อยากเล่าถึงความทรงจำกับแมวพิการตาบอดของเรา " มีบุญ "

สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังนะคะทุกคน วันนี้เราขอมาโพสเล่าเรื่องน้องแมวที่น่ารักที่สุดในโลกของเราหน่อยคะ น้องมีชื่อว่า มีบุญ น้องเป็นแมรจรจัดตัวเมีย ที่แม่เราไปเจออยู่ในซอยแถวบ้าน ทุกๆครั้งที่แม่ผ่านซอยนี้แม่จะเห็นน้องนอนตากแดดตากฝนอยุ่ตลอด คนแถวนั้นเล่าให้ฟังว่าน้องโดนรถชนช่วงท้องลงไป ตอนนั้นน้องท้อง ซึ่งน้องได้แท้งลูกทั้งหมด แม่เราฟังแบบนั้นจึงตัดสินใจนำน้องกลับมาอยุ่ที่บ้าน ในตอนนี้บ้านเรามีแมวทั้งหมด 8 ตัว แรกๆน้องมีสภาพมีพิการ ตาบอดหนึ่งข้าง แรกๆน้องจะเดินไม่ได้เลย จะใช้วิธีทันทีการไถลตัวเองไปเรื่อยๆ เรากับแม่ฟูมฝักน้องมาเรื่อยๆ หาไปรักษาเพราะน้องมีแผลเต้มตัว หมอบอกว่าน้องไม่สามารถกลับมาเดินปกติได้อีก เพราะทิ้งช่วงเวลานานเกินไป เราจึงเลี้ยงแบบเทาที่ทำได้ดีที่สุด น้องขับถ่ายแบบไม่เป้นที่ แต่น้องน่ารักที่พนายามจะใช้กะบะทรายมาตลอดทั้งๆที่ตัวเองลำบาก น้องอยุ่กับเรามาทั้งหมด10เดือน จนพักหลังๆน้อวแข้งแรง เดินเก่งขค้น มีความสุขเพราะมีเพื่อนๆ ขนาดขาพิการยังวิ่งไล่จับนกเลย ว่าไหมหละคะ น้องเป้นแมวที่น่ารักมากๆ ไม่ว่าน้องจะอยุ่ไหนเวลาเรากับแม่เรียกน้องจะพยายามเดินมาหาทันที น้องซื่อสัตย์มากๆ น้องทำหมันและวัควีนเรีนยร้อย จนตอนนี้อ้วนเป้นหมู แต่เรื่องน่าเสร้าก้เกิดขึ้นในเมื่อคืนนี้ น้องหายตัวไปเรากับแม่ตรมหาไม่เจอ ไปเจออีกทีน้องนอนกลบอยุ่ในะุ่มไม้ ตอนนั้นน้องมีอาการอิดดีค ลิ้นจุกปาก ขี้แตก และหอบ เร่จึงรีบพาไปหาหมอ แต่สุดท้ายหมอพยายามยื้อน้องสองรอบ แต่สุดท้ายก้ไม่ทัน น้องช้อคและดสียคาตาเราเลย หมอบอกว่าน้องดดนตะขาบกัด และน้องทนพิามันไม่ไหว เราเสียใจหนักมาก นังทำใจนอมรับไม่ได้จริงๆ เราสงสารที่น้องเกิดทาอาภัพ
เรารุ้จัก่าน้องอยู่กับเราสั้นเกอนไป แต่เราก็ทำดีที่สุดแล้ว เราได้ให้ชีวิตใหม่ ให้น้องมีความสุข จากที่น้องอยู่กลางถนนอย่างลำบาก ถ้าเราไม่ได้เอามาตั้งแต่ตอนนั้นป่านี้น้องคงตายไปนานแล้ว ตอนนี้เราทำใจไม่ได้เลยคะ ทั้งคิดถึง และนึกถึงที่ๆเค้าชอบนอนชอบอยู่ นั่งดูรูปแล้วก็ร้องไห้ทั้งคทนเลยคะ เพื่อนๆมีวิธีลดความเศร้าได้ยังไงบ้างคะ น้องคงหมดเวรกรรมแล้ว เพราะน้องทรมานกับชีวิตพิการมามากแล้วคะ แถมยังเสียลุกน้อยไปอีก น้องควกำลังจะได้ไปเกิดเป็นคนสวยๆแล้วคะ