คือเรากับเเฟนครบกันมา5ปีเเล้วค่ะ เเฟนอายุ 25เรา20 มีลูกอายุ15เดือน กำลังวิ่งซนน่ารัก ก่อนหน้านี้เราเคย ตัดสินใจอยากจะเลิกกับเขาเพราะเริ่มทนนิสัยไม่ได้ เขาเป็นคนอารมณ์ร้อน โมโหร้าย ทำลายข้าวของ ล่าสุดทอสับเราก้เเตก กินเหล้าทุกวันกลับบ้านก้ดึกให้เรารอกินข้าวทุกวัน วันนี้คือทะเลาะกันเพราะเรื่องไร้สาระเเต่คือ เลิกกันจริงๆ เก็บเสื้อผ้าไปหมดเลย ถ้าเป็นเเต่ก่อนเราคงนอนร้องไห้ ยื้อเขากลับมาเเต่ตอนนี้ความรู้สึกเราคือ เเค่หวังจะให้เขากลับมาเเต่ไม่ได้เสียใจจนร้องไห้ เเค่รู้สึกเจ็บนิดๆ เเต่เราคิด เรื่องเราเเละลูกมากกว่า ว่าเราจะอยุ่ยังไง เลี้ยงลูกไปยังไง เพราะเราไม่ได้ทำงานอะไร เลี้ยงลูกอยุ่บ้านอย่างเดียว เคยตัดสินใจจะไปทำงาน เเต่เราห่างลูกไม่ได้เลยตั้งเเต่มีลูกเราไม่เคยห่างกันนอกจากหลับหรือ ย่า ยายอุ้มไปเล่น ลูกเราติดเต้าด้วย เคยลองห่างเพราะะไปลองทำงานลุกเราร้องไห้หนักมากข้าวนมก้ไม่กิน เราสงสาร มาก ห่างไม่ไ้ด้เหมือนเดิม เราควรจะเริ่มทำไงต่อกับชีวิตดีค่ะ ประเด็นคือถ้าเราไปทำงานลูกเราไม่มีคนเลี้ยงคนดูช่วยสักคน ทุกคนทำงานหมด พ่อเราก้คุมคนงานทำงานทุกวัน เเม่เราต้องไปดูหลานให้พี่สาวที่ต่าจังหวัด ลูกเราไม่เอาใครด้วย เเต่ถ้าไม่ทำงานเราก้ไม่มีเงินตอนนี้เงินเรา เหลือ เเค่ พออยุ่ เเค่เดือนนี้ เองค่ะ ท่านอื่นๆ ที่เลิกกับแฟนไปทั้งที่มีลูก ทำยังไงกันต่อ หลังจากเลิกกันหรอค่ะ เราไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง หลังจากนี้เลย เพิ่งเลิกันไปวันนี่ ติดต่อเขสไม่ได้เลยด้วย คงจะไม่กลับมาอยุ่ ด้วยกันเเล้ว เราเป็นโรคซึมเศร้าด้วยอะไรกระทบจิตใจเราก็รู้สึกเเย่ไปหมด บางทีก้อยากตาย
ใครเลิกกับเเฟนทั้งที่มีลูกบ้างมั้ยคะ