รู้สึกอยากเลิกกับแฟนเราเป็นตัวถ่วงชีวิตเค้า

สวัสดีค่ะ
แฟนอายุ27  เรา 22

แฟนพึ่งลาออกจากงานมา1เดือน รับงานเล็กๆน้อยๆทำอยู่ที่บ้าน

ส่วนเราเรียนอยู่กทม  แฟนเคยบอกว่าจะมาหางานที่กทม. มาอยู่กับเรา  แต่เรารอเค้า มาจนผ่านไป1ปี ก็ยังไม่มีวี่แวว

เรากับเค้าอยู่ไกลกันมากๆ นานๆจะเจอสักครั้ง คบกันมา3ปี  ปกติไปมาหาสู่ตลอด แต่พอเค้าตัดสินใจลาออกจากงานเพราะเบื่อระบบในบริษัท

เค้าก็กลับไปอยู่บ้าน ไม่ค่อยติดต่อกับเราพอเราตื้อมากๆ เค้าก็บอกเราว่าเค้าเครียด หางานทำไม่ได้ อย่าหาเรื่องได้มั้ย

**แต่ที่ติดใจคือเค้าไม่เคยพูดถึงเรื่องที่จะมาอยู่ด้วยกันที่ กทมเลย

พอเราถามว่าสมัครงานที่กทมรึยัง  เค้าก็บอกว่าสมัครแล้ว แต่ยังไม่เรียกสัมภาษณ์  เราเข้าใจนะคะว่างานไม่ได้หาง่ายๆ  

เราแอบไปอ่านแชทเค้าคุยกับเพื่อน   เค้าบอกเพื่อนว่า "ไม่อยากมาอยู่ กทม วุ่ยวาย"  เห็นแล้วเสียใจมากๆ

แต่เราก็อดทนทำเป็นไม่เห็น

นานวันเข้าเราทนคิดถึงเค้าไม่ไหว  ทั้งงอแง บ่นคิดถึง อยากให้มาหา  แต่เค้ามาไม่ได้
  เค้าบอกว่า"อยากเห็นพี่ไม่มีอนาคตหรอ? งั้นเลี้ยงพี่ดิ ตัวเองอะทำอะไรบ้าง หาเรื่องทะเลาะทุกวัน "

เสียใจมากๆนะ เราเอาใจช่วยแนะนำงานให้เยอะแยะ แต่เค้าไม่ฟังเลย

จนเรารู้สึกกับตัวเองว่า  ไม่อยากเป็นตัวถ่วงชีวิตเค้า  

ทะเลาะกันบ่อยขึ้น  มากขึ้น รุนแรงขึ้นทุกวัน

วิธี เลิกกัน  เราว่ามันคงดีต่อทั้ง2คน  ถึงแม้ว่าจะรักมากแต่ก็ไม่อยากเป็นตัวถ่วงอาคตของเค้า 😭

จริงๆไม่อยากเลิก ทำใจไม่ได้แต่ต้องข่มใจฝืนใจเดินออกมา

ขอบคุณมากๆนะคะที่อ่านจบ

เราต้องทำอย่างไรต่อไปดีค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่