ผมเป็นคนที่จัดได้ว่าอยู่ในกลุ่มของมาโซคิสม์ค่อนข้างไปทางหนักมากๆ ประมาณนึงเลย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้**สำหรับ คนที่ไม่ทราบมาก่อนว่าคืออะไร มาโซคิสม์คือเป็นอาการที่อยู่ตรงข้ามกับซาดิสม์ คือเป็นอาการของคนที่ชอบที่จะถูกกระทำให้ได้รับความเจ็บปวด** ประมาณนี้ นึกภาพประมาณหนัง fifty shades ไว้ แต่สลับเพศกัน
อยากโดนทำร้ายร่างกาย อยากโดนเอาเท้าเหยียบกดหัว อยากโดนแส้เฆี่ยนเทียนหยด อยากโดนกระทืบตบตี โดนเตะผ่าหมาก ใส่ส้นสูงเหยียบมือ ฯลฯ หนักกว่านี้ก็มี อันนี้ยกตัวอย่างบางส่วน
จริงๆใช้คำว่า 'อยากจะโดน...' ก็ยังไม่ถูกซะทีเดียว เพราะเหมือนว่าผมเองไปเสพจากสื่อโน่นนี่นั่นมาแล้วเป็นความรู้สึกอยากที่จะลองบ้าง
แต่ต้องเรียกว่าชอบที่จะโดนกระทำมากกว่า เพราะสิ่งที่ผมกล่าวไปทั้งหมด จะด้วยวิธีใดก็ตาม ล้วนเป็นสิ่งที่ผม 'เคยโดนจริง' มาทั้งหมดที่กล่าวไปแล้ว และได้พบว่าตัวผมเองมีความสุขกับสิ่งเหล่านั้น
ถามว่าไม่เจ็บเหรอ เจ็บสิ หลายครั้งที่เจ็บมากๆ ยาวไปหลายวันก็มี แต่ถามว่าเข็ดมั้ย ไม่เลย เพราะในระหว่างที่เจ็บ กลับรู้สึกว่ามีความสุขมากๆ ด้วย
ถามว่ามีความสุขขนาดไหน ก็อาจจะบอกได้ว่าเหมือนเฉกเช่นตอนที่คนปกติ make love กันนั่นแหละ ประมาณนั้นเลย โดยที่กรณีของผมไม่สนใจว่าจะต้อง 'ถึง' หรือไม่เลยด้วย ความสุขมันเกิดขึ้นตั้งแต่แส้แรกกระทบมายังร่างกายเลย
จนแทบจะบอกได้เต็มปากว่า ณ ตอนนี้ผมแทบไม่รู้สึกอะไรกับการ make love ในลักษณะของคนปกติแล้ว คือต่อให้เอาผู้หญิงสวยปานนางฟ้าที่ไหน หรือตรงสเปคผมสุดๆมาเปลือยกายนอนอยู่ข้างผม ผมก็กล้ารับรองได้ว่าเธอจะกลับไปแบบ 'ไม่ท้อง' แน่นอน เพราะผมเองไม่เหลือความรู้สึกที่ต้องการจะเมคเลิฟในลักษณะของการสอดใส่ใดๆทั้งสิ้นแม้แต่เพียงน้อยเดียวก็ตาม
และนี่ก็เป็นส่วนนึงที่ทำให้ผมต้องเลิกกับแฟนไปเมื่อหลายปีก่อนครับ
คือเป็นมานานพอสมควรแล้วแหละ ไม่ต่ำกว่า 15 ปี++ ซึ่งเอาเป็นว่าผมไม่แน่ใจว่าเกิดจากปมอะไรบางอย่างในวัยเด็กหรือเปล่า หรืออาจจะเป็นส่วนลึกของจิตใจอยู่แล้ว คือรู้ตัวอีกทีก็เรียกได้ว่าถลำลึกไปมากๆแล้ว เรียกได้ว่าในตอนนี้คือเป็นแบบมองไม่เห็นทางแก้ไขเลย เว้นแต่จะไปบวชไปศึกษาธรรมะจนบรรลุแล้วละได้ซึ่งทางโลกอะไรทำนองนั้น - -"
ครั้นจะบอกให้ไปหาจิตแพทย์ ผมก็ไม่คิดว่าจะแก้ไขให้หายได้ เพราะผมเองถึงจะชอบความเจ็บปวดแต่ก็มีลิมิตไว้อยู่ ไม่ได้ถึงขั้นว่าควบคุมตัวเองไม่ได้ หรือทำร้ายตัวเองอะไรแบบนั้น
มันเหมือนเป็นรสนิยมมากกว่า
เหมือนใครสักคนชอบ "ใช้ปาก"
แล้วแบบมีคนบอก "อี๋...ไม่ไหวนะ" แล้วแนะนำให้ไปหาจิตแพทย์เพื่อบำบัด ให้กลับมาใช้วิธีเมคเลฟสอดใส่ปกติเท่านั้น จะแก้ได้เหรอ คือเป็นความสุขความชอบไปแล้ว
และก็ค่อนข้างมั่นใจว่าไม่กระทบกับการใช้ชีวิตปกติแน่ๆ
แต่เอาจริงๆมันอึดอัดทรมานและเครียดมากนะ คือเลือกได้ก็คงไม่มีใครอยากเป็นแบบนี้หรอก โดนคนส่วนใหญ่มองว่าเป็นโรคจิตวิตถาร ซึ่งมันก็ยากที่จะไปอธิบายว่า เฮ้ย มันไม่ใช่นะ......เราไม่ใช่โรคจิต มันแค่ความชอบเท่านั้น เรายังควบคุมตัวเองได้เฉกเช่นคนปกติทุกอย่าง บลาๆ
เอาเป็นว่าเชื่อเหอะ โดยส่วนใหญ่แล้ว แฟนรู้เสียแฟน เพื่อนรู้เสียเพื่อน ถึงอาจไม่ถึงขั้นเสียเพื่อนก็อาจจะโดนนำไปล้อนินทากันขบขันสนุกสนาน แน่นอน ครอบครัวพ่อแม่รู้ก็คงไม่สบายใจ
คือถ้าเป็นคนที่เป็นกลุ่มที่มีอาการเหมือนกันจริงๆ หรือไม่ก็ต้องเป็นกลุ่มแพทย์ กลุ่มที่เรียนมาหรือมีความรู้จริงในเบื้องลึก ถึงจะพอคุยกันได้หรืออธิบายกันเข้าใจอะ
จริงๆแล้วมันก็ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรมากมายหรอก
นอกจาก น่าจะทำให้หาแฟน/คู่รัก/คู่ร่วมกิจกรรมทางเพศ ได้ลำบาก เท่านั้นเอง
กับส่งผลนิดหน่อยกับความเครียดที่จะต้องปกปิดเรื่องพวกนี้ไว้ส่วนตัวไม่ให้ใครรู้ ต้องแอบๆซ่อนๆ ลับๆ เห้อ เหนื่อย
อยากรู้ว่ามีคนที่เข้าข่ายนี้เยอะไหมอะ หรือในที่นี้มีใครเป็นบ้าง จะเป็นบ้างเล็กน้อย ปานกลาง หรือหนักหน่วงก็ตามแต่
แล้วเป็นยังไงกันบ้าง อธิบายคนอื่นอย่างไร หรือชวนคนรัก อธิบายคู่รักอย่างไรกันบ้าง หรือก็แอบๆเก็บๆทนๆเหมือนกัน
แล้วอยากรู้ต่อไปอีกในเชิงกฎหมายว่า สมมตินะ สมมติเฉยๆว่า การจ้างผู้หญิง (20+) มาทำร้ายร่างกาย จ้างมาชกท้อง ตบหน้า เหยียบมือ หรือวิธีการอื่นๆใดตามที่บอกไปขั้นต้น ด้วยเงินหรือสินจ้างกรณีแบบนี้จะจัดเข้าข่ายค้าประเวณีหรือไม่ครับ
ในเมื่อไม่ได้มีการสอดใส่ร่วมเพศหรือกระทำอนาจารใดๆทั้งสิ้น ไม่มี'การเสร็จ'หรือแม้แต่แตะต้องอวัยวะเพศกันเกิดขึ้น (สมมติว่าไม่มีการเปลี้องผ้าใดๆด้วย)
คำว่าค้าประเวณีครอบคลุมส่วนตรงนี้หรือเปล่าครับ
[18+] มีใครที่คิดว่าตัวเองซาดิสม์หรือมาโซคิสม์หนักๆบ้างไหม และสอบถามถึงการเชื่อมโยง BDSM กับกฎหมายการค้าประเวณี
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
อยากโดนทำร้ายร่างกาย อยากโดนเอาเท้าเหยียบกดหัว อยากโดนแส้เฆี่ยนเทียนหยด อยากโดนกระทืบตบตี โดนเตะผ่าหมาก ใส่ส้นสูงเหยียบมือ ฯลฯ หนักกว่านี้ก็มี อันนี้ยกตัวอย่างบางส่วน
จริงๆใช้คำว่า 'อยากจะโดน...' ก็ยังไม่ถูกซะทีเดียว เพราะเหมือนว่าผมเองไปเสพจากสื่อโน่นนี่นั่นมาแล้วเป็นความรู้สึกอยากที่จะลองบ้าง
แต่ต้องเรียกว่าชอบที่จะโดนกระทำมากกว่า เพราะสิ่งที่ผมกล่าวไปทั้งหมด จะด้วยวิธีใดก็ตาม ล้วนเป็นสิ่งที่ผม 'เคยโดนจริง' มาทั้งหมดที่กล่าวไปแล้ว และได้พบว่าตัวผมเองมีความสุขกับสิ่งเหล่านั้น
ถามว่าไม่เจ็บเหรอ เจ็บสิ หลายครั้งที่เจ็บมากๆ ยาวไปหลายวันก็มี แต่ถามว่าเข็ดมั้ย ไม่เลย เพราะในระหว่างที่เจ็บ กลับรู้สึกว่ามีความสุขมากๆ ด้วย
ถามว่ามีความสุขขนาดไหน ก็อาจจะบอกได้ว่าเหมือนเฉกเช่นตอนที่คนปกติ make love กันนั่นแหละ ประมาณนั้นเลย โดยที่กรณีของผมไม่สนใจว่าจะต้อง 'ถึง' หรือไม่เลยด้วย ความสุขมันเกิดขึ้นตั้งแต่แส้แรกกระทบมายังร่างกายเลย
จนแทบจะบอกได้เต็มปากว่า ณ ตอนนี้ผมแทบไม่รู้สึกอะไรกับการ make love ในลักษณะของคนปกติแล้ว คือต่อให้เอาผู้หญิงสวยปานนางฟ้าที่ไหน หรือตรงสเปคผมสุดๆมาเปลือยกายนอนอยู่ข้างผม ผมก็กล้ารับรองได้ว่าเธอจะกลับไปแบบ 'ไม่ท้อง' แน่นอน เพราะผมเองไม่เหลือความรู้สึกที่ต้องการจะเมคเลิฟในลักษณะของการสอดใส่ใดๆทั้งสิ้นแม้แต่เพียงน้อยเดียวก็ตาม
และนี่ก็เป็นส่วนนึงที่ทำให้ผมต้องเลิกกับแฟนไปเมื่อหลายปีก่อนครับ
คือเป็นมานานพอสมควรแล้วแหละ ไม่ต่ำกว่า 15 ปี++ ซึ่งเอาเป็นว่าผมไม่แน่ใจว่าเกิดจากปมอะไรบางอย่างในวัยเด็กหรือเปล่า หรืออาจจะเป็นส่วนลึกของจิตใจอยู่แล้ว คือรู้ตัวอีกทีก็เรียกได้ว่าถลำลึกไปมากๆแล้ว เรียกได้ว่าในตอนนี้คือเป็นแบบมองไม่เห็นทางแก้ไขเลย เว้นแต่จะไปบวชไปศึกษาธรรมะจนบรรลุแล้วละได้ซึ่งทางโลกอะไรทำนองนั้น - -"
ครั้นจะบอกให้ไปหาจิตแพทย์ ผมก็ไม่คิดว่าจะแก้ไขให้หายได้ เพราะผมเองถึงจะชอบความเจ็บปวดแต่ก็มีลิมิตไว้อยู่ ไม่ได้ถึงขั้นว่าควบคุมตัวเองไม่ได้ หรือทำร้ายตัวเองอะไรแบบนั้น
มันเหมือนเป็นรสนิยมมากกว่า
เหมือนใครสักคนชอบ "ใช้ปาก"
แล้วแบบมีคนบอก "อี๋...ไม่ไหวนะ" แล้วแนะนำให้ไปหาจิตแพทย์เพื่อบำบัด ให้กลับมาใช้วิธีเมคเลฟสอดใส่ปกติเท่านั้น จะแก้ได้เหรอ คือเป็นความสุขความชอบไปแล้ว
และก็ค่อนข้างมั่นใจว่าไม่กระทบกับการใช้ชีวิตปกติแน่ๆ
แต่เอาจริงๆมันอึดอัดทรมานและเครียดมากนะ คือเลือกได้ก็คงไม่มีใครอยากเป็นแบบนี้หรอก โดนคนส่วนใหญ่มองว่าเป็นโรคจิตวิตถาร ซึ่งมันก็ยากที่จะไปอธิบายว่า เฮ้ย มันไม่ใช่นะ......เราไม่ใช่โรคจิต มันแค่ความชอบเท่านั้น เรายังควบคุมตัวเองได้เฉกเช่นคนปกติทุกอย่าง บลาๆ
เอาเป็นว่าเชื่อเหอะ โดยส่วนใหญ่แล้ว แฟนรู้เสียแฟน เพื่อนรู้เสียเพื่อน ถึงอาจไม่ถึงขั้นเสียเพื่อนก็อาจจะโดนนำไปล้อนินทากันขบขันสนุกสนาน แน่นอน ครอบครัวพ่อแม่รู้ก็คงไม่สบายใจ
คือถ้าเป็นคนที่เป็นกลุ่มที่มีอาการเหมือนกันจริงๆ หรือไม่ก็ต้องเป็นกลุ่มแพทย์ กลุ่มที่เรียนมาหรือมีความรู้จริงในเบื้องลึก ถึงจะพอคุยกันได้หรืออธิบายกันเข้าใจอะ
จริงๆแล้วมันก็ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรมากมายหรอก
นอกจาก น่าจะทำให้หาแฟน/คู่รัก/คู่ร่วมกิจกรรมทางเพศ ได้ลำบาก เท่านั้นเอง
กับส่งผลนิดหน่อยกับความเครียดที่จะต้องปกปิดเรื่องพวกนี้ไว้ส่วนตัวไม่ให้ใครรู้ ต้องแอบๆซ่อนๆ ลับๆ เห้อ เหนื่อย
อยากรู้ว่ามีคนที่เข้าข่ายนี้เยอะไหมอะ หรือในที่นี้มีใครเป็นบ้าง จะเป็นบ้างเล็กน้อย ปานกลาง หรือหนักหน่วงก็ตามแต่
แล้วเป็นยังไงกันบ้าง อธิบายคนอื่นอย่างไร หรือชวนคนรัก อธิบายคู่รักอย่างไรกันบ้าง หรือก็แอบๆเก็บๆทนๆเหมือนกัน
แล้วอยากรู้ต่อไปอีกในเชิงกฎหมายว่า สมมตินะ สมมติเฉยๆว่า การจ้างผู้หญิง (20+) มาทำร้ายร่างกาย จ้างมาชกท้อง ตบหน้า เหยียบมือ หรือวิธีการอื่นๆใดตามที่บอกไปขั้นต้น ด้วยเงินหรือสินจ้างกรณีแบบนี้จะจัดเข้าข่ายค้าประเวณีหรือไม่ครับ
ในเมื่อไม่ได้มีการสอดใส่ร่วมเพศหรือกระทำอนาจารใดๆทั้งสิ้น ไม่มี'การเสร็จ'หรือแม้แต่แตะต้องอวัยวะเพศกันเกิดขึ้น (สมมติว่าไม่มีการเปลี้องผ้าใดๆด้วย)
คำว่าค้าประเวณีครอบคลุมส่วนตรงนี้หรือเปล่าครับ