รู้สึกล้มเหลาทางการศึกษา

สวัสดีครับ เราเรียน คณะวิทย์  เกริ่นไว้ก่อนเราไม่เคยคิดอยากที่จะซิ่วเลยตั้งแต่ปี1-ปี3  ตอนเราเรียนมัธยมเราได้แต่ใช้ชิวิตในวัยเรียนไปวันหาความชอบตัวเองไม่ได้เลยว่าตัวเองชอบอะไร  แต่มีวิชานึงที่เรารู้สึกชอบ คือ คณิตศาสตร์ (แต่ก็ไม่ได้เก่งมากแค่รู้สึกว่าเป็นวิชาที่ชอบ)  ส่วนจะเป็นคณะอะไรก็ได้มหาอะไรก็ได้ที่ใกล้บ้านขอให้ได้เรียนไปก่อน ไม่สนอะไรทั้งนั้นขอแค่ให้มีที่เรียน  ซึ่งในตอนนั้นเราเห็นว่าคนจบคอมมา ส่วนมากจะมีงานทำเราเลยเลือก สาขา คณิต-คอม ณ มหาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งพอเรามาเรียนเราก็เรียนได้ ส่วนมากคะแนนจะเยอะในวิชาที่เป็นคณิตแต่เราก็เหมือน เรียนเพื่อเอาไปสอบเฉยๆให้มันผ่านๆไป (ส่วนมากพวกวิชาที่เป็นคณิตจะสอบ90เก็บ10) ซึ่งวิชาที่มีคะแนนเก็บเยอะๆเราจะไม่ค่อยชอบเพราะเรา ขก.ทำงานส่ง สู้สอบเอาผ่านๆไปดีกว่า ส่วนวิชาที่เป็นคอมเราจะเรียนเขียนโปรแกรม ที่เป็นทางโปรแกรมมิ่งจ๋าเลยกับโปรแกรมที่เอามาประยุกต์กับคณิตศาสตร์ ซึ่งแน่นอนโปรแกรมที่ประยุกต์กับคณิตศาสตร์ผมเก็บ A มา แต่วิชาที่เป็นโปรแกรมมิ่งจ๋าผมกลับทำออกมาไม่ค่อยจะดีซักเท่าไหร่ ได้เกรดC+ มา ซึ่งตอนที่ผมรู้เลยว่าผมไม่ได้เกิดมาเป็นโปรแกรมเมอร์ ซึ่งใครหลายๆคนก็บอกว่า เลขกับคอมไปด้วยกันได้ แต่สำหรับผมมันไม่ใช่ มันไม่ใช่เลยจริงๆ ผมได้แต่เรียนไปว้นๆ พอถึงเวลาจะสอบก็อ่านหนังสือ ไม่รู้เลยว่าจะเอาความรู้ที่เรียนไปทำอะไร พอมาปี4 ต้องทำโปรเจคจบ ด้วยความที่มาเรียนไปวันๆให้คิดหัวข้อโปรเจคจบผมไม่สามารถคิดได้ ผมรู้สึกชีวิตมาเจอทางตัน ไปต่อไม่ได้มีแต่ทางอันมืดมน ในใจก็ได้แต่คิดว่าทำไมไม่หาข้อมูลมาตั้งแต่ปีแรกๆทำไมต้องมาเรียนคณะนี้ ทำไมตอนปี1เพื่อนถึงซิ่วกันทำไมตอนนั้นคิดไม่ได้ เพราะแค่เรียนไปวันๆ  ผมไม่รู้จะเอาความรู้ที่เรียนมา มาทำโปรเจคได้อย่างไร ผมควรทำอย่างไรดีมืด 8 ด้าน ความคิดที่ไม่อยากจะเรียนก็เริ่มเข้ามา ผมควรทำอย่างไรดี ควรสู้ต่อไป หรือควรทำยังไง มีใครที่เคยมีความคิดแย่ๆแบบผม แล้วสามารถเรียนจนจบได้บ้างอยากได้คำแนะนำมากเลยตอนนี้
สุดท้ายอยากบอกน้องๆที่จะเข้ามหาลัยทุกคน ว่าให้เลือกสิ่งที่จะเรียนดีๆ อย่าเลือกเรียนสายคอมแค่เพราะเป็นอาชีพที่รองรับเยอะที่สุด อย่าเลือกเรียนเพราะชอบเล่นเกมส์ ได้นั่งเรียนกับคอม อย่าเรียนอะไรก็ได้ที่ขอให้ได้เรียนไปก่อน ให้คิดดีๆก่อนไม่งั้นจะมาทุกข์ตอนท้ายแบบพี่