คือตั้งแต่คุณย่ารู้ผลตรวจว่าเป็นมะเร็งรังไข่ เขาก็ปิดตัวจากคนภายนอก เพื่อน เพื่อนบ้าน และไม่ยอมออกจากบ้านเลยค่ะ จะอยู่แต่ในบ้าน หน้าบ้านก็ไม่ออกมา จะกลัวคนเห็นมากๆ (ทั้งๆที่บ้านอยู่สุดซอย แทบไม่มีคนผ่านบ้านยกเว้นบ้านตรงข้าม)​

คุณย่าพึ่งเริ่มคีโมได้ไม่นานค่ะ ผมก็เริ่มร่วงแล้วเขาก็ยิ่งเครียดมากๆ ที่บ้านก็เริ่มเอาหมวก เอาวิกมาให้ใส่ แต่เขาก็กลัวที่จะออกจากบ้านอยู่ดี
แถมกำชับคนในบ้านว่าถ้าใครมาถามก็ห้ามบอก ซึ่งพวกเพื่อนๆเขาจะไลน์มา โทรมาถามตลอดเพราะอยู่ๆย่าก็หายไป ไม่ติดต่อเพื่อนคนไหนเลย  ซึ่งเพื่อนๆของย่าเขาก็เป็นห่วง กังวลกันอ่ะคะ

อยากรู้ว่าควรทำยังไงดีคะ ควรพูดกับย่ายังไงดี เราไม่อยากให้ย่าเครียด และก็ไม่อยากให้ย่ากลายเป็นไม่สนิทกับเพื่อนเลย เราคิดว่าถ้าเขามีคนที่คอยรับฟังเขา ปรึกษา หรือแค่มาคุย จะทำให้เขาไม่เครียดอ่ะคะ

ปล.เคยถามแกแล้วค่ะ แกบอกว่ากลัวคนนินทาค่ะ แต่เราว่าคนอื่นจะช่วยพูดปลอบใจด้วยซ้ำหรือว่าเราคิดผิดเองคะ