“ไม่ต้องสนใจพี่หรอก พี่อยู่คนเดียวจนชินแล้ว”
“พี่นะมันแค่ ทางผ่านไม่จำเป็นหรอก ที่ต้องสนใจ งาน ลูก ครอบครัวก็หมดวันแล้วจะเอาเวลาไหนมาสนใจคนอย่างพี่”
ป้างอน
ไม่ได้หวานแหวว ตลอด
ชีวิต คนเรามาจากดาวคนละดวง
ผม เป็นคนทำงานอิสระ เริ่มจาก เศรษฐกิจฟองสบู่ เมื่อ ปี 2540 บริษัท ลดเงินเดือน ลงคนละไม่น้อยบีบให้ออกจากงานกัน ผมเป็นทีมทีออกมา แล้วรวมกลุ่มทำงานกันใหม่
โชคดีที่มีอินเตอร์เนต ทำให้ เหมือนผมไม่เดือดร้อน โพสขายงานในเนต มีงานลูกค้าเข้าต่อเนื่อง จน หย่าขาดกับแม่ของลูก จน ส่งลูกเรียนจบ ปริญญาตรี
ผมเป็นลูกคนโต มี ป้าที่เลี้ยง ผมมาตั้งแต่เกิด ส่งเสียให้เล่าเรียนจบ มีงานทำจนวันนี้ แต่วันนี้ป้า เส้นเลือดสมองตีบ นอนเป็นคนไข้ติดเตียงผมต้องจ้างคน มาดูแล ป้า
คนที่หย่าขาด กับภรรยา เป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยว คงรู้ ทำงาน เสร็จ ขับรถไปศรีราชารับลูก บางวันแทบจะพิงเสา ตึกเรียน รร ลูกหลับ กลับบ้าน บางวันขยัน ก็ทำกับข้าวให้ลูกกิน แต่ส่วนใหญ่ขี้เกียจ ก็แวะ Food center ตามห้าง โลกมนุษย์นี้ไม่มีอะไร จะ ลึกซึ้ง และยิ่งใหญ่เท่ากับ ความรัก พ่อมีต่อลูกสาว หรือแม่กับลูกชาย
ผมต้องทำงาน หน้าที่รับผิดชอบเพื่อ ค่าใช้จ่ายใน เศรษฐกิจยุค หลังนี้ แย่มาตลอด ไม่โทษใครนะ แต่เอาว่าต้องขยันตลอด
ใครที่เคยรับงาน Outsource ที่ปรึกษา โรงงาน คงรู้ ยิ่งทำระบบให้ โรงงาน
เที่ยงคืน “พี่คะ คอมที่แสดงผล การผลิต ดับค่ะ เข้ามาด่วนเลยได้ไหม มันเป็นไรไม่รู้”
วันอาทิตย์เช้า “พี่รีโมท มา ที่สมุย หน่อยนะ หนูเปลี่ยนเครื่องพิมพ์ เดี๋ยววันจันทร์ใช้ไม่ได้”
ป้า เป็น ข้าราชการ เป็นลูกคนเล็ก งานไม่ต้องตามล้างตามเช็ด จบงาน วันเสาร์อาทิตย์ ล้างรถ ซื้อกับข้าวนั่งกินดูทีวี เวลาว่าง ค่อนข้างเยอะ
เพราะความอยู่ไกลกัน ผมอยู่ชล ป้ายังทำงาน อยู่พุนพิน
เช้า ผมวิ่งออกกำลังกายเสร็จ 06.40 จะโทรหา เว้น แต่เสาร์อาทิตย์จะไม่โทรให้ป้าได้นอนหลับสบายๆ กลางวันโทรหาบ้างถ้ายุ่งก็ไม่โทร ตอน 21.00 แล้ว คุย Video Call เห็นหน้าก่อนนอน
ป้าเป็นคนโรแมนติค วันปีใหม่ วาเลนไทน์ วันเกิด เช็งเม้ง ต้องมีของขวัญ หมด อุ๊ย เช็งเม้งไม่ต้องลืมไป
ผมเป็นคนเถื่อน ใครที่เคยเข้ามาคบจะรู้
“ไปดูมนต์รักอสูร มานะ นั่นแหละผม”
“รู้จักไหม โฉมงามกับเจ้าชายอสูร” จริง ผมโกหก ผมนี่ซาตานเลย
อาชีพคนเขียนโปรแกรม กรรมกร ไอที
เขียนโปรแกรมนั่นอาชีพ
ต้องศึกษาค้นคว้าสิ่งใหม่ตลอด ศึกษาใหม่ ๆ มา 30 ปีแล้ว
คุยกับเพื่อนร่วมอาชีพ
หลับ บางทีป้ามาค้าง เขาจะรู้เลย ผมจะนอนหลับไม่ค่อยสนิท ห่วงงาน บางวันเช้ามืด ผมตื่นมาเปิด Note book แล้วนั่งอ่านอะไรๆ วุ่นไปหมด
เฮ้อออออออออ บ่นไปไม่รู้จะแก้ไง ห่วงเอาใจใส่ แต่ ได้แค่นี้
===== ลุงป้าเล่าเรื่อง เธอไม่เคยสนใจฉันเลย=====
“ไม่ต้องสนใจพี่หรอก พี่อยู่คนเดียวจนชินแล้ว”
“พี่นะมันแค่ ทางผ่านไม่จำเป็นหรอก ที่ต้องสนใจ งาน ลูก ครอบครัวก็หมดวันแล้วจะเอาเวลาไหนมาสนใจคนอย่างพี่”
ป้างอน
ไม่ได้หวานแหวว ตลอด
ชีวิต คนเรามาจากดาวคนละดวง
ผม เป็นคนทำงานอิสระ เริ่มจาก เศรษฐกิจฟองสบู่ เมื่อ ปี 2540 บริษัท ลดเงินเดือน ลงคนละไม่น้อยบีบให้ออกจากงานกัน ผมเป็นทีมทีออกมา แล้วรวมกลุ่มทำงานกันใหม่
โชคดีที่มีอินเตอร์เนต ทำให้ เหมือนผมไม่เดือดร้อน โพสขายงานในเนต มีงานลูกค้าเข้าต่อเนื่อง จน หย่าขาดกับแม่ของลูก จน ส่งลูกเรียนจบ ปริญญาตรี
ผมเป็นลูกคนโต มี ป้าที่เลี้ยง ผมมาตั้งแต่เกิด ส่งเสียให้เล่าเรียนจบ มีงานทำจนวันนี้ แต่วันนี้ป้า เส้นเลือดสมองตีบ นอนเป็นคนไข้ติดเตียงผมต้องจ้างคน มาดูแล ป้า
คนที่หย่าขาด กับภรรยา เป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยว คงรู้ ทำงาน เสร็จ ขับรถไปศรีราชารับลูก บางวันแทบจะพิงเสา ตึกเรียน รร ลูกหลับ กลับบ้าน บางวันขยัน ก็ทำกับข้าวให้ลูกกิน แต่ส่วนใหญ่ขี้เกียจ ก็แวะ Food center ตามห้าง โลกมนุษย์นี้ไม่มีอะไร จะ ลึกซึ้ง และยิ่งใหญ่เท่ากับ ความรัก พ่อมีต่อลูกสาว หรือแม่กับลูกชาย
ผมต้องทำงาน หน้าที่รับผิดชอบเพื่อ ค่าใช้จ่ายใน เศรษฐกิจยุค หลังนี้ แย่มาตลอด ไม่โทษใครนะ แต่เอาว่าต้องขยันตลอด
ใครที่เคยรับงาน Outsource ที่ปรึกษา โรงงาน คงรู้ ยิ่งทำระบบให้ โรงงาน
เที่ยงคืน “พี่คะ คอมที่แสดงผล การผลิต ดับค่ะ เข้ามาด่วนเลยได้ไหม มันเป็นไรไม่รู้”
วันอาทิตย์เช้า “พี่รีโมท มา ที่สมุย หน่อยนะ หนูเปลี่ยนเครื่องพิมพ์ เดี๋ยววันจันทร์ใช้ไม่ได้”
ป้า เป็น ข้าราชการ เป็นลูกคนเล็ก งานไม่ต้องตามล้างตามเช็ด จบงาน วันเสาร์อาทิตย์ ล้างรถ ซื้อกับข้าวนั่งกินดูทีวี เวลาว่าง ค่อนข้างเยอะ
เพราะความอยู่ไกลกัน ผมอยู่ชล ป้ายังทำงาน อยู่พุนพิน
เช้า ผมวิ่งออกกำลังกายเสร็จ 06.40 จะโทรหา เว้น แต่เสาร์อาทิตย์จะไม่โทรให้ป้าได้นอนหลับสบายๆ กลางวันโทรหาบ้างถ้ายุ่งก็ไม่โทร ตอน 21.00 แล้ว คุย Video Call เห็นหน้าก่อนนอน
ป้าเป็นคนโรแมนติค วันปีใหม่ วาเลนไทน์ วันเกิด เช็งเม้ง ต้องมีของขวัญ หมด อุ๊ย เช็งเม้งไม่ต้องลืมไป
ผมเป็นคนเถื่อน ใครที่เคยเข้ามาคบจะรู้
“ไปดูมนต์รักอสูร มานะ นั่นแหละผม”
“รู้จักไหม โฉมงามกับเจ้าชายอสูร” จริง ผมโกหก ผมนี่ซาตานเลย
อาชีพคนเขียนโปรแกรม กรรมกร ไอที
เขียนโปรแกรมนั่นอาชีพ
ต้องศึกษาค้นคว้าสิ่งใหม่ตลอด ศึกษาใหม่ ๆ มา 30 ปีแล้ว
คุยกับเพื่อนร่วมอาชีพ
หลับ บางทีป้ามาค้าง เขาจะรู้เลย ผมจะนอนหลับไม่ค่อยสนิท ห่วงงาน บางวันเช้ามืด ผมตื่นมาเปิด Note book แล้วนั่งอ่านอะไรๆ วุ่นไปหมด
เฮ้อออออออออ บ่นไปไม่รู้จะแก้ไง ห่วงเอาใจใส่ แต่ ได้แค่นี้