แบบนี้เขาเรียกกลัวการมีความรักรึเปล่า?

ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ คือผมอยู่คนเดียวมาตลอดเลยครับ ตั้งแต่มัธยมเลย ตอนนี้อยู่ปี3 แล้ว เรียนที่ชม เราทำงานเป็นพนง ต้อนรับที่รร ด้วย คือถามว่าอยากมีคนคุยไหม? ก็อยากมีนะ แต่พอเวลามีคนเข้ามาจริงๆ เรากลับถอย คือเราไม่รู้ว่สกลัวอะไร คืออยากมีคนคุยบ้างแหละ แต่เหมือนมาตราฐานเราจะสูงไปหน่อยค่อยข้างเลือกเยอะเลย เราคิดแค่ว่าต้องได้แบบดีที่สุด(เข้ากับเราได้มากที่สุด) ภาพลักษณ์ข้างนอกก็ค่อนข้างจะมีผล อีกอย่างคือเราไม่รู้จะเริ่มยังไงอ่ะประเด็น? มันเหมือนกลัวความเจ็บปวด ไม่อยากปวดใจอะไรไม่รู้? แค่อยากจะฟังความเห็นจากคนอื่นๆเฉยๆครับว่าคนอื่นมีความเห็นยังไง