ไม่คิดว่าผช.คนนึงจะทำชีวิตพังขนาดนี้

เรื่องเกิดขึ้นตอนที่เราคบกับผช.คนนี้ได้ปีกว่าเราท้องค่ะตอนเราท้องเค้าก็ไปมีผญ.คนอื่นที่อยู่รร.เดียวกันตอนแรกเราพยายามไปแสดงตัวให้ผญ.คนนั้นรู้ว่าเราเป็นเเฟนเค้านะแล้วเราก็กำลังท้องอยู่ เค้าก็รับรู้ทุกอย่างแล้วก็บอกกับเราว่าเค้ารักแฟนเรามากขาดไม่ได้ถ้าเราอยากได้ก็แย่งคืนไปสิเราก็อึ้งนะกับคำพูดของผญ.คนนั้นไม่คิดว่าเค้าจะใจดำขนาดนี้ เวลาผ่านไปคือมันก็คาราคาซังอยู่แบบนี้พ่อแม่เราสองคนรับรู้แล้วก็ได้มีการผูกแขนอะไรเรียบร้อยแต่เค้าก็ยังคบกันอยู่แล้วที่แย่ไปกว่านั้นครอบครัวเเฟนเราสนับสนุนให้แฟนเราให้มีผญ.คนนั้นทุกคืนเค้าจะcall line กันเราเดินลงมาพ่อป๊าของแฟนเราเห็นก็มาหงุดหงิดใส่เราว่าเราจะลงมาทำไมช่วงเวลาที่เค้าคอลกันเราก็ต้องนอนร้องไห้คนเดียวอยู่ข้างบนไม่มีใครเห็นใจเเม่ของแฟนเราก็บอกให้เราทำใจให้เราปล่อยแฟนเราไปมีคนอื่นเราไม่เข้าใจพวกเค้าเลยจริงๆตอนนั้นเราเครียดมากทั้งๆที่เราก็ท้องแต่ทำไมพวกเค้าทำแบบนั้นกับเราเวลาเรากับไปอยู่บ้านพ่อแม่ผช.ก็จะพาผญ.คนนั้นมาบ้านเรารู้เพราะน้องสาวแฟนเราเป็นคนบอกว่าเวลาผญ.คนนั้นมาก็จะขึ้นไปบนห้องแฟนเราตลอด ซึ่งน้องเป็นเด็กน้องไม่โกหกแน่ๆ มีครั้งนึงที่เเฟนเราไปเล่นการ์ดยูกิกับเพื่อนเราก็ไปด้วยพอตอนกลับเหมือนเค้าทะเลาะกับผญ.คนนั้นก็ปล่อยให้เรานั่งเเท็กซี่กลับไปกับเพื่อนเค้าคือเราก็ไม่เข้าใจว่าเค้าคิดอะไรอยู่ถึงกล้าทิ้งเราที่กำลังท้องไปกับคนอื่นตอนนั้นเราโมโหมากเราก็เดินลงจากรถไปเลยเราก็กลับบ้านเค้าไปเก็บเสื้อผ้าจะไปหาที่อยู่ใหม่ แต่เราไม่รู้ว่าจะไปไหนเราเลยนั่งอยู่ป้ายรถเมล์พอเค้ากลับมาจากไปหาผญ.คนนั้นแล้วเจอเราที่ป้ายรถเมล์ก็มาขอโทษมาง้อเราบอกจะไม่ทำอีกแต่เราไม่ฟังพยายามเดินหนีฉุดกระชากกันอยู่นานเค้าก็โทรหาป๊าเค้าให้มารับเค้าก็ลากเราขึ้นรถพอไปถึงบ้านป๊าเค้าก็โทรไปหาพ่อเราเราไม่รู้ว่าเค้าพูดอะไรกันแต่เสียงดังมากซักพักเค้าเรียกเราลงไปคุยบอกว่าพ่อแม่เราไม่เอาเราแล้วคือตอนนั้นเราก็เสียใจนะคือเราเป็นแบบนี้ทำไมยังต้องมาทิ้งเราอีก ป๊าเค้าก็ยื่นข้อเสนอให้เราอยู่ที่นี่ก็ได้แต่ต้องทำงานบ้านต้องเรียนภาษาจีน ที่จริงเราก็ไม่อยากเรียนภาษาจีนแต่ก็ต้องยอมตกลงเพราะเราไม่มีที่ไปแล้ว เราอยู่บ้านนั้นแบบไม่ใความสุขเลยเหมือนเราไม่มีที่พึ่งที่ไหนแฟนเราก็ปกป้องอะไรเราก็ไม่ได้ ป๊าเค้าซื้อหนังสือภาษาจีนให้เราเรียนพอเราอ่านไม่ได้เค้าก็จะด่าเราไม่ได้ด่าตรงๆแต่ก็ด่าอ้อมๆว่าเราโง่อย่างนู้นอย่างนี้คือเราไม่โอเคมากตอนนั้นแต่เราก็ทำอะไรไม่ได้ จนเหมือนเค้าบอกให้เราไปหาแม่บ้างก็คือเค้าไล่เราแหละค่ะ เราก็กลับนะคะแล้วห็อยู่ที่บ้านเรายาวไปจนเราคลอดเลย