คือเราเริ่มมาสังเกตุตัวเองว่าหลังๆเราจะพูดคนเดียวบ่อยมาก เราจะกลายเป็นคนโรคจิตไหมคะ
(การพูดคนเดียวที่ว่าไม่ได้คิดในใจนะคะ แต่พูดออกมาเป็นเสียงเลย)
เช่น
- วันนี้ชั้นจะกินอะไรดีอ่ะ ชั้นจะทำอะไรกินดี
เธอว่าชั้นควรทำอะไรกินดี (อันนี้ปรึกษาตัวเอง)
ชั้นจะทำข้าวมันไก่ดีมั้ย
เอ้ะ ไม่เอาดีกว่า หลายขั้นตอนเกิน
ทำอย่างอื่นง่ายๆแทนดีกว่า
(และสุดท้ายการปรึกษาตัวเองมันก็ได้คำตอบนะคะ)
ยังมีอีกหลายเรื่องค่ะ ที่เราคุยกัยตัวเองเป็นเรื่องเป็นราวเหมือนคุยกับเพื่อน
อันนี้ยกตัวอย่างสั้นๆมาให้ดูค่ะ
มีใครพูดคนเดียว ปรึกษาหารือกับตัวเองอยู่บ่อยๆบ้างคะ
(การพูดคนเดียวที่ว่าไม่ได้คิดในใจนะคะ แต่พูดออกมาเป็นเสียงเลย)
เช่น
- วันนี้ชั้นจะกินอะไรดีอ่ะ ชั้นจะทำอะไรกินดี
เธอว่าชั้นควรทำอะไรกินดี (อันนี้ปรึกษาตัวเอง)
ชั้นจะทำข้าวมันไก่ดีมั้ย
เอ้ะ ไม่เอาดีกว่า หลายขั้นตอนเกิน
ทำอย่างอื่นง่ายๆแทนดีกว่า
(และสุดท้ายการปรึกษาตัวเองมันก็ได้คำตอบนะคะ)
ยังมีอีกหลายเรื่องค่ะ ที่เราคุยกัยตัวเองเป็นเรื่องเป็นราวเหมือนคุยกับเพื่อน
อันนี้ยกตัวอย่างสั้นๆมาให้ดูค่ะ