มีเเฟนเเล้วเเต่อยู่ๆก็นึกถึงคนอื่น

อย่าพึ่งว่าเราว่าเลวอะไรขนาดนั้นนะ55555ยอมรับว่าตัวเองเจ้าชู้อยู่เเต่ไม่มาก เเค่มองว่าคนโน้นนี่หล่อละเขิลเเค่นั้นเองลิมิตเล็กๆน้อยๆ เราเป็นผ.ญนะ มีเเฟนเเล้วคบกันได ้1ปี3เดือน เเต่ทะเลาะกับเเฟนบ่อยมากตั้งเเต่วันเเรกจนปีกว่าเเบบทุกวันได้ทะเลาะกันเเรงอยู่พอสมควรในเรื่องไม่เป็นเรื่องนิดๆหน่อยๆก็ทะเลาะกัน ส่วนมากเขาจะเป็นคนเริ่มก่อน ทั้งเขาเเละเราก็น้อยใจกันไปเเต่ส่วนมากเขาจะเป็นคนขี้น้อยใจงี่เง่า จนมีวันนึงเราได้เจอกันผ.ชคนนึงคือเขาอัธยาศัยดีมากตรงสเปคเราทุกอย่างคือเรียกได้ว่ายู่ในอุดมคติของเราเลยก็ว่าได้ เเล้วมันรู้สึกเขิลๆปกติเราเเหละตอนเเรกก็เขิลธรรมดา พอผ่านไปสองสามวันความรู้สึกทันเเปลกๆเช่น วันที่เขาไม่มาสนามก็หงอยอารมเเบบเเอบชอบเเต่ไม่ยอมรับ(พี่เขาเล่นกีฬาเราก็ด้วย) พอก่อนจะนอนก็นึกถึงเเต่หน้าพี่เขาจนนอนไม่หลับ เเล้วมันวนลูปเเบบนี้ตลอด วันไหนที่พี่เขาไม่มาก็มีความรู้สึกหงอยๆไม่มีอารมเล่น ไม่ยิ้มไม่พูดจา อาการค่อนข้างมาเรื่อยๆ
.
.
มันควรทำตัวยังไงดี หรือเป็นเเค่อารมชั่ววูปสักพักคงหายต้องเก็บอาการไปก่อนต้องรอให้เเน่ใจว่าใช่รึเปล่าหรือถ้ามันจะเป็นเเบบนี้ไปนานๆก็ชักจะไม่ดีเเล้ว