...อาหารกับการเมือง...../วัชรานนท์

เรื่องปากๆ ท้องๆ เรื่องใหญ่    เราจ่าย 38% โดยเฉลี่ยต่อรายจ่ายทั้งหมดไปกับอาหารการกิน    คนไทยโชคดีที่มีอาหารดี อาหารไทยขึ้นชื่อลือชาในด้านความอร่อยและหลากหลายที่นานาชาติยกย่อง ร้านอาหารไทยในต่างแดนที่ทำอร่อยสามารถเรียกแขกและลูกค้าได้มากมายสร้างรายได้เป็นกอบเป็นกำ  แต่จู่ๆ....ความเอร็ดอร่อยได้ถูกนำไปผูกโยงว่าเป็นต้นเหตุ terrorist attack   เลยกลายเป็นโจ๊กข้ามชาติ    หากเป็นคนธรรมดาๆ พูดอาจจะมีเคืองหูทะแหม่งๆ อยู่บ้าง  แต่นี่เป็นน้ำคำของระดับพณฯ ท่านพูดออกมา  ระดับริกเตอร์แรงสั่นสะเทือนก็ย่อมสูง (แต่ท่านก็ชี้โบ้ยชี้โบ้ยโทษสื่อไปตามสูตร)     และคนที่ไม่โจ๊กด้วยกับท่านก็เหล่าบรรดาเจ้าของร้านอาหารไทยในต่างแดน  คนส่งออก  เจ้าของกิจการไทยซูเปอร์มาร์คเก็ต   รวมไปถึงชาวต่างชาติที่ชื่นชอบอาหารไทยด้วย  


อย่าลืมว่า.....กว่าวาทกรรม "อาหารดี  ดนตรีไพเพราะ" จะซาลงไปได้  เจ้าของวาทกรรมก็ซวนซัดซวนเซไปหลายตลบ   แล้วไหนจะเมูนู "คั่วกลิ้ง" ของท่านบวรศักดิ์ ณ กปปส. ซึ่งกว่าจะลดความเอร็ดอร่อยลงไปได้   ท่านบวรศักดิ์ก็หายหน้าหายตาไปจากการเมืองไทยเลยในตอนนี้ (อย่าหายไปนานนะท่าน....คิดถึง)

ในอดีต...เราเคยมีรัฐธรรมนูญฉบับใต้ตุ่มอันเป็นที่ลือลั่นมาแล้ว   นี่ก็หวุดหวิดชนิดเส้นยาแดงผ่าแปดเกือบได้รัฐธรรมนูญฉบับคั่วกลิ้งมาซะแล้ว...  ไม่ทราบว่าป่านนี้ท่านบวรศักดิ์หายงอนลุงตู่หรือยังครับ??  แต่ยังไงๆ เสีย...คอการเมืองก็อย่าพึ่งตัดชื่อ บวรศักดิ์ ณ กกปส. ออกไปจากสารบบการเมืองไทยเด้ออออ.....ขานี้ก็แมวเก้าชีวิตไม่ต่างจากวิษณุ เครืองามดอก   เขาจะกลับมา....กลับมาตามคำเรียกร้องงงงงงงง(ของตัวเอง)

บางครั้งทำตัวเป็น "ทัพพี" ที่ไม่รู้รสแกงก็ไม่มีใครเขาว่าอะไรหรอกครับ........สงบปากสงบคำบ้างเสียบ้าง

ปล.  คืนนี้ต้องถ่างตารอดูแมนนี่ ปาเกียวชกตอนตีสอง   ตั้งกระทู้ไปตามเรื่องตามราว...........