คือเรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวานตอนผมเลิกงานผมเดินชนต้นไม้ ที่มันมีลำต้นเติบโตสวยงามที่สำคัญมันออกดอกอยู่ต้นเดียวในบรรดาต้นไม้ริมฟุตบาทในระแวกนั้น แต่มันก็ไม่ใช่สาระสำคัญอะไร ประเด็นคือลำต้นของมันดันเติบโตในระดับเดียวกับหัวผมพอดี และด้วยความโง่ของผมเอง ก้มหน้าก้มตาเดินเล่นโทรศัพท์ด้วยความเร็ว ×2 จากระดับการเดินปกติ ชนอีเจ้าต้นไม้แสนสวยนี่อย่างจัง ทำให้ตัวของผมทรุดลงกับพื้นทันที หัวก็มึนๆ เหมือนได้ยินเสียง หง่าง หง่าง หง่าง เหมือนตอนดีระฆัง เข้าใจไปถึง แมวทอม เวลาโดนหนูเจอรี่ตีหัวแล้วทำไมดาวขึ้น ตอนนั้น ผมก็นึกว่าตัวตัวเองกำลังไปสำรวจจักรวาลกับนาซ่า

พอเช้ามานึกว่ามันจะหายมึน แต่มันดันปวดแบบ หนุบๆ มาที่ด้านหลังและต้นคอ เลยไลน์ ไปลางานแจ้งว่าขอลาป่วยเนื่องจาก "เดินชนต้นไม้" แต่หัวหน้าที่แสนดีของผม ตอบกลับมาว่า มาทำงานค่ะซิส !!! อะไรนะ ให้เราไปทำงานหรอทำไมไม่ถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง อาการเป็นยังไง มันเกิดอะไรขึ้น ความรู้สึกจะดีกว่านี้มากกกกกกก ก รู้งี้ไม่พูดความจริงโกหกไปว่าท้องเสีย ปวดหัว ไข้ขึ้น แพ้ฝุ่น เรื่องคงจบละ

ไม่มีไรมาก แค่จะมาเล่าให้ฟัง แต่เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าเดินบนทางเท้าแบบไม่ดูตาม้าตาเรือ

ป.ล. จะดีมากถ้า กทม. หรือ เทศกิจเอาอีต้นไม้ต้นนี้ออกไปไว้ที่อื่นหรือมาปรับองศาให้มันปลอดภัยมากกว่านี้ พิกัด ตรงหน้าธนาคารสีเขียวก่อนถึงซอยรัชดา 15