เคยไหม นอนร้องไห้กอดตัวเอง เพราะไม่มีใครเลยซะคนมันอ้างว้างมากๆ

ฉันไม่เคย จะคิด วางใจในโชคชะตา ความไม่แน่นอนของกาลเวลา วนเปลี่ยนเข้ามาให้เจอะเจอ เดี๋ยวรอยยิ้ม เดี๋ยวก็รอยน้ำตา แต่ฉันดีใจที่รู้ว่า ที่ผ่านมาฉันมีเธอ อยู่ตรงนี้เสมอ ไม่ว่าต้องเจออะไร จนฉันไม่

การถูกทิ้งมันช่างทรมานมาก มันอ้างว้างไปหมด แทบจะไม่มีแรงทำอะไรเลยค่ะ มีใครเคยผ่านจุดนี้ไปบ้าง ความรู้สึกเป็นยังไง ทำไมเราช่างเหนื่อยเหลือเกินอยากกอดใครสักคนแล้วร้องไห้ มาทำงานด้วยกันสองคนเขากับทิ้งเรา

บ้างที่ต้องมานั่งคิดในเเต่ล่ะวันจะเป็นไงเวลาที่เราไปโรงเรียนวันนั้นจะมีงานกลุ่มไหมจะมีใครให้เข้ากลุ่มด้วยไมไปโรงเรียนไม่มีความสุขไม่เคยยิ้มเลยร้องไห้เพื่อนไม่คบเลือกเรียนสายที่ชอบคิดไว้เเล้วต้องเป็นเเ

ชเคือบอกตรงๆเลยนะคะว่าเราเป็นคนที่เครียดสะสมมากๆ บ่นเครียดตลอดแต่ก็ไม่เคยพูดมันออกไปให้ใครได้ฟังเพราะรู้สึกว่าตัวเองน่ารำคาญเราเก็บมาโดยตลอดจนตอนนี้เป็นไมเกรนเรียบร้อยแล้วค่ะอีกนิดก็ซึมเศร้า555หยอกเย้

คือเราอายุ15 คือเป็นคนที่ร้องไห้ง่ายมากๆแบบบง่ายสุดๆ คือบางทีแค่่พูดชื่อคนบางคน น้ำตาเราก็คลอเบ้าเเล้ว หรือ อย่างเราติดสกินชิพมาก เวลาที่กอดเพื่อนแล้ววเพื่อนไม่อยากให้กอด น้ำตาก็คลอ (เป็นตั้งแต่่ปประม

หนูเป็นคนที่เวลาคุยกับพ่อไม่กี่คำหนูร้องไห้ตลอด หนูเป็นแค่กับพ่อค่ะ กอดพ่อทีก็ร้องไห้หนักมาก โทรคุยก็ร้องไห้ตลอดทุกครั้งหนูพยายามอั้นใจแล้วแต่มันก็ร้องไห้ตลอด หนูกลัวว่าเป็นแบบนี้บ่อยๆพ่อจะห่วงค่ะหนูอ

เมื่อ6ปีก่อนเรามีแฟนคนนึงเค้าเป็นคนต่างชาติทางฝั่งยุโรปเราทั้งสองเจอกันที่ภูเก็ตเขามาเที่ยวส่วนเราทำงานร้านเหล้าเขามาที่ร้านทุกวันก็มากับเพื่อนนั่นแหละค่ะเราและเขาได้พูดคุยกันทุกวันๆจนเริ่มมีใจเขาเลยข

คือน้องชายติดเราม๊ากกกกกไปไหนไปด้วย เราทำไรทำด้วย อยู่ด้วยกันก็แทบจะสิงร่างนั่งไหนต้องนั่งข้างกันตลอดแทบจะไม่ห่างกันเลยถ้าไม่จำเป็น เคยเลี้ยงตอนน้องอยู่ประถม ทีนี้น้องเลยกลับไปอยู่กับแม่ที่กทม.ก็เลยกล