ผิดมั๊ยที่ผมไม่ไว้ใจ

เราสองคนต่างคนต่างผ่านชีวิตครอบครัวมาแล้ว และประสบการณ์ที่ผ่านมานั้นไม่ดีเลยทั้งสองคน วันนี้ไม่ว่าจะอะไรพาให้เราสองคนได้มามีโอกาสได้รักกัน เวลาผ่านไปหนึ่งปีเรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างร่วมกัน เราสองคนดูเหมือนจะไปด้วยกันด้วยดีมีความสุขซึ่งกันและกัน

แต่บางอย่างนั้นได้เข้ามาโดยเป็นเรื่องที่ดูเหมือนธรรมดา เธอยังคงติดต่อบ่านแฟนเก่า บ้านแฟนที่ไม่ใช้เป็นผู้ให้กำเหนิดลูกสาวเธอเลย แต่กลับเป็นบ้านแฟนเก่าที่อาจจะรู้สึกประทับใจมาก่อน การติดต่อนั้นบนข้อความที่เหมือนยังรู้สึกดีและให้ความสำคัญเสมอ ถึงขนาดที่ให้ลูกสาวเรียกว่าย่า และให้ระลึกบุญคุญอยู่เสมอ ยังคงติดต่อผ่านทางข้อความไม่ให้หายจากการติดต่อ

วันนี้เราสองคนมีปัญหาคาราคาซัง โดยขณะที่ผมเองนั้นรู้สึกไม่พอใจในการติดต่อของแฟนผมกับครอบครัวนี้ ความไม่สบายใจส่งผลให้เรามีปัญหาที่ไม่เข้าใจกันอยู่เรื่อยๆ โดยที่ผมนั้นได้อธิบายถึงความไม่สบายใจในการติดต่อครอบครัวนี้อยุ่ทั้งๆที่ไม่ใช่ครอบครัวที่เป็นญาติของลูกของเธอเลย แต่กลับเป็นครอบครัวของแฟนเก่าที่เธอนั้นรู้สึกดีด้วยเสมอมา

หลายครั้งที่เรามีปัญหากัน และผมได้เสนอทางออกให้กับเธอคือการเลิกติดต่อครอบครัวนี้ แต่เธอยังพบายามยื้อไว้ว่าการติดต่อของเธอคือการสงสารคนแก่คนนึงเท่านั้นที่เร้ามีความรักผูกพันกับเด็กน้อยคนนีง

วัยนี้ผมบอกเลิกเธอเพราะบางปัญหาที่เราไม่สามารถหาทางออกได้ แต่สิ่งที่เธอแอบทำโดยคิดว่าผมเองนั้นไม่เห็นไม่รู้คือติดต่อกลับไปที่บ้านนี้ ถามสาระทุกข์ และทำท่าเหมือนอยากไปหา มากกว่านั้นเธอยังแอบติดต่อไปหาเพื่อนชายของเธอ เล่าเรื่องราวที่เรามีปัญหากันให้ฟัง โดยที่ผมเองได้เตือนเธอแล้วว่า ไม่มีใครที่จะเข้าใจปัญหาของเราสองคนได้เพราะเค้าไม่ได้อยุ่หรือเห็นเหตัการณ์ของเรา แต่เธอก็ยังแอบคุยโดยคิดว่าผมไม่รู้ต่อไป ทั้งๆที่เราเองพึ่งบอกเลิกกันได้ไม่กี่ชัวโมง

ด้วยความรักที่ผมมีให้ ผมพร้อมให้อภัยและขอเพียงคำสัญญาว่าจะไม่เกิดเหตัการณ์แบบนี้อีก แต่ความหวังของผมนั้นดูเหมือนไม่เป็นผล เธอยังคงยึดความคิดของเธอเป็นหลักว่ามีความจำเป็นที่จะต้องติดต่อคนพวกนี้อยู่

วันนี้ผมกับเธอคงได้แยกทางกันจริงๆถ้าหากเธอยังคงเห็นว่ายังคงต้องทำอย่างที่เป็นอยู่

ผมคิดผิดมั๊ยครับ กับการที่ผมเดินออกมาจากผู้หญิงคนนึงซึ่งไม่เคยคิดจะทิ้วอดีตเธอเลย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่