ใครเคยไปฝึกงานแล้วไม่ตรงสายงานที่เรียบ้าง แต่ก็ต้องทนอยู่ไม่กล้าย้ายแผนก เพราะกลัวพี่เลี้ยงหาว่าแค่นี้ก็ทนไม่ได้บ้างมั้ย

คือเราเป็นนักศึกษาปี4 เรียนวิศวะกรรม สาขาวิศวกรรมการจัดการ เราส่งเอกสารฝึกงานไปโรงงานคนไทยแบรนอาหารดังแห่งหนึ่ง ตอนส่งไปส่งไปกับเพื่อน 5คน
แล้วเขาโทรมาสัมภาดส กับทุกคนที่ส่งไป แล้วมีเราคนเดียวที่ติด เราต้องไปฝึกงานคนเดียว
     พอวันไปรายงานตัว เขาก็ให้อบรมโน้นนี่นั้นเยอะแยะ ก็โอเครนะ พอจะลงแผนกงานเหมือนพี่ฝ่ายบุคคลแกจับลงให้เลย(มีนศ.ที่มาฝึกงานพร้อมกันจากมหาลัยอื่นๆเยอะมากเช่นกัน) พี่แกจัดลงให้แบบรีบๆ
  เราได้ลงแผนกซ่อมบำรุงเครื่องกล เราแล้วจะรอดใหม(เราเรียนกลุ่มวิชาเครื่องกลมาแค่ผ่านๆ)แต่เราก็คิดว่าเราไม่เคยเกี่ยงงานให้ทำอะไรทำหมด พอเราไป พี่ในแผนกแกก็ถามว่าเรียนอะไรมา เราก็ตอบไปว่าเรียนวิศวะการจัดการมาค่ะ(แต่ไม่กล้าตอบว่ามันไม่เกี่ยวกับเครื่องกลสักเท่าไหรเลย) 2-3 แรกพี่แกก็ให้นั่งอยู่ในออฟฟิตเฉยๆ เหมือนพี่แกจะงานเยอะท่วมหัวเลย วันหลังๆก็ขอไลน์ไว้ติดต่อเรื่องงาน พี่แกก็สั่งงานในไลน์ งานก็จะเกี่ยวกับ เครื่องจักรชิ้นนี้มันซ่อมยังไง มีอะไหร่อะไรบ้าง โดยทำทำเป็นเพาเวอพ้อยรายงานทุกๆ4โมงเย็น คือเราไม่รู้อะไรเลยค่ะ มาชั้นแรกก็เคยเครื่องจักรอะไรก็ไม่รู้ใหญ่มากกกกกก มันทำงานยังไงก็ไม่รู้เลย แถมพี่เลี้ยงให้ไปหาข้อมลูมาเอง  แผนกที่อยู่คือแผนกซ่อมบำรุง พูดง่ายๆคือซ่อมทุกอย่างที่พัง เริ่มตั้งแต่ลูกระนาดหน้าโรงงานถึงบ่อบำบัดน้ำเสียท้ายโรงงาน ซึ่งมันไม่ตรงสายงานเราเลยยยยยยย แต่เราก็ไม่อยากเป็นเด็กมีปัญหาแบบว่าขอย้ายแผนกไรงี้(แผนกที่ตรงสายงานเราจริงๆในโรงงานนี้ก็มี) ก็ได้แต่ฝืนทำ เหมือนทุกอย่างเริ่มใหม่ เครียดเพราะไม่มีความรู้ด้านนี้ได้แต่ใช้ชีวิตกับความเครียดไปวันๆ
ปล. เราฝึกงาน 4 เดือน พึ่งได้เข้าแผนก2อาทิต
+ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้เล่าให้พี่หน่อยค่ะ แล้วปรับตัวกันยังไงค่ะ ขอบคุณค่ะ