แอบรักรุ่นพี่มาเกือบ10 แต่ไม่เคยได้พูดกับใคร

เริ่มเลยก็คือตอนนั้นผมเรียนวิชาคอมพิวเตอร์....แล้วผมขอครูไปเข้าห้องผมก็เดินผ่านห้องพวกพี่ ม.6 ผมเห็นพี่คนนึงเขากำลังจะเดินเข้าห้องเรียนผมมองหน้าเขา..ผมรู้แค่ว่าเขาอาจจะไม่สวยมากในสายแต่คนอื่นแต่สำหรับผมตอนนั้นเธอคือคนที่สวยที่สุดในสายตาผมตอนนั้น..ผมก็เดินก้มหน้าอายๆเวลาเจอพี่เขาผมก็จะคอยก้มหน้าตลอด จนวันนึงช่วงพักกลางวันผมได้แอบไปในห้องป.6 เพื่อไปหาชื่อในสมุด สรุปคือหาเจอครับ แต่พี่เขาเข้ามาในห้องพอดีกับเพื่อนของเขา จังหวะนั้นผมก็เหวอเลยครับ ผมก็เลยพูดไปว่า มาเล่นซ่อนแอบครับ แต่พี่เขายังไม่ทันได้ถามอะไรเลยย ผมก็ชิงตอบไปซะก่อน อายมากวันนั้น แต่ก็คุ้มครับ ได้รู้ว่า ชื่อจริง และนามสกุล พร้อมชื่อเล่น และบิดามารดา ฮ่าๆๆๆ (แต่ผมบอกได้แค่ว่า พี่เขาชื่อพลอย ที่เหลือไม่บอกก ) แล้วพอวันรุ่งขึ้นผมเจอพวกพี่เขา ก็จะโดนมองหน้าแล้วขำไม่รู้ขำทำไม แต่ผมก็อายแล้วก็จะพยายาม หลบหน้าตลอด แล้วจนวันที่พี่เขาจบไปขึ้นมัธยม ปี 2554 facebookได้เข้ามาแล้วแต่ยังไม่ฮิตเท่า hi5 ผมก็ เจอเฟสพี่เขา โดยผมโหลดรูปของ justin biber มาตั้งเป็นรูปโปรไฟล์ เพื่อแอดเขาไป 555555 (ขำตัวเองจัง) แต่พอวันรุ่งขึ้นพี่เขารับ ตอนนั้นบอกเลยว่า ดีใจแบบสุดขั้ว เพราะพี่เขาไปเรียนต่อ ที่โรงเรียนเขมาภิรตราม ผมบอกตรงๆเลยว่า ผมเคยคุยกับพี่เขาแค่คำเดียว คือ ที่ผมบอกมาเล่นซ่อนแอบไม่รู้แบบนั้นเขาเรียกว่าคุยหรือเปล่า จนปัจจุบันตอนนี้ ผมรู้แค่ว่า พี่เขาไม่ค่อยเล่นเฟส เล่นแต่ Instagram ตอนนี้เรียนที่ ธรรมศาสตร์ น่าจะเอก ญี่ปุ่นมั้งนะ ผมก็ไม่กล้าทักไปกลัวเขาจะไม่อ่าน ผมก็ได้ระบายความในใจที่ค้างมาเกือบ10ปี ในพันทิป เป็นครั้งแรก ในใจผมยังคงหวังอยู่ว่าถ้าพี่เค้ายังจำผมได้แล้วยอมคุยกับผม ผมจะบอกความจริงในใจทั้งหมด แม้ว่าคำตอบของพี่เขาจะออกมาสมหวังหรือไม่สมหวังก็ตาม (ประเด็นคือไม่รู้จะทักไปว่าอะไร5555)