1 ในอาชีพที่ผมฝันในสมัยเด็ก ซึ่งตอนนี้ผมก็ชอบอยู่แต่ไม่ได้เป็นเป็นคือ ครู เหมือนกันครับ แต่พอคิดๆ ดู สมัยเด็กๆ ผมไม่ชอบเวลาที่ครูลงโทษตัดผมนักเรียนเลยครับ อันที่จริงสมัยเด็กผมเป็นคนทำถูกระเบียบเสมอไม่เคยไว้ยาวผิดระเบียบ แต่พอผมเห็นเพื่อนผู้หญิงถูกตัดผมๆ ไม่ชอบใจเลย เพราะสงสารเขาผมว่าเรื่องแบบนี้ไม่เห็นจำเป็นต้องห้ามเลย โรงเรียนในต่างประเทศเขาก็ให้กัน แล้วพลเมืองของประเทศเหล่านั้นเขาก็ไม่ได้เหลวแหลกหรือไร้วินัย แถมมีวินัยดีกว่าเราด้วยซ้ำ เว้นเสียแต่ถ้าเป็น โรงเรียนทหาร โรงเรียนเตรียมทหาร นายร้อย นายสิบ ร.ด. อะไรแบบนี้ ก็เข้าใจเพราะมันเป็นสากลทุกประเทศ ที่ต้องไว้ผมสั้น หรือนักเรียนทหารหญิงฝรั่งตอนอยู่ในเครื่องแบบต้องรวบผม แต่ถ้าเป็นโรงเรียนธรรมดาคิดว่ามันก็ไม่เห็นจำเป็น เคยไปเถียงกับครูแทนเพื่อนในสมัยอดีตครับ ทั้งๆ ที่ตัวเองไม่เคยทำผิดระเบียบเลย แต่สงสารเพื่อน แต่โตมาเราก็เข้าใจว่ามันเป็นกฏ พวกครูก็ต้องทำตามอย่างไม่มีทางเลือกเหมือนกัน ในใจจริงเขาอาจไม่อยากทำก็ได้ แต่กฏมันเขียนไว้เขาก็ต้องทำ เราก็เข้าใจ
แต่พอโตมาคิดว่าเคยอยากเป็นครู แต่พอมาคิดว่าถ้าเราไปเป็นครู เราก็ต้องไปลงโทษ ไปตัดผมเด็ก ทั้งๆ ที่ใจเราไม่อยากทำและไม่อยากว่า แต่ต้องทำเพราะสภาพบังคับ เลยเลิกคิดอยากเป็นครู คนที่มาอ่านอย่าว่ากันนะครับว่าผมมีความคิดแบบนี้ คือผมมีความคิดแบบนี้จริงๆ ครับ แต่ตอนเรียนผมก็ไม่เคยทำผิดระเบียบเองนะครับ แต่เพราะไม่ชอบและสงสารเพื่อนที่ถูกตัด พอมาเป็นครูที่จริงมันก็เป็นอาชีพที่ดีและสำคัญ แต่พอมาคิดว่าเราต้องไปทำไปดุในเรื่องแบบนี้ทั้งๆ ที่ในมุมมองเรามันไม่ผิดอะไร แต่มันผิดกฏ เราก็เลยไม่คิดเป็นครู ทั้งๆ ที่มันเป็นอาชีพที่ดี
เลยอยากถามว่าคนที่เป็นครู หรือคิดอยากไปเป็นครู เชื่อว่าตอนเด็กหลายคนก็อาจต้องไม่ชอบในกฏแบบนี้เหมือนกัน หรือบางคนอาจจะชอบก็ได้ แต่บางคนที่เป็นครู หรือคิดเป็นครูก็อาจจะไม่ชอบ แต่พอเป็นครูแล้วต้องทำเคยมีความรู้สึกย้อนแย้งกันบ้างไหมครับ ว่าตอนเด็กเราก็รู้สึกไม่ชอบ รู้สึกไม่ยุติธรรมที่ตัวเรา หรืออาจเป็นเพื่อนเราโดนอย่างนั้น แต่พอเรามาเป็นครูแม้ไม่อยากทำก็ต้องทำซะเอง คนเป็นครูเคยคิดย้อนแย้งไม่อยากทำบ้างไหมครับ
หรือครูบางคนที่ไม่อยากทำอาจแต่อยากเป็นครู อาจต้องไปสอนเอกชนในบางที่ๆ ให้อิสระเด็กมากขึ้น บางที่ก็อาจให้เงินเดือนดีมาก แต่ก็ไม่มั่นคงเท่า โรงเรียนอาจเจ๋ง สวัสดิการอาจมีแค่ประกันสังคม บำนาญก็ไม่มี ถึงแม้บางที่จะได้เงินเดือนดีมากก็เถอะ
ส่วนถ้าจะเป็นข้าราชการครู ที่มั่นคง ก็ต้องทำตามระเบียบไปลงโทษเด็กทั้งที่เราไม่ชอบอีก ก็เลยถามว่ามีใครเคยคิดเป็นครูแล้วต้องรู้สึกย้อนแย้งในเรื่องนี้บ้างไหม
คนเป็นครู หรือคนเคยคิดอยากเป็นครู แต่คิดย้อนแย้งในตัวเองไหมครับ
แต่พอโตมาคิดว่าเคยอยากเป็นครู แต่พอมาคิดว่าถ้าเราไปเป็นครู เราก็ต้องไปลงโทษ ไปตัดผมเด็ก ทั้งๆ ที่ใจเราไม่อยากทำและไม่อยากว่า แต่ต้องทำเพราะสภาพบังคับ เลยเลิกคิดอยากเป็นครู คนที่มาอ่านอย่าว่ากันนะครับว่าผมมีความคิดแบบนี้ คือผมมีความคิดแบบนี้จริงๆ ครับ แต่ตอนเรียนผมก็ไม่เคยทำผิดระเบียบเองนะครับ แต่เพราะไม่ชอบและสงสารเพื่อนที่ถูกตัด พอมาเป็นครูที่จริงมันก็เป็นอาชีพที่ดีและสำคัญ แต่พอมาคิดว่าเราต้องไปทำไปดุในเรื่องแบบนี้ทั้งๆ ที่ในมุมมองเรามันไม่ผิดอะไร แต่มันผิดกฏ เราก็เลยไม่คิดเป็นครู ทั้งๆ ที่มันเป็นอาชีพที่ดี
เลยอยากถามว่าคนที่เป็นครู หรือคิดอยากไปเป็นครู เชื่อว่าตอนเด็กหลายคนก็อาจต้องไม่ชอบในกฏแบบนี้เหมือนกัน หรือบางคนอาจจะชอบก็ได้ แต่บางคนที่เป็นครู หรือคิดเป็นครูก็อาจจะไม่ชอบ แต่พอเป็นครูแล้วต้องทำเคยมีความรู้สึกย้อนแย้งกันบ้างไหมครับ ว่าตอนเด็กเราก็รู้สึกไม่ชอบ รู้สึกไม่ยุติธรรมที่ตัวเรา หรืออาจเป็นเพื่อนเราโดนอย่างนั้น แต่พอเรามาเป็นครูแม้ไม่อยากทำก็ต้องทำซะเอง คนเป็นครูเคยคิดย้อนแย้งไม่อยากทำบ้างไหมครับ
หรือครูบางคนที่ไม่อยากทำอาจแต่อยากเป็นครู อาจต้องไปสอนเอกชนในบางที่ๆ ให้อิสระเด็กมากขึ้น บางที่ก็อาจให้เงินเดือนดีมาก แต่ก็ไม่มั่นคงเท่า โรงเรียนอาจเจ๋ง สวัสดิการอาจมีแค่ประกันสังคม บำนาญก็ไม่มี ถึงแม้บางที่จะได้เงินเดือนดีมากก็เถอะ
ส่วนถ้าจะเป็นข้าราชการครู ที่มั่นคง ก็ต้องทำตามระเบียบไปลงโทษเด็กทั้งที่เราไม่ชอบอีก ก็เลยถามว่ามีใครเคยคิดเป็นครูแล้วต้องรู้สึกย้อนแย้งในเรื่องนี้บ้างไหม