เจ็บจนไม่เข้าใจ💔

ผมเคยมีคนรักอยู่คนๆนึงครับเราห่างกัน5ปีเธอเป็นรุ่นพี่ผม ผมเคยรักเธอมากหัวใจของผมเต้นแรงเวลาที่ได้เจอเธอหัวใจนี่สั่นมากเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้หัวใจของผมเต้นแรงเวลาได้ใกล้กัน ผมไม่เคยรู้สึกกับใครอย่างงี้มาก่อน แฟนคนเก่าผมก็ไม่เคยรู้สึกอย่างนี้มาก่อน อาจจะเป็นเพราะชอบเค้ามั้งหลงเค้ามั้ง ผมก็คุยกับเธอก่อนที่จะเจอตัวจริง คุยกันได้ไม่ถึงเดือน ก็นัดกันมาเจอที่ที่นึง เจอครั้งแรกผมรู้สึกตกหลุมรักเค้าเข้าแล้ว ใจสั่น มาก ตอนนั้นเรานั่งกินข้าวด้วยกัน ผมสังเกตว่ามือของเธอท่าทางของเธอก็สั่นไม่ต่างจากผม ตอนนั้นคือแบบ เขิลมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากนั้น ความสัมพันธ์ของเราก็ดีขึ้นเรื่อยๆ เราตกลงคุยกันไว้ว่าถ้าเจอกันครบ5ครั้ง ผมจะขอเธอเป็นแฟน พวกคุณอาจจะดูว่าเร็วเกินไปนะครับ แต่ ระยะทางที่เธออยู่ไกลจากบ้านของผม เราเจอกันได้3ครั้ง ครั้งที่3 ผมนัดเธอมาดูหนังใกล้ๆบ้านของผม เธอก็มา แต่มีอีกปัญหานึงคือ น้องชายของผมมันจะตามไปดูให้ได้ เธอก็บอกพาน้องไปดูด้วยสิ ไอเราก็ หนักใจ เพราะน้องชายของผมมันแสบมาก ผมจำได้ว่าวันนั้นเราดูเรื่อง ธอร์ ภาค3 ไอหนังผมก็ไม่ค่อยสนใจหรอก ตอนอยู่ในโรง พอได้อยู่ใกล้อาการหัวใจเต้นแรง มันกำเริบอีกแล้ว จูๆเธอก็หอมแก้มของผมเฉยเลย ดีนะน้องไม่เห็น555 ผมเพิ่งเคยโดนอย่างงี้เป็นครั้งแรก โคตรรู้สึกดีเลย ผมก็เลยหอมเธอกลับ จากนั้นพอกลับมาบ้านเธอก็ทักข้อความมาบอกผมว่า "เราห่างกันสักพักมั้ย" ผมเข้าใจเลยอากานเฮิร์ทมันเป็นยังไง ไอเราก็ยอมหักแต่ไม่ยอมงอ ตอนนั้นคือแบบถามเหตุผลจากเธอ เธอมีคนอื่นหรอ เธอก็บอกว่าป่าว เธอแค่ไม่อยากให้เพื่อนผมว่าผมคบกับคนแก่ อะไรทำนองนี้อะครับ เธอไม่อยากให้ผมต้องอายเพื่อน ใจผมตอนนั้นมันก็ทำใจไม่ได้ แม่ของผมเห็นอาการของผมไม่ดี แกก็เลยหยิบ โทรศัพท์ของผมไปคุยให้ จากนั้นเราปรับความเข้าใจกันได้ ก่อนเจอกันครั้งที่4 เรานัดกันไปลอยกระทงแต่เธอกลับบอกผม ว่า มาแปปเดียวจะ เพราะเค้าจะไปผับกับเพื่อนๆ ผมก็ทะเลาะกับเธอไป ละก็ดีกัน ผมไม่รู้ว่าลอยเสร็จแล้วเธอไปไม่ไป เธอไม่ได้บอก ผมเป็นห่วงเธอมาก กลัวคนมาลวนลามกลัวคนมาจับเนื้อต้องตัว แต่ เรากับเธอยังไม่ได้เป็นอะไรกัน เห้อ พอเจอกันครั้งที่5 ผมไปเซ็นทรัลใกล้ๆที่ที่เธออยู่ พอเจอกินข้าวกินไรเสร็จ ไอเราก็ไม่มีที่จะไป เธอก็บอกผมมาว่า ไปห้องเค้ามั้ย มันไม่มีที่จะไปแล้ว !!!!!!!!!! เชี้ย ผมแบบ ทำตัวไม่ถูกเลย พอไปห้องเธอปุ๊บ ผมขอไม่บอกนะว่าเราทำอะไรกัน แต่ผมกับเธอตกลงเป็นแฟนกันแล้ว ผมก็เลยขอเธอตั้งสเตตัส เธอก็บอกไม่เอา เธอให้เหตุผลมาว่ากลัวแม่เธอเห็น ผมก็ไม่ได้คิดอะไร จากนั้นเราคบกัน แรกๆมันก็ดีครับ เราใส่ใจกัน แคร์กัน แต่นานๆทีอะครับ เราไม่ได้เจอกันบ่อย เพราะระยะทาง เธอก็เข้าใจ ผมยังเรียนม.ต้นอยู่ เงินที่ได้ ไป รร. ก็ต้องอดข้าวกลางวันเพื่อที่จะไปหาเธอในแต่ละอาทิตย์ตอนนั้นผมโทรมมาก แต่เธอก็มาหาผมบ้างนะ มาทีก็ซื้อของมาให้บ้างอะไรบ้าง พอถึงวันสำคัญ ผมก็จะชอบหาอะไรมาให้เธอบ้างเล็กน้อย เพราะเงินเราก็ไม่ค่อยจะมีด้วย แต่พอนานไป ผมกับเธอ ก็ทะเลาะกันบ่อยมากกกกกก ผมงี่เง่าเกินไป เด็กเกินไป เธอก็ไม่ค่อยอยากเจอผม เธอชอบเที่ยวนู่นเที่ยวนี่ บ่อยมาก ผมเห็นแบบนี้ละผมท้อ สัส สัส แต่ก็ชั่ง ผมพยายามมองเรื่องดีๆของเธอที่เคยทำไว้ให้ผม แรกๆมันก็ดีอะครับความรัก หลังๆอะไรๆมันก็แย่ลง แต่ความรักก็อย่างงี้แหละครับผมไม่ซี แต่! . . . มีอยู่วันนึงผมไปเจอคริปๆนึงในแอพติ๊กต็อก เธออัดคริปกับผู้ชายคนนึงอยู่บนเตียง หอมกันเฉียดๆตรงไหล มันทำให้ผมตาสว่าง ผมแคปส่งไปให้เธอดู ละผมก็บล็อคแชทของเธอ เธอพยายามโทรหาผมตั้งหลายสาย ผมก็รับคือตอนนั้นผมร้องไห้ฟูมฟายหนักมาก รับเสร็จผมด่าเธออย่างแรง ด่าด้วยถ้อยคำแรงๆ เธอก็ร้องไห้หนักพอๆกับผมเหมือนกัน เธอให้เหตุผลมาว่าผู้ชายคนนั้นคือเพื่อน เป็นเพื่อนของเพื่อน เขาบอกว่าอยากให้เธอช่วยอัดคริปคู่เธอกับเขาหน่อยเพื่อที่จะส่งไปให้แฟนสาวของผู้ชายคนนั้นดู เพื่อที่จะหาเรื่องเลิกกับแฟนของเขา แล้วตอนนั้นพวกเพื่อนๆของของเธอก็อยู่เยอะผมไม่รู้จะเชื่อดีไหมตอนนั้นผมก็เห็นใจ คนมันกำลังเสียใจ ขาดเธอไป มันเหมือนจะตาย จากนั้นก็ดีกัน คือผมคิดว่าตัวเองโง่มากมาก ทำไมต้องให้อภัยเธอด้วย ทำไมมันง่ายจัง แต่ก็เถอะ "ความรักทำให้คนตาบอด" ผมก็นึกถึงเรื่องดีๆที่เธอเคยทำให้ไว้ ผมก็รู้นะครับว่าเธอรักผมมากเหมือนกัน จากนั้นวันถัดมา ผมเห็นผู้ชายทักมาว่าผมมันบอกว่าผมรู้จักโตๆมั่ง เราแค่เป็นเพื่อนกัน ในใจคิด ไอสัส นั่นแหละ ไอ ไม่โต ยุ่งกับแฟนชาวบ้านไอสัส ผมก็เลยพิมพ์ด่ามันไปในแชท ละก็โทรไปด่ามัน แฟนของผมก็บอกเธออย่าไปอะไรนักหน่าเลย ผมก็ เออ ก็ได้ เรื่องจบละก็ว่ากันไป จากนั้นนิสัยผมก็เริ่มพาล พาลกับเธอ พาลกับคนคุยเก่าของเธอ นิสัยของผมก็เริ่ม ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก เราหวงแฟนของเรา ผมทำจนคิดว่าเธอของทนไม่ไหว แต่เธอก็ยังไม่ไปไหนยังทนกับการกระทำของผม ยังทนกับคำพูด ๆแรงๆของผม จนกระทั้งวันนึง แฟนของผมเธอย้ายบ้านไปอยู่บ้านเพื่อนสนิทของเธอ ตอนนั้น บ้านมันก็ยังดูรกๆ ผมลั้นจะไปช่วยทำความสะอาด ผมก็บอกไม่เป็นเกรงใจ ผมก็เลยเอยคำนึงมาว่าทำไมกลัวจับได้อ่อว่ามีคนอื่น เธอก็บอกได้ งั้นมา ผมก็ไปช่วย555 เพื่อนของเธอก็ดูใจดีทุกคนนะ นานๆไปเข้า ผมก็ไปบ้านของเธอได้เป็นครั้งที่2หรือ3นี่แหละ ผมกินข้าวกินอะไรเสร็จในบ้านของ เธอ ผมเข้าห้องไปล็อคประตูสนิท ผมได้เสียงลูกบิด เอ๊ ใครบิดวะ พอเปิดออกมาเท่านั้นแหละ !!!!!!!!!! ผู้ชายคนนั้นที่ผมเห็นอยู่ในคริปที่มันถ่ายคู่กับแฟนของผม พวกมันก็เพื่อนมันกะทืบ ผมคาบ้านของแฟน ตอนนั้นผมเจ็บมากเจ็บทั้งกายและใจ ดี! ที่ได้เพื่อนของแฟนผมห้ามไว้ ผมมองหาแฟนของผม ผมเห็นกำลังนั่งหลบอยู่หลังโซฟา คือ แววตาของผมที่มองเธอ ผมคิดในใจว่า เธอมันขี้ขลาด เธอมันหลอกลวง เธอมัน เธอมันแล้วที่สุด มันทำผมเจ็บมาก ผมเดินออกไปจากบ้านหลังนั้น วิ่งออกมาพร้อมกับน้ำตา อายคนมากมาก เรียกแท็กซี่กลับบ้าน กลับไปก็คิดว่าจะไปเอาคืน บอกครอบครัวว่ามันเป็นอย่างงู้นอย่างงี้อย่างงั้น แม่ผมเดือดมาก บุกไปบ้านของเธอแจ้ง ตำรวจก็แล้ว อะไรก็แล้ว แฟนของมันก็หนีกลับ ตจว ผู้ชายคนนั้นมันก็หายไปเลย จากนั้นผมโดนห้ามนู่นห้ามนี่อะไรมากมาย เห้อ โคตรอายคน ผมก็เธอก็เลิกกัน ถึงเธอจะให้คำอธิบายให้เหตุผลมายังไง ผมไม่ฟังแล้ว ใจมันก็ไม่ด้านพอ ยังโง่ กลับไปคุยกับมัน เสียใจมาก ฟังเพลงอะไรก็ร้องไปหมด แต่ก็ ทำตามหัวใจ ยอมคุยกับเธอ สงกรานต์ก็ไปเล่นน้ำด้วยกัน เธอก็มา แถวๆบ้านผม เจอกันสองครั้ง คือผม อยากจะถามเธอมากว่า เธอเคย มี อะไรกับผู้ชายคนนั้นแล้วหรือยัง ? ถ้าเธอตอบว่าไม่มีแล้วทำไมถึงกะทืบผมในบ้านหลังนั้นมันเป็นคำถามที่ติดอยู่ในหัวสมองของผมมากติดอยู่ในใจของผมมาก ผมก็เลยถามเธอไปเธอก็บอกมาว่า ไม่ ไม่เคย เธอคงไม่คิดว่าเราอยากมี ผัวหลายคนหรอกสินะ แล้วที่ผู้ชายคนนั่นมันเพราะว่ามันฉุนที่เธอเคยด่ามันในแชท แล้วก็ถามเธอกลับไปอีกว่าแล้วมันมาได้ไง เธอก็บอกก็ ผู้ชายคนนั้นมันมาตามจีบเธอเองก็ไม่รู้ตัวว่าผู้ชายคนนั้นมันคิดกับเธอไม่ใช่แค่เพื่อน ผมก็ฟังเธอพูด ผมก็ไม่เชื่อหรอก เพราะไอผู้ชายคนนั้นมันบอกว่าเคยมี ตอนนั้นพ่อของผมเขาโทรไปคุย เธอก็บอกอีกว่า ก็ตอนนั้นถ้าเค้าบอกไปว่าไม่มีหรือผู้ชายมันบอกไปว่าไม่มี พ่อแม่ของผมก็คงไม่เชื่ออยู่ดี เพราะตอนนั้นเธอคิดที่จะเลิกกับผม เลยให้ผู้ชายคนนั้นมันบอกมันไปอย่างงั้นเพื่อที่ผมจะตัดใจจากเธอได้ แต่เธอก็ทำใจของเธอไม่ได้เลย บอกผมมาแบบนี้ ผมก็ยังไม่เชื่ออยู่ดี เธอก็บอกผมเคยเชื่อใจอะไรเธอบ้างวะ ผมก็พูดไม่ออกเหมือนกัน ละผมก็คุยกับเธอปกตินะ ผ่านไปสักระยะนึง เธอ หายไปไม่บอกไม่กล่าว แชทผมเธอก็บล็อค ผมเจ็บอีกแล้ว ไม่น่าให้อภัยเลย ไอเชี้ยเอ้ย เจ็บกี่ครั้งแล้ววะ เวลาผ่านไปนาน ก็มีวันนึงเธอทักมาหาผม ผมดีใจมากมากมาก แต่ผมก็ยังคิดในใจอยู่คำถามให้ใจผม จะเจ็บอีกแล้วหรอ เธอกับผู้ชายคนนั้นเอากันยัง เสียใจอีกแล้ว แต่สัสเอ้ย ผมทำตามใจตัวเองให้โอกาสเธอคุยกับเธอ แต่สถานะตอนนั้น เราไม่ได้เป็นกัน เธอไม่กลับมาง้อผมกลับไปหรอกครับ เธอบอกว่าอยากทำตามหัวใจของตัวเองบ้าง เพราะที่ผ่านมาของเธอ ก็เส่ยใจไม่น้อยไปกว่าผม กับสิ่งที่เกิดขึ้น รู้สึกผิด ผมก็เออ คุยเป็นก็ได้ ใจเรายังไงก็ไม่กลับไปหรอก แต่เออ ผมมีแฟนใหม่ สวยด้วย แต่มันน่าเบื่อมาก แฟนใหม่ผมเธอก็ไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง จากนั้นมา ผมไม่เคยมองผู้หญิงคนไหนสวยเท่าแฟนเก่าของผมเลย ก็เลยเลิกไป เธอก็รู้ว่าผมมีแฟนใหม่แต่เธอก็ยังรอ จากนั้นก็คุยกันได้สักระยะนึง กลับเป็นฝ่ายผมที่ไล่เธอไปจากชีวิตของผม เธอเจ็บนะ ผมรู้แต่ผมอยากให้ตัดใจ อยู่ไปแบบนี้มันทรมาน ความจริงที่เธอกับผู้ชายคนเป็นยังไงก็ยังไม่รู้ ผมโง่มาก ผมว่าผมคงเป็นไบโพล่า ไม่ก็โรคจิต ชอบคิดถึงเรื่องที่มันเก่าๆ เจ็บๆซ้ำไปซ้ำมา ละเวลามันก็ทำให้ผมลืมเธอไปได้จริง ผมขึ้นม.ปลาย ผมก็เริ่มรู้แล้วว่าที่ผ่านมา โคตรไร้สาระเลยวะ เริ่มที่จะปลง อยู่กับปัจจุบัน เวลาผ่านไป เธอทักมาหาอีกแล้ว!!!!!!!!!! ไอ ยยยยยยยยยยยยยย ใจเต้นแรงอีกแล้ว ไม่ได้ตื่นเต้นเวลาชอบใครรักใครหลงใครนะ มันเต้นแรงเพราะกำลังเสียใจ ทำใจไม่ได้ อีกตามเคย เธอทักมาคุย ไอเราก็ว่างตัว ได้ดี อยู่แบบ เพื่อนกันไรทำนองนี้ เธอก็บอกผมว่าคิดถึงมากกกกกก ผมเองก็ทะลึ่งไปบอกว่าคิดถึงมากกกกกกเหมือนกัน เธอก็เอ่ยคำถามขึ้นมาถามผมว่า ยังรักกันอยู่ไหม ตอนนั้นไม่รู้ว่าความรู้สึกของผมมันรู้สึกยังไง ก็เลบตอบไปว่า ไม่รู้สิไม่แน่ใจ เธอเองก็บอกขอเจอ ก็เจอ แถวๆรร.ผมนี่แหละ ก็คุยๆกันไปจนถึงวันนี้ ปัจจุบันที่ผมกำลังเขียนอยู่ ผมควรทำยังไง ผมรู้สึกว่าผมรักเค้า แต่ในหัวในใจมันก็อยากจะรู้ความจริงว่าตอนนั้นเธอกับผู้ชายคนนั้นมีอะไรกันยัง ถ้าผมรู้ความจริงนะ ผมจะดีใจมาก ถ้ามีไรกันผมก็จะเริ่มใหม่กับเขา ถ้า ไม่มีผมก็จะรักเค้าให้มากมากมากอยู่กับเขา ก็รักอยู่ดีอะ แต่ผมอยากรู้ความจริงจากปากสองคนนั้นมาก 😔 ขอเถอะอย่าปิดบัง อยากฟังความจริง เพราะต่อให้เริ่มใหม่กับใครยังไง มันก็ยากแล้ว มันไม่สามารถรักใครได้อีกแล้ว