ร้านขายเสื้อผ้ามือสอง วัยทำงาน

สวัสดีค่ะ

          ขอเริ่มกระทู้ด้วยการฝากเพจเลยนะคะ ร้านของเราเปิดเพจใน facebook ชื่อร้าน สมปอง-เสื้อผ้าแฟชั่นมือสองผู้หญิง

          เราอายุ 25 ค่ะ ทำงานในออฟฟิศบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง จุดเริ่มต้นของการเปิดร้านนี้ของเราคือเราอยากลงทุนทำธุรกิจเล็กๆ ลงทุนไม่มาก ขายทางออนไลน์
          การลงทุนแรกของเราเริ่มจากการไปหาซื้อของลดราคาตามร้านต่างๆ เป็นของใช้ทั่วไปพวก skin care ต่างๆ ร้านที่ไปซื้อก็ Watson, Boots, เว็บขายเครื่องสำอาง เลือกของที่ลดราคาอย่างน้อย 50% แต่พับโปรเจ็คนั้นไว้ก่อน เพราะอะไรไว้กระทู้หน้าจะมาเล่าให้ฟังนะคะ

          การขายเสื้อผ้ามือสองนี่มาจาก
          1. ตัวเราเองชอบซื้อเสื้อผ้ามือสอง
          2. อยากมีร้านเสื้อผ้าที่มีจุดยืนเป็นของตัวเอง ไม่ตามแฟชั่นมากเกินไป เพราะแฟชั่นนั้นมาแล้วก็ไป ตามไม่ทันจริงๆ แต่จะตั้งแบรนด์เองรึทุนก็ไม่พอและยังไม่พร้อมเสี่ยง
        ก็เลยเอาเป็นของมือสองนี่ล่ะ เราหาร้านขายตาม facebook ตามเว็บ ก็มีทั้งแบบขายปลีก ขายส่ง ไปคัดเองที่ร้าน หรือให้ทางร้านคัดให้
เกรดเสื้อผ้าก็มีหลากหลาย เช่น แบบที่ยังไม่คัด ตกตัวละ 3 บาท กระสอบนึง 3000 บาท แบบที่คัดแล้วก็จะราคาสูงขึ้นมา 20 30 40 50 บาทก็ว่ากันไป
        เราเลือกมาร้านนึงทาง facebook เลือกเกรดคัดแล้ว เลือกเอาเกรดสูงสุดของร้านนี้ เพราะอยากลองดูงานก่อน  ระหว่างที่รอผ้ามาส่งเราก็หาซื้อซองพลาสติกสำหรับจัดส่งให้ลูกค้า เอาแพ็ค 100 ซองมาก่อน ก็ซื้อจากร้านใน facebook นี่ล่ะค่ะ
        เมื่อผ้ามาถึง เราตื่นเต้นมาก พอเปิดกระสอบมาค่อนข้างผิดหวัง ผ้าที่สามารถเอาขึ้นขายออนไลน์ได้มีแค่ไม่ถึงครึ่ง ที่เหลือนี่คงต้องเอาไปขายตามตลาดนัดตัวละ 20 - 50 บาท สะเทือนใจมาก แต่ก็ทำความเข้าใจว่านี่คงเป็นเกรดที่วงการขายส่งมือสองเค้าบอกว่าดีแล้วล่ะ อะ ก็อย่าเพิ่งท้อ เดินหน้าต่อ
        อุปกรณ์เพิ่มเติมที่เราซื้อมาคือ หุ่นโชว์ตัวละเก้าร้อย มาคิดตอนนี้ไม่น่าซื้อมาเล้ย5555 แค่ใส่ไม้แขวนถ่ายรูปดีๆหน่อยก็ขายได้แล้ว แล้วก็มีราวแขวนอันละสามร้อย
        เมื่อได้ผ้ามาเราจะทำการซัก รีด วัดไซส์ เช็คตำหนิ ถ่ายรูปหลายๆมุม ถึงแม้จะเป็นของมือสอง แต่เรายึดตามความรู้สึกเราที่เวลาเราซื้อมาแล้วได้ของสวยๆดีๆ เราจะฟินมาก เราโพสต์รายละเอียด บอกตำหนิ การตัดเย็บ บอกหมดเปลือกเลยอะ เพราะเราอยากให้ลูกค้ารู้ถึงสภาพจริงและตัดสินใจตามความยอมรับได้ของแต่ละคน
        แล้วเราก็รู้สึกว่าสินค้าเรามีน้อยไป เราเลยเข้ากลุ่มส่งต่อเสื้อผ้ามือสอง แบบนี้เข้าท่านะ ต้นทุนแพงขึ้น แต่ได้ชุดตรงใจเรา ซื้อในกลุ่มแบบนี้ต้องเข้าไปดูบ่อยๆนะคะ เพราะส่วนมากเสื้อผ้าในกลุ่มจะเป็นแนวสาวๆวัยรุ่นสีสันสดใส ซึ่งไม่ใช้เป้าหมายของเรา เราก็คัดๆเอาที่ตรงใจเราล่ะ แล้วเราก็โละตู้เสื้อผ้าของเราออกมาขายด้วย
       แต่!! ปัญหาคือ เฟซบุ๊คเราไม่มีเพื่อนค่าาาา ใช่ค่ะ เราเลิกเล่นมันไป แต่มาหวังพึ่งมันเพื่อขายของ เปิดเพจมาก็ต้องหาทาง ก็ไปโปรโมทตามกลุ่มต่างๆ มีคนเห็นโพสต์นิดหน่อย แต่ก็ไม่เวิร์ก เราเลยยอมเสียเงินโปรโมทโพสต์ เลือกงบประมาณต่อวันต่ำที่สุดคือ 30 บาท 10 วัน วันแรกที่เริ่มโปรโมทก็มีคนมากดถูกใจอัลบั้มรูปเรา แล้วก็มีออเดอร์แรกมาเลย ดีใจมาก ถือเป็นทางเลือกที่ดีเลยนะคะ เพจเราโปรโมทผ่านไป 10 วัน เสียเงินไป 74.65 บาท
       เราเปิดร้านมาได้พักหนึ่งเราก็เริ่มเรียนรู้ว่า เราใจร้อนไป หลายๆอย่างที่เราซื้อมาโดยไม่เทียบราคาก่อน ใช้เงินจัดการทุกอย่าง ซึ่งเป็นการเพิ่มต้นทุนโดยไม่จำเป็น เราไม่ได้ขายของแบบนักธุรกิจเลย โดนแฟนซึ่งมีหัวทางธุรกิจบ่นเอาหนักมาก แต่เรามีความสุขที่ได้ทำ มีความสุขที่ได้หาเสื้อผ้าสวยๆถูกๆมาส่งต่อให้ลูกค้า ทุกออร์เดอร์ที่ขายออกไปเรากังวลมาก กลัวว่าจะขายแพงไป (ไปเช็คจากร้านอื่นๆมาเค้าขายประมาณนี้ แต่ก็ยังกลัวจะแพงไปอี๊ก) กลัวลูกค้าไม่พอใจในสินค้า แต่พอลูกค้ารีวิวกลับมาเราก็ชื่นนนนใจ
       ตอนนี้ก็เพจเรายังอยู่ในช่วงตั้งไข่ แต่จะดำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่อง ยังไงก็ขอเชิญทุกคนไปเลือกช้อปเสื้อผ้าที่ร้านเราด้วยน้า ถ้าบัญชีพันทิปเราสามารถตั้งกระทู้ขายของได้แล้วก็จะมาขายทางนี้อีกทาง หากท่านใดมีแนวทาง คำแนะนำดีๆแนะนำเราได้เลยนะคะ