หวัดดีค่ะ ตอนนี้รู้สึกไม่สบายใจเลย เราเกลียดความรู้สึกอึดอัดนี้มาก ขอพื้นที่ระบายและขอคำปรึกษานิดนึงนะ เราอยู่ม.4 ช่วงปีใหม่เราทะเลาะกันด้วยเรื่องปัญญาอ่อนสุดๆ คือเราแกล้งแบบเเซวเล่นๆ แต่เพื่อนสนิทเรามันดันรำคาญญญญ!!!!! แล้วมันก็เมินเรา.... เราก็คือสายตื๊อ เพราะไม่ชอบการถูกเมิน เราเลยเลือกที่จะง้อ แต่ยิ่งง้อเท่าไหร่มันก็ยิ่งเมิน(คือทะเลาะแบบนี้มาหลายรอบเเล้ว แต่เราก็ยอมเพราะมันสนิทกะเรามากและรักมันมาก) สรุปสุดท้าย เป็นฝ่ายเราเองที่ปี๊ดแตก ร้องไห้โฮ จุดๆนั้นมันพยายามรั้งแขนเราไว้นะ แต่เราไม่สนแล้วในจังหวะนั้น ขอแค่หนีไปร้องไห้ก่อนคือโอเค แล้วเราก็ตามเพื่อนอีกคนมา แล้วก็ระบายความรู้สึกทั้งหมด ขอเท้าความในสมัย ม.1 เราเป็นคนที่หยิ่งในศักดิ์ศรีมาก คือถ้าเราไม่ผิดคือ ไม่ขอโทษ แล้วกลายเป็นว่าเพื่อนทั้งห้องแอนตี้ไป ทั้งๆที่เราไม่ได้ผิดไรเลยเว้ย (คือการที่เราไม่ให้เพื่อนมันยืมโทรศัพท์ที่เราได้มาใหม่คือเราผิด?) กลายเป็นไม่มีเพื่อนคบแบบงงๆ แล้วก็อยู่คนเดียวมา 2 เทอม....(มันเป็นเรื่องที่เซนซิทีฟมากสำหรับเด็กที่เคยมีเพื่อนรายล้อมแล้วจู่โดนแอนตี้) แล้วสรุป พอพูดขอโทษคำเดียว เรื่องทุกอย่างจบ.....จบเลย......แต่ปมที่พวกเขาสร้างอ่ะ เขาไม่รู้หรอกว่ามันไม่จบ!!!!! กลับสู่สถานะปัจจุบัน หลังจากระบาย เราก็ยังเลือกที่จะขอโทษมันไปอยู่ดี แต่ครั้งนี้มันขอโทษกลับด้วย ทุกอย่างเรื่องนี้เหมือนจะจบแบบแฮปปี้....ถ้าเราไม่มามัวคิดกังวล หลังจากที่เราคืนดีกัน 2 วัน เราก็ส่งข้อความที่เราเคยเจอสมัยม.ต้นให้มันอ่าน สรุป มันบอกเราคิดมากไปเอง แล้วเพื่อนอีกคนนึงก็แชทมาถาม ไปทำไรมัน กลายเป็นเราไปสร้างความหนักใจให้เพื่อนอีก หลังจากนั้น มันก็ไม่ได้เมิน.....แต่ก็ไม่ได้มองหน้าเราเหมือนแต่ก่อน เหมือนพยายามหลบหน้า ไม่มองตรงไป ไม่เล่นกับเราด้วยเหมือนเมื่อก่อน ไม่หยอกล้อ ไม่เเซวเรา ไม่ยิ้มให้กันเลยสักนิด ที่เจ็บสุดคือ มันไม่คิดแม้แต่จะหันมาคุยกับเรา คือมันเลือกที่จะมองข้ามเราไปเลย แต่ก็ยังคุยอยู่ เพียงแค่ไม่สบตา ไม่ยิ้มให้ เหมือนแค่หน้าหันหากันแต่ตามองไปทางอื่น ......สรุปนี่คือเราคิดมากไปเองเหรอ??? คือเราเสียความรู้สึกนะเว้ย เราควรทำยังไงดี ควรหาทางคืนดีให้กลับไปสนิทเหมือนแต่ก่อน หรือพอแค่นี้แล้วคบเพื่อนใหม่ ที่เราคิดว่าในชีวิตนี้ใครก็มาแทนที่มันไม่ได้?
ทะเลาะกับเพื่อน เราคิดมากไปหรือเขาเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ