีกับคนอื่น คือ เค้าเริ่มมาทำธุรกิจแบบที่บ้านเราตอนแรกๆเค้าไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไรเค้าต้องคอยถามพี่ชายเค้าตลอดเลย วันดีคืนดีก็ขอให้เราถามพ่อให้หน่อยว่าต้องทำแบบไหนใช้ของเท่าไร (เออบินเก่งแล้วนิ) ไม่ต้องถามแล้ว
ประเด็นปัญหาก็คือ อยากตัดใจให้ขาด
อารมณ์ตอนนี้เหมือนเป็นเด็ก รอแม่มารับกลับบ้าน แต่แม่ติดประชุมอ่ะ ต้องรออยู่คนเดียว เหงา ว้าเหว่แปลๆ
ยอมรับนะว่าตอนนี้ไม่มีกำลังใจที่จะทำอะไรเลย ท้อแท้ไปหมด มีปัญหาในการทำงานหรือที่บ้านก็ไม่รู้จะไปพูดกับใคร เพราะเมื่อก่อนมีเค้าเรารู้สึกโอเครกว่านี้เยอะเลย
เวลาก็ผ่านมาเดือนกว่าแล้วยังไม่หยุดร้องไห้เลย จะผ่านจุดนี้ไปได้อย่างไง อยากอาตัวเองออกจากความรู้สึแบบนี้มากๆ แต่สุท้ายมันก็ยังคงกลับไปคิดวนๆซ้ำๆเรื่องเดิมๆอยู่ดี
ถ้าเรื่องนี้ไปตรงกับชีวิตใคร อยากให้รู้ไว้ว่าเราไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้ผิดใจกัน ขอให้เธอกับเค้ารักกันนานๆนะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  ปัญหาความรัก
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่