กระทู้นี่เป็นกึ่งเล่าความรู้สึกกึ่งคำถามนะคะ เป็นการเล่าซะส่วนใหญ่เพราะไม่รู้จะคุยกับใครเลยเอามาเล่าในพื้นที่ที่ไม่รู้ตัวจริงของกันและกันน่าจะดีสุด แล้วเพิ่งเล่นพันทิปค่ะ ผิดหัวข้ออะไรยังไงก็ขอโทษด้วยค่ะ
ไม่รู้เราคิดไปเองรึเปล่าว่าเราเป็นโรคจิตเภทเพราะไม่เคยไปหาหมอเพราะไม่อยากเอาเงินที่บ้านไปเสียกับอะไรที่เป็นแค่ความน่าจะเป็น แต่อาการมีมานานแล้วตั้งแต่อายุ12 จำได้ว่ามันเริ่มที่การไร้อารมณ์ แรกๆก็ไม่ได้คิดอะไร แล้วชอบดูการ์ตูนอยู่แล้วเลยคิดว่า อาจจะเป็นเพราะคาร์แลคเตอร์เฉพาะตัวรึเปล่า ขำๆ ไม่มีไรหรอก
กระทั่ง-น้องเล่นไฟแช็กจุดโดนกล่องกระดาษไฟลุกจะถึงหลังคาอยู่แล้วก็ยังเฉยๆ เดินออกมาบอกแม่อยู่หน้าบ้านว่าหลังบ้านไฟไหม้ด้วยความไม่ตื่นเต้นอะไรทั้งนั้น ก็ไม่ได้อะไรมากนิ แค่กล่องไหม้ไปกองเดียว บ้านก็ไม่ได้เป็นไม้ซะหน่อย ตื่นเต้นไร
-น้องโดนรถชนเลือดอาบหน้าก็ยังเฉยๆ สมองยังไม่ไหลนิ ตื่นเต้นไรกัน
เอาไปเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็แบบช็อกเปล่างี้ แต่ไม่ใช่ คือเฉยๆจริงๆ เพื่อนเลยบอกขำๆว่าไม่ปกติละ ตอนนั้นก็หัวเราะ ไม่คิดไรแต่มาเอะใจทีหลังว่านี่ไม่ปกติแล้ว ต้องหาแล้วว่าตัวเองเป็นอะไร เลยเริ่มค้นเกี่ยวกับอาการทางจิต โรคต่างๆของจิตใจหรือสมอง ก็ไปสะดุดใจกับโรคจิตเภท แต่ตอนนั้นอาการไม่ชัดมากเลยบอกตัวเองว่า คิดไปเองน่ะ ไม่เป็นไรหรอก
จนอายุ16-17 บ่มเพาะอาการสุดๆ การใช้ชีวิตเริ่มยากแล้ว บางทีเอาความคิด จินตนาการ ความฝันมารวมกับความทรงจำ ก็บอกที่บ้าน ด้วยความว่าที่บ้านเป็นสังคมบ้านนอก ความคิดเกี่ยวกับโรคพวกนี้ยังไม่ชัดเจนในมุมของพวกเขา พวกเขาเลยบอกว่า คิดไปเองรึเปล่า คิดว่าตัวเองเป็น ทำให้ตัวเองเป็นมันก็เป็นนะ นี่ก็ได้แต่ถอนหายใจแล้วบอกว่า แค่พาไปหาหมอที (เกือบฆ่าตัวตายแล้ว) ก็ไปรอบนึงแต่ไม่เจอหมอ-ต้องนัดคิว แล้วคลีนิกก็ให้นามบัตรมา อยากนัดคิวก็โทรมานะงี้ แล้วตอนนั้นมีความคิดใหม่จุดประกายขึ้นในหัวเลยยังไม่หาก็ได้หมอ ไม่เป็นไร มันไม่เป็นไร นั่งสะกดจิตตัวเองแล้วเริ่มใหม่อีกรอบ ชีวิตก็ดูดีอยู่ช่วงนึง เรียนดี สดใส ชีวิตแต่ละวันเจอความผิดปกติน้อยมากถึงแทบไม่เจอเลยทิ้งนามบัตรหมอไป
ตอนนี้ใกล้18เจอมรสุมอารมณ์ นอนยาก ตื่นตอนดึกกว่าจะหลับก็เช้าแถมฝันร้ายจนไม่กล้านอน หลอนว่าตายในฝันในชีวิตจริงคือตายด้วย เก็บกดกับการโดนเพื่อนบุลลี่เพราะเจือกคะแนนดีแบบไม่ต้องพยายามทั้งที่พวกเขาหัวหมุนกับมัน นู่นนี่นั่นอีก แล้วอารมณ์ก็ระเบิด ร้องไห้จนเป็นไข้ นอนมากขึ้นเพื่อหนีอารมณ์ตัวเอง(ฝันกลับมาปกติแล้ว)แต่ไม่ได้บอกที่บ้านเพราะไม่อยากให้มาคิดมากเรื่องเราอีก จนอาการบรรเทาลง แต่เจอความผิดปกติที่ก่อนหน้านี้ไม่เจอคือ เบลอๆ รู้สึกเหมือนป่วยตลอดเวลา นอนเยอะขึ้น นอนตลอดถ้าว่าง เรียนไม่รู้เรื่อง อ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง คิดอะไรไม่ออกรู้ได้เลยว่าเทอมนี้เกรดตกแน่ๆ เลยหงุดหงิด ไม่ไหวแล้ว นี่ไม่ใช่เรา อะไรทำให้เราเป็นแบบนี้ ต้องหาปัญหาและกำจัดมันให้ได้ เลยค้นโรคที่เคยเอะใจไว้เมื่อหลายเดือนที่แล้ว โรคจิตเภท ปรากฎว่าอาการส่วนใหญ่ตรงหมดเลย(เหลือแต่ประสาทหลอนแล้วมั้งเนี่ยที่ยังไม่เป็น) เลยค้นในหลายเว็บหลายคนโพสต์มากขึ้นก็ได้ความว่า
ไม่มีทางหายเอง ไม่หายขาด ต้องกินยาตลอด
อารมณ์มีผลกระทบแต่สารเคมีในสมอง สารเคมีในสมองผิดปกติ ร่างกายรวน ความคิดรวน ยิ่งปล่อยไว้นานสมองจะยิ่งผิดปกติ
มีความเสี่ยงที่จะทำร้ายตัวเองหรือผู้อื่น(ฆ่าตัวตายหรือฆ่าคนอื่น เป็นฆาตกรต่อเนื่องเลยก็มีให้เห็น)
มีความคิดแปลกๆ แต่งตัวแปลกไว้ผมแปลก(คนอื่นจะสังเกตเห็นแต่เจ้าตัวจะเฉยๆ ก็ทำไมล่ะ ฉันสะดวกของฉันแบบนี้)แต่ไม่ได้หมายความว่าคนแต่ตัวหรือไว้ผมแปลกๆจะป่วยเป็นโรคนี้ทุกคนนะ
พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง อันนี้เป็นมาตั้งแต่เด็ก พ่อก็เป็นอาการนี้เลยคิดๆว่านี่มันเป็นพันธุกรรมรึเปล่า แต่หนูไม่เคืองพ่อ หนูไหว พ่อดีที่สุดแล้ว พ่อไม่ต้องห่วง หลับให้สบายค่ะ
คือ โดยรวมแล้วมีผลกระทบต่อการใช้ชีวิต
เลยอยากรักษา ยิ่งปล่อยนานค่าใช้จ่ายจะยิ่งสูง ไม่ดีต่อตัวเองด้วย ตอนนี้เป็นห่วงสมองมาก ความคิดมากมายอยู่ในนั้นไม่อยากให้มันโดนทำลาย แต่ช่วงนี้ที่บ้านเดือดร้อนเรื่องเงินเลยไม่อยากกวน ตัดสินใจกู้กยศ.ซึ่งจะได้เงินภาคเรียนหน้า ทรมานชีวิตมากแต่ก็ต้องรอ
อาการตอนนี้คือรู้สึกว่าสมองทำงานผิดปกติ คือรวนไปหมดแร้วคร่าา ควบคุมตัวเองนี่มันยากขนาดนี้เรยเหรอออ อารมณ์ขึ้นง่าย ตอนกลางวันเกือบเดินไปเตะหมาที่มันเห่าอากาศงงๆแล้วแต่เพื่อนดึงไว้ หลงๆลืมๆมากกว่าปกติ พูดไม่รู้เรื่องมากขึ้น เอาง่ายๆคือใช้ชีวิตยากบัดซบแล้ว ตอนนี้โดนกระตุ้นหน่อยจะรู้สึกเหมือนกระแสอะไรสักอย่างวิ่งผ่านสมอง ชัดสุดบริเวณขมับ แต่ไม่ได้ปวด
แต่ๆๆ กำลังคิดอยู่ว่าจะบอกที่บ้านยังไง อธิบายไปจะเชื่อเหรอ เหนื่อยเปล่าไหม หรือหลังได้เงินมาก็ให้เขาพาไปยังไม่ต้องอธิบายอะไร พอหาหมอเสร็จ เป็นไม่เป็นอะไรยังไงค่อยบอก
ตอนนี้นอกจากจิตแพทย์ก็อยากไปหาหมอสมอง หมอโรคประสาทแล้วเนี่ย😂
โรคจิตเภท?
ไม่รู้เราคิดไปเองรึเปล่าว่าเราเป็นโรคจิตเภทเพราะไม่เคยไปหาหมอเพราะไม่อยากเอาเงินที่บ้านไปเสียกับอะไรที่เป็นแค่ความน่าจะเป็น แต่อาการมีมานานแล้วตั้งแต่อายุ12 จำได้ว่ามันเริ่มที่การไร้อารมณ์ แรกๆก็ไม่ได้คิดอะไร แล้วชอบดูการ์ตูนอยู่แล้วเลยคิดว่า อาจจะเป็นเพราะคาร์แลคเตอร์เฉพาะตัวรึเปล่า ขำๆ ไม่มีไรหรอก
กระทั่ง-น้องเล่นไฟแช็กจุดโดนกล่องกระดาษไฟลุกจะถึงหลังคาอยู่แล้วก็ยังเฉยๆ เดินออกมาบอกแม่อยู่หน้าบ้านว่าหลังบ้านไฟไหม้ด้วยความไม่ตื่นเต้นอะไรทั้งนั้น ก็ไม่ได้อะไรมากนิ แค่กล่องไหม้ไปกองเดียว บ้านก็ไม่ได้เป็นไม้ซะหน่อย ตื่นเต้นไร
-น้องโดนรถชนเลือดอาบหน้าก็ยังเฉยๆ สมองยังไม่ไหลนิ ตื่นเต้นไรกัน
เอาไปเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็แบบช็อกเปล่างี้ แต่ไม่ใช่ คือเฉยๆจริงๆ เพื่อนเลยบอกขำๆว่าไม่ปกติละ ตอนนั้นก็หัวเราะ ไม่คิดไรแต่มาเอะใจทีหลังว่านี่ไม่ปกติแล้ว ต้องหาแล้วว่าตัวเองเป็นอะไร เลยเริ่มค้นเกี่ยวกับอาการทางจิต โรคต่างๆของจิตใจหรือสมอง ก็ไปสะดุดใจกับโรคจิตเภท แต่ตอนนั้นอาการไม่ชัดมากเลยบอกตัวเองว่า คิดไปเองน่ะ ไม่เป็นไรหรอก
จนอายุ16-17 บ่มเพาะอาการสุดๆ การใช้ชีวิตเริ่มยากแล้ว บางทีเอาความคิด จินตนาการ ความฝันมารวมกับความทรงจำ ก็บอกที่บ้าน ด้วยความว่าที่บ้านเป็นสังคมบ้านนอก ความคิดเกี่ยวกับโรคพวกนี้ยังไม่ชัดเจนในมุมของพวกเขา พวกเขาเลยบอกว่า คิดไปเองรึเปล่า คิดว่าตัวเองเป็น ทำให้ตัวเองเป็นมันก็เป็นนะ นี่ก็ได้แต่ถอนหายใจแล้วบอกว่า แค่พาไปหาหมอที (เกือบฆ่าตัวตายแล้ว) ก็ไปรอบนึงแต่ไม่เจอหมอ-ต้องนัดคิว แล้วคลีนิกก็ให้นามบัตรมา อยากนัดคิวก็โทรมานะงี้ แล้วตอนนั้นมีความคิดใหม่จุดประกายขึ้นในหัวเลยยังไม่หาก็ได้หมอ ไม่เป็นไร มันไม่เป็นไร นั่งสะกดจิตตัวเองแล้วเริ่มใหม่อีกรอบ ชีวิตก็ดูดีอยู่ช่วงนึง เรียนดี สดใส ชีวิตแต่ละวันเจอความผิดปกติน้อยมากถึงแทบไม่เจอเลยทิ้งนามบัตรหมอไป
ตอนนี้ใกล้18เจอมรสุมอารมณ์ นอนยาก ตื่นตอนดึกกว่าจะหลับก็เช้าแถมฝันร้ายจนไม่กล้านอน หลอนว่าตายในฝันในชีวิตจริงคือตายด้วย เก็บกดกับการโดนเพื่อนบุลลี่เพราะเจือกคะแนนดีแบบไม่ต้องพยายามทั้งที่พวกเขาหัวหมุนกับมัน นู่นนี่นั่นอีก แล้วอารมณ์ก็ระเบิด ร้องไห้จนเป็นไข้ นอนมากขึ้นเพื่อหนีอารมณ์ตัวเอง(ฝันกลับมาปกติแล้ว)แต่ไม่ได้บอกที่บ้านเพราะไม่อยากให้มาคิดมากเรื่องเราอีก จนอาการบรรเทาลง แต่เจอความผิดปกติที่ก่อนหน้านี้ไม่เจอคือ เบลอๆ รู้สึกเหมือนป่วยตลอดเวลา นอนเยอะขึ้น นอนตลอดถ้าว่าง เรียนไม่รู้เรื่อง อ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง คิดอะไรไม่ออกรู้ได้เลยว่าเทอมนี้เกรดตกแน่ๆ เลยหงุดหงิด ไม่ไหวแล้ว นี่ไม่ใช่เรา อะไรทำให้เราเป็นแบบนี้ ต้องหาปัญหาและกำจัดมันให้ได้ เลยค้นโรคที่เคยเอะใจไว้เมื่อหลายเดือนที่แล้ว โรคจิตเภท ปรากฎว่าอาการส่วนใหญ่ตรงหมดเลย(เหลือแต่ประสาทหลอนแล้วมั้งเนี่ยที่ยังไม่เป็น) เลยค้นในหลายเว็บหลายคนโพสต์มากขึ้นก็ได้ความว่า
ไม่มีทางหายเอง ไม่หายขาด ต้องกินยาตลอด
อารมณ์มีผลกระทบแต่สารเคมีในสมอง สารเคมีในสมองผิดปกติ ร่างกายรวน ความคิดรวน ยิ่งปล่อยไว้นานสมองจะยิ่งผิดปกติ
มีความเสี่ยงที่จะทำร้ายตัวเองหรือผู้อื่น(ฆ่าตัวตายหรือฆ่าคนอื่น เป็นฆาตกรต่อเนื่องเลยก็มีให้เห็น)
มีความคิดแปลกๆ แต่งตัวแปลกไว้ผมแปลก(คนอื่นจะสังเกตเห็นแต่เจ้าตัวจะเฉยๆ ก็ทำไมล่ะ ฉันสะดวกของฉันแบบนี้)แต่ไม่ได้หมายความว่าคนแต่ตัวหรือไว้ผมแปลกๆจะป่วยเป็นโรคนี้ทุกคนนะ
พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง อันนี้เป็นมาตั้งแต่เด็ก พ่อก็เป็นอาการนี้เลยคิดๆว่านี่มันเป็นพันธุกรรมรึเปล่า แต่หนูไม่เคืองพ่อ หนูไหว พ่อดีที่สุดแล้ว พ่อไม่ต้องห่วง หลับให้สบายค่ะ
คือ โดยรวมแล้วมีผลกระทบต่อการใช้ชีวิต
เลยอยากรักษา ยิ่งปล่อยนานค่าใช้จ่ายจะยิ่งสูง ไม่ดีต่อตัวเองด้วย ตอนนี้เป็นห่วงสมองมาก ความคิดมากมายอยู่ในนั้นไม่อยากให้มันโดนทำลาย แต่ช่วงนี้ที่บ้านเดือดร้อนเรื่องเงินเลยไม่อยากกวน ตัดสินใจกู้กยศ.ซึ่งจะได้เงินภาคเรียนหน้า ทรมานชีวิตมากแต่ก็ต้องรอ
อาการตอนนี้คือรู้สึกว่าสมองทำงานผิดปกติ คือรวนไปหมดแร้วคร่าา ควบคุมตัวเองนี่มันยากขนาดนี้เรยเหรอออ อารมณ์ขึ้นง่าย ตอนกลางวันเกือบเดินไปเตะหมาที่มันเห่าอากาศงงๆแล้วแต่เพื่อนดึงไว้ หลงๆลืมๆมากกว่าปกติ พูดไม่รู้เรื่องมากขึ้น เอาง่ายๆคือใช้ชีวิตยากบัดซบแล้ว ตอนนี้โดนกระตุ้นหน่อยจะรู้สึกเหมือนกระแสอะไรสักอย่างวิ่งผ่านสมอง ชัดสุดบริเวณขมับ แต่ไม่ได้ปวด
แต่ๆๆ กำลังคิดอยู่ว่าจะบอกที่บ้านยังไง อธิบายไปจะเชื่อเหรอ เหนื่อยเปล่าไหม หรือหลังได้เงินมาก็ให้เขาพาไปยังไม่ต้องอธิบายอะไร พอหาหมอเสร็จ เป็นไม่เป็นอะไรยังไงค่อยบอก
ตอนนี้นอกจากจิตแพทย์ก็อยากไปหาหมอสมอง หมอโรคประสาทแล้วเนี่ย😂