คือเรื่องมันมีอยู่ว่า
ผมชอบรุ่นน้องคนนึง (ค่อยข้างเด็กเลยทั้งนิสัย และต่างๆ) ผมเข้าหา พยานามจีบ พยายามทำทุกอย่าง ที่ทำให้รู้ว่า เนี่ยพี่สนใจน้องนะ สนใจพี่หน่อย ซึ่งผมก็ค่อนข้าง.. ไม่สิ มั่นใจว่าคนๆนั้นรู้ว่าผมชอบเค้า วันเวลาดำเนินไปตามปกติทุกวันๆ เค้าไม่ค่อยตอบแชท เรียกได้ว่าไม่ตอบเลยดีกว่า ซึ่งตัวผมก็เข้าใจเพราะน้องยังเด็ก (แต่ก็ไม่ได้เด็กแบบ ประถมนะ คือมัธยมแล้ว) น้องชอบเล่นเกม วันๆก็เล่นแต่เกม มีแจ้งเตือนแชทเด้งขึ้นมาก็คาดว่าน่าจะปัดแจ้งเตือนทิ้ง 5555 ตอนอยู่ที่รร น้องเค้าเมิน.. เก็ทมะแบบ เราเดินสวนกัน เราเห็นเขา และเราก็มั้นใจว่าเขาเห็นเรา พวกเราเกินสวนกันแบบ ระยะไม่ถึงเมตร! แต่สิ่งที่เขาทำก็เดินผ่านไปเฉยๆ แบบเหมือนว่าเราไม่รู้จักกัน ผมก็ไม่ได้คิดอะไรช่วงแรกๆ เพราะใจนึงก็คิดว่าเขาไม่เห็นเราจริงๆ. แต่เวลาผ่านไป ผมก็พยายามเข้าหาเค้ามากขึ้นเราก็ ไม่ได้คุยกันเหมือนเดิม และเมื่อเวลาเราเจอกันสิ่งที่ผมทำและเป็นฝ่ายผมฝ่ายเดียวคือการโบกมือทักทาย แล้วจบ. แต่มันก็มีบางโมเม้น ที่เราเผลอหันไปหาน้อง แล้วน้องเค้าหลบหน้าหนีแบบเราค่อนข้างมั่นใจว่าพอเราหันไปน้องเค้าหลบสายตา อ้อพอพูดถึงเรื่องหลบสายตาที่ว่าน้องเค้าเมิน ก็จะเมินก็แค่ต่อเมื่อ ผมไม่ได้ทักน้องเขา แต่บางครั้งผมก็รวบรวมความกล้าทักน้องเค้าไปและชวนคุยซึ่งนางก็ตอบแบบ ปรึ๊บจบ! สั้นๆได้ใจความ55555 แต่เรื่องมีอยู่ว่าช่วง 3-4 อาทิตย์ที่ผ่านมา มีอยู่วันหนึ่งผมชวนน้องเค้าคุยเพราะน้องนั่งอยู่คนเดียวเพื่อนกลับบ้านไปหมดแล้ว ณเวลานั้นผมรวบรวมความกล้าที่มีทั้งหมดนะกรีดน้ำ ณเวลานั้นผมรวบรวมความกล้าที่มีทั้งหมด ณจุดๆนั้น เดินเข้าไปหาและชวนคุย ซึ่งครั้งนี้มาแปลก นางตอบแบบที่ไม่เหมือนแบบปรกติคือตอบยาว ประมาณว่าผมถามไปสองคำน้องก็ตอบประโยคยาวๆ ซึ่งวันนั้นทำผมเขินมากๆแบบบอกไม่ถูก อ่อแต่สิ่งที่สังเกตุคือเวลาที่เพื่อนน้องอยู่ด้วยนางจะไม่ค่อยตอบผมนะ แต่บางครั้งที่นางอยู่คนเดียวไม่มีเพื่อนอยู่ด้วย นางก็คุยด้วยเลยนะ ผมขอน้องเค้าว่าโทรไปได้มั้ย น้องก็ไม่ได้ตอบแบบเลี่ยงๆที่จะไม่ให้เลยนะ แต่สุดท้ายไม่ได้โทรเพราะนางเอาโทรศัพท์ไปซ่อม อ่อๆๆทีอีกอย่าง ก่อนหน้านั้นมาช่วงนึง นางเข้าหาเพื่อนเราบ่อยมาก เพื่อนๆเก็ตมั้ยว่าแบบ ผมนั่งคุยกับเพื่อนอยู่2 คน บ่อยครั้งมากที่นางจะเดินมาคุยกับเพื่อนเราทั้งๆที่ไม่รู้จักไม่เคยคุยกับเพื่อนเรามาก่อน แทนที่ จะเข้าหาเราคนที่ เคยคุยกันใน LINE มาก่อน คนที่คอยทักแชทไปหาทุกวัน แล้วไม่ได้เป็นกับแค่เพื่อนคนนี้ เพื่อนที่นั่งอยู่กับผมสองคน นางก็จะเข้ามาตีสนิทตลอดทำเหมือนรู้จัก แต่จริงๆคือ ไม่! เราเลยค่อนข้าง งงว่า เอ๊ะจะเอายังไง จะยั่วโทโหพี่เหรอ หรือจะทำอะไร หรือเรียกร้องความสนใจเหรอ พยายามเข้าหาแต่ไม่รู้จะทำยังไงเหรอ. อีกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบ่อยๆก็คือ ‘จู่ๆมันมานั่งใกล้ๆเราได้ยังไงแถมยังเป็นมุมที่เราเห็นน้องได้แบบไม่ต้องพยายามเลย’ คือเพื่อนๆนึกออกมั้ย ว่าบางครั้งจู่ๆนางก็มานั่งแถวๆที่เรานั่งเฉยเลย! เอ๊ะมาจากไหน!!! อีกสถานการณ์นึงคือ ‘เอ๊ะ.. นี่น้องมองเรารึเปล่านะ’ คือหลายๆครั้งมากๆเราจะพยายามมองหาน้องเค้าว่าแบบ เอน้องอยู่ไหนน้าา ทันใดนั้นแหล่ะหันองศาหัวไปเจอะน้องพอดี ปั้ง!! นางแอบมองอยู่!! แล้วก็หลบหน้าหนีแล้วไปมองที่อื่นเฉย! เพื่อนๆอาจะถามว่าเรามั่นใจได้ยังไงว่าเขามองเรา, เพื่อนๆน่าจะคุ้นชินกันดีกับการมองหน้าใจซักคน เราจะรู้ได้ทันทีเลยว่ามองเรา โดยการเช็คสายตา! คือถ้าเข้ามองแก้มเรามองอื่นๆเรามองข้างเรา (มองแก้มอาจจะเช็คยาก) แต่ถ้า! เข้ามองตาเรา เราจะรู้ทันทีเลยว่าเขาไม่ได้มองผ่านเรา สายตาไม่มีวันโกหกเรา ถ้าองศาตาเรากับฝ่ายตรงข้ามจูนกัน ต่างคนก็ต้องต่างรู้แหล่ะว่าเรามองตากันอยู่ ตัวผมเองก็เข้าหานัองเค้าโดยใช้น้ำเสียงน่ารักๆถ้อยคำที่ทำให้ดูสนิทกันและก็ภาษากายเช่น การขอเกี่ยวก้อย (ขอไม่ลงละเอียดเรื่องนี้นะ มันก็แค่เราเกี่ยวก้อยสัญญากันเฉยๆว่าจะไม่เมินพี่แล้วนะ คุยกับพี่เ้วยนะเฉยๆ) ใช่มั้ยล่ะะะ....... ก็นั่นแหล่ะ เราอาจจะเล่างงค่อนข้างมากเลยนะ 555 ขอโทษด้วย แต่โปรดเข้าใจทีเถอะเพราะเราเครียดมาก ไม่รู้จะทำยังไง วางตัวยังไงกับคนๆนี้ดี ผมพยายามมา 5 เดือนกินไม่ได้นอนไม่หลับเพราะเครียดว่าจะทำยังไงต่ออีกไม่กี่สัปดาห์ก็จะไม่ได้เจอกันแล้วเพราะปิดเทอมปลายภาค (เพื่อนๆน่าจะรู้ดีว่ามันค่อนข้างนาน) ผมไม่รู้ว่าผม ควรจะเดินหน้าต่อหรือหยุดดี เพราะก็พยายามมาขนาดนี้แล้ว แล้วมันก็มีบางโมเม้นที่ทำให้เราคิดว่าน้องอาจจะสนใจเรา
อ่อๆจะจบละ ผมก็เคยมีรุ่นพี่ผู้ชายมาชอบ แล้วเข้ามาจีบ! แต่ผมไม่สนใจและทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะเลี่ยงการเจอหน้าพี่เค้า แต่ในทางกลับกัน ผมจีบน้องซึ่งถ้าเป็นตัวผมที่ไม่ได้สนใจคนๆนั้นผมจะออกห่างใช่มะ แต่น้องคนนี้ไม่ใช่ นางเข้ามาให้เจอหน้าตลอด บางครั้งถึงกับมายืนข้างๆเลยนะแบบ ‘เฮลโหลววว ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ถ้าไม่รู้สึกอะไรก็บฉันก็อย่ามาทำให้หลงไปมากกว่านี้ แค่นี้ก็น่ารักจะตายแล้ววว TT’ (ถ้าเป็นผมผมจะไม่ยุ่งเพราะกลัวจะทำให้เขาเข้าใจผิดนึกว่าผมมีใจให้) ขนาดผมพยายามออกห่างไม่อยากเจอเค้าแต่ผมกับเจอเค้า’ตลอดเวลา’ ใช้คำว่าตลอดเวลาเลยนะ มันขนาดนั้นจริงๆ ทานข้าวก็เจอเดินเล่นเฉยๆยังเจอเลย 55555
จบจริงๆละ
ปล.น้องที่ว่าคือผู้ชายนะซึ่งตัวผมก็แหมมม่ ผู้ชายสิ (แต่base เดิมผมก็ชอบผู้ชายนะ รู้สึกแบบนั้นมาซักพักละ)
อยากรู้สึกว่าคนๆนั้นรู้สึกยังไงกับเรา
ผมชอบรุ่นน้องคนนึง (ค่อยข้างเด็กเลยทั้งนิสัย และต่างๆ) ผมเข้าหา พยานามจีบ พยายามทำทุกอย่าง ที่ทำให้รู้ว่า เนี่ยพี่สนใจน้องนะ สนใจพี่หน่อย ซึ่งผมก็ค่อนข้าง.. ไม่สิ มั่นใจว่าคนๆนั้นรู้ว่าผมชอบเค้า วันเวลาดำเนินไปตามปกติทุกวันๆ เค้าไม่ค่อยตอบแชท เรียกได้ว่าไม่ตอบเลยดีกว่า ซึ่งตัวผมก็เข้าใจเพราะน้องยังเด็ก (แต่ก็ไม่ได้เด็กแบบ ประถมนะ คือมัธยมแล้ว) น้องชอบเล่นเกม วันๆก็เล่นแต่เกม มีแจ้งเตือนแชทเด้งขึ้นมาก็คาดว่าน่าจะปัดแจ้งเตือนทิ้ง 5555 ตอนอยู่ที่รร น้องเค้าเมิน.. เก็ทมะแบบ เราเดินสวนกัน เราเห็นเขา และเราก็มั้นใจว่าเขาเห็นเรา พวกเราเกินสวนกันแบบ ระยะไม่ถึงเมตร! แต่สิ่งที่เขาทำก็เดินผ่านไปเฉยๆ แบบเหมือนว่าเราไม่รู้จักกัน ผมก็ไม่ได้คิดอะไรช่วงแรกๆ เพราะใจนึงก็คิดว่าเขาไม่เห็นเราจริงๆ. แต่เวลาผ่านไป ผมก็พยายามเข้าหาเค้ามากขึ้นเราก็ ไม่ได้คุยกันเหมือนเดิม และเมื่อเวลาเราเจอกันสิ่งที่ผมทำและเป็นฝ่ายผมฝ่ายเดียวคือการโบกมือทักทาย แล้วจบ. แต่มันก็มีบางโมเม้น ที่เราเผลอหันไปหาน้อง แล้วน้องเค้าหลบหน้าหนีแบบเราค่อนข้างมั่นใจว่าพอเราหันไปน้องเค้าหลบสายตา อ้อพอพูดถึงเรื่องหลบสายตาที่ว่าน้องเค้าเมิน ก็จะเมินก็แค่ต่อเมื่อ ผมไม่ได้ทักน้องเขา แต่บางครั้งผมก็รวบรวมความกล้าทักน้องเค้าไปและชวนคุยซึ่งนางก็ตอบแบบ ปรึ๊บจบ! สั้นๆได้ใจความ55555 แต่เรื่องมีอยู่ว่าช่วง 3-4 อาทิตย์ที่ผ่านมา มีอยู่วันหนึ่งผมชวนน้องเค้าคุยเพราะน้องนั่งอยู่คนเดียวเพื่อนกลับบ้านไปหมดแล้ว ณเวลานั้นผมรวบรวมความกล้าที่มีทั้งหมดนะกรีดน้ำ ณเวลานั้นผมรวบรวมความกล้าที่มีทั้งหมด ณจุดๆนั้น เดินเข้าไปหาและชวนคุย ซึ่งครั้งนี้มาแปลก นางตอบแบบที่ไม่เหมือนแบบปรกติคือตอบยาว ประมาณว่าผมถามไปสองคำน้องก็ตอบประโยคยาวๆ ซึ่งวันนั้นทำผมเขินมากๆแบบบอกไม่ถูก อ่อแต่สิ่งที่สังเกตุคือเวลาที่เพื่อนน้องอยู่ด้วยนางจะไม่ค่อยตอบผมนะ แต่บางครั้งที่นางอยู่คนเดียวไม่มีเพื่อนอยู่ด้วย นางก็คุยด้วยเลยนะ ผมขอน้องเค้าว่าโทรไปได้มั้ย น้องก็ไม่ได้ตอบแบบเลี่ยงๆที่จะไม่ให้เลยนะ แต่สุดท้ายไม่ได้โทรเพราะนางเอาโทรศัพท์ไปซ่อม อ่อๆๆทีอีกอย่าง ก่อนหน้านั้นมาช่วงนึง นางเข้าหาเพื่อนเราบ่อยมาก เพื่อนๆเก็ตมั้ยว่าแบบ ผมนั่งคุยกับเพื่อนอยู่2 คน บ่อยครั้งมากที่นางจะเดินมาคุยกับเพื่อนเราทั้งๆที่ไม่รู้จักไม่เคยคุยกับเพื่อนเรามาก่อน แทนที่ จะเข้าหาเราคนที่ เคยคุยกันใน LINE มาก่อน คนที่คอยทักแชทไปหาทุกวัน แล้วไม่ได้เป็นกับแค่เพื่อนคนนี้ เพื่อนที่นั่งอยู่กับผมสองคน นางก็จะเข้ามาตีสนิทตลอดทำเหมือนรู้จัก แต่จริงๆคือ ไม่! เราเลยค่อนข้าง งงว่า เอ๊ะจะเอายังไง จะยั่วโทโหพี่เหรอ หรือจะทำอะไร หรือเรียกร้องความสนใจเหรอ พยายามเข้าหาแต่ไม่รู้จะทำยังไงเหรอ. อีกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบ่อยๆก็คือ ‘จู่ๆมันมานั่งใกล้ๆเราได้ยังไงแถมยังเป็นมุมที่เราเห็นน้องได้แบบไม่ต้องพยายามเลย’ คือเพื่อนๆนึกออกมั้ย ว่าบางครั้งจู่ๆนางก็มานั่งแถวๆที่เรานั่งเฉยเลย! เอ๊ะมาจากไหน!!! อีกสถานการณ์นึงคือ ‘เอ๊ะ.. นี่น้องมองเรารึเปล่านะ’ คือหลายๆครั้งมากๆเราจะพยายามมองหาน้องเค้าว่าแบบ เอน้องอยู่ไหนน้าา ทันใดนั้นแหล่ะหันองศาหัวไปเจอะน้องพอดี ปั้ง!! นางแอบมองอยู่!! แล้วก็หลบหน้าหนีแล้วไปมองที่อื่นเฉย! เพื่อนๆอาจะถามว่าเรามั่นใจได้ยังไงว่าเขามองเรา, เพื่อนๆน่าจะคุ้นชินกันดีกับการมองหน้าใจซักคน เราจะรู้ได้ทันทีเลยว่ามองเรา โดยการเช็คสายตา! คือถ้าเข้ามองแก้มเรามองอื่นๆเรามองข้างเรา (มองแก้มอาจจะเช็คยาก) แต่ถ้า! เข้ามองตาเรา เราจะรู้ทันทีเลยว่าเขาไม่ได้มองผ่านเรา สายตาไม่มีวันโกหกเรา ถ้าองศาตาเรากับฝ่ายตรงข้ามจูนกัน ต่างคนก็ต้องต่างรู้แหล่ะว่าเรามองตากันอยู่ ตัวผมเองก็เข้าหานัองเค้าโดยใช้น้ำเสียงน่ารักๆถ้อยคำที่ทำให้ดูสนิทกันและก็ภาษากายเช่น การขอเกี่ยวก้อย (ขอไม่ลงละเอียดเรื่องนี้นะ มันก็แค่เราเกี่ยวก้อยสัญญากันเฉยๆว่าจะไม่เมินพี่แล้วนะ คุยกับพี่เ้วยนะเฉยๆ) ใช่มั้ยล่ะะะ....... ก็นั่นแหล่ะ เราอาจจะเล่างงค่อนข้างมากเลยนะ 555 ขอโทษด้วย แต่โปรดเข้าใจทีเถอะเพราะเราเครียดมาก ไม่รู้จะทำยังไง วางตัวยังไงกับคนๆนี้ดี ผมพยายามมา 5 เดือนกินไม่ได้นอนไม่หลับเพราะเครียดว่าจะทำยังไงต่ออีกไม่กี่สัปดาห์ก็จะไม่ได้เจอกันแล้วเพราะปิดเทอมปลายภาค (เพื่อนๆน่าจะรู้ดีว่ามันค่อนข้างนาน) ผมไม่รู้ว่าผม ควรจะเดินหน้าต่อหรือหยุดดี เพราะก็พยายามมาขนาดนี้แล้ว แล้วมันก็มีบางโมเม้นที่ทำให้เราคิดว่าน้องอาจจะสนใจเรา
อ่อๆจะจบละ ผมก็เคยมีรุ่นพี่ผู้ชายมาชอบ แล้วเข้ามาจีบ! แต่ผมไม่สนใจและทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะเลี่ยงการเจอหน้าพี่เค้า แต่ในทางกลับกัน ผมจีบน้องซึ่งถ้าเป็นตัวผมที่ไม่ได้สนใจคนๆนั้นผมจะออกห่างใช่มะ แต่น้องคนนี้ไม่ใช่ นางเข้ามาให้เจอหน้าตลอด บางครั้งถึงกับมายืนข้างๆเลยนะแบบ ‘เฮลโหลววว ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ถ้าไม่รู้สึกอะไรก็บฉันก็อย่ามาทำให้หลงไปมากกว่านี้ แค่นี้ก็น่ารักจะตายแล้ววว TT’ (ถ้าเป็นผมผมจะไม่ยุ่งเพราะกลัวจะทำให้เขาเข้าใจผิดนึกว่าผมมีใจให้) ขนาดผมพยายามออกห่างไม่อยากเจอเค้าแต่ผมกับเจอเค้า’ตลอดเวลา’ ใช้คำว่าตลอดเวลาเลยนะ มันขนาดนั้นจริงๆ ทานข้าวก็เจอเดินเล่นเฉยๆยังเจอเลย 55555
จบจริงๆละ
ปล.น้องที่ว่าคือผู้ชายนะซึ่งตัวผมก็แหมมม่ ผู้ชายสิ (แต่base เดิมผมก็ชอบผู้ชายนะ รู้สึกแบบนั้นมาซักพักละ)