เรื่องของความรักมันไม่เลือกเวลาเกิด...จะเรียกว่ารักหรืออะไรดี งงอยู่เหมือนกัน อาจจะแค่ชอบมั้ง
ความรู้สึกครั้งนี้เกิดขึ้นจากความเหงาของเราเอง หลังจากเลิกกับแฟนคนล่าสุด ก็มีโอกาสได้เข้าไปในกลุ่มในเฟชบุ๊คกลุ่มนึง เกี่ยวกับหาแฟน หาคนคุยประมาณนี้แหละ เข้าไปก็ไปสะดุดตาผู้ชายคนนึง เลยแอดเฟรนไป วันแรกเราลองทักไป คือ ถามคำตอบคำ เหมือนไม่อยากคุย เราเลยถอย...
แต่ความพยายามของเราไม่มีจบลงแค่นั้นหรอก มารยาหญิงอ่านะ ทำได้ทุกอย่าง เราทำทุกวิถีทางให้เขารู้ว่าเราสนใจเขา ทั้งโพสสเตตัสบนเฟชบุ๊ค ทั้งตอบคอมเม้นเขา แบบหยอกล้อกัน
จนเราเริ่มนึกมุกไม่ออกละ เลยตัดสินใจโพสรูป พร้อมตั้งแคปชั่น ส่องอยู่ได้ จะจีบก็จีบ จะปีใหม่แล้ว ซึ่งไม่น่าเชื่อ เขามาคอมเม้น ถามว่าเราถามใคร?? เห้ย!! คือได้ผลแฮะ เราเลยบอกเขาไป ว่าเราถามคนเม้นนั่นแหละ แล้วนั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราได้คุยกัน
หลังจากได้คุยกัน ก็รู้สึกดีนะ เขาเฟรนลี่ด้วยแหละ เป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยโรแมนติกหรอก พูดจาตรงๆ ไม่หวาน แต่มีเสน่ห์ (เขาหน้าตาดี) ผู้หญิงเข้าหาเยอะมาก โดยเฉพาะตอนที่ไปทำงาน (เขาเป็นนักดนตรีกลางคืน) ตอนแรกคิดว่าเขาเจ้าชู้นะ แต่พอได้ลองคุยดู เออ มันไม่เชิงเจ้าชู้ขนาดนั้น ใครทักมาเขาก็คุย แต่เขาไม่จีบใคร (ก็แปลกดีนะ) เขาโสดมาหลายปีด้วยแหละ คนรักเก่าทำให้เจ็บช้ำเยอะ ในความคิดเขาจะมีแฟนหรือไม่ก็ได้ เขาจะชอบพูดเสมอ #เขาไม่ได้วางแผนกับความรักครั้งต่อไปเลย
เราคุยกันแรกๆ คุยแค่ในแชท ในเป็นคนชอบตั้งคำถาม (เพราะด้วยความอยากรู้เรื่องราวของเขา) ส่วนเขาก็พยามตอบเรานะ ชีวิตเขาเวลาว่างน้อยมาก เขาเป็นบ้างาน รักและหลงใหลในเสียงของกีตาร์ เราก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าเราชอบเขาที่ตรงใจ อาจเพราะ เขาไม่เหมือนใครด้วยแหละ....
คุยกันมาสักระยะหนึ่ง ไม่รู้ไปตกหลุมรักอะไรเขาตอนไหน ปกติเราก็จะมีคนมาจีบเรื่อยๆนะ แต่พอเราได้คุยกับคนนี้นานเข้า (ด้วยนิสัยส่วนตัวเรา เป็นคนที่ชัดเจนต่อความรู้สึกตัวเอง) เราเลือกที่จะไม่คุยกะใครเลย ใครเข้ามาก็ไม่คุย ดีแค่ไหน ก็ไม่คุย รอคุยกับคนๆเดียว ถามว่า เขาเคยทักมาหาเราก่อนมั้ย ไม่อ่า เราเองเป็นฝ่ายทักไป แม้กระทั่งตอนโทร เราจะถามก่อนว่าสะดวกคุยมั้ย ถ้าสะดวกเราถึงโทร
ไม่รู้ว่าใครเคยเป็นแบบนี้มั้ยคะ อาการของคนที่รู้สึกไปเองคนเดียว ทำยังไง ถึงจะเลิกรู้สึกคะ หายไปเฉยๆมั้ย??
"ปฏิเสธทุกคนที่เข้ามา เพื่อรักษาคนเย็นชาคนเดียว"
ความรู้สึกครั้งนี้เกิดขึ้นจากความเหงาของเราเอง หลังจากเลิกกับแฟนคนล่าสุด ก็มีโอกาสได้เข้าไปในกลุ่มในเฟชบุ๊คกลุ่มนึง เกี่ยวกับหาแฟน หาคนคุยประมาณนี้แหละ เข้าไปก็ไปสะดุดตาผู้ชายคนนึง เลยแอดเฟรนไป วันแรกเราลองทักไป คือ ถามคำตอบคำ เหมือนไม่อยากคุย เราเลยถอย...
แต่ความพยายามของเราไม่มีจบลงแค่นั้นหรอก มารยาหญิงอ่านะ ทำได้ทุกอย่าง เราทำทุกวิถีทางให้เขารู้ว่าเราสนใจเขา ทั้งโพสสเตตัสบนเฟชบุ๊ค ทั้งตอบคอมเม้นเขา แบบหยอกล้อกัน
จนเราเริ่มนึกมุกไม่ออกละ เลยตัดสินใจโพสรูป พร้อมตั้งแคปชั่น ส่องอยู่ได้ จะจีบก็จีบ จะปีใหม่แล้ว ซึ่งไม่น่าเชื่อ เขามาคอมเม้น ถามว่าเราถามใคร?? เห้ย!! คือได้ผลแฮะ เราเลยบอกเขาไป ว่าเราถามคนเม้นนั่นแหละ แล้วนั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราได้คุยกัน
หลังจากได้คุยกัน ก็รู้สึกดีนะ เขาเฟรนลี่ด้วยแหละ เป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยโรแมนติกหรอก พูดจาตรงๆ ไม่หวาน แต่มีเสน่ห์ (เขาหน้าตาดี) ผู้หญิงเข้าหาเยอะมาก โดยเฉพาะตอนที่ไปทำงาน (เขาเป็นนักดนตรีกลางคืน) ตอนแรกคิดว่าเขาเจ้าชู้นะ แต่พอได้ลองคุยดู เออ มันไม่เชิงเจ้าชู้ขนาดนั้น ใครทักมาเขาก็คุย แต่เขาไม่จีบใคร (ก็แปลกดีนะ) เขาโสดมาหลายปีด้วยแหละ คนรักเก่าทำให้เจ็บช้ำเยอะ ในความคิดเขาจะมีแฟนหรือไม่ก็ได้ เขาจะชอบพูดเสมอ #เขาไม่ได้วางแผนกับความรักครั้งต่อไปเลย
เราคุยกันแรกๆ คุยแค่ในแชท ในเป็นคนชอบตั้งคำถาม (เพราะด้วยความอยากรู้เรื่องราวของเขา) ส่วนเขาก็พยามตอบเรานะ ชีวิตเขาเวลาว่างน้อยมาก เขาเป็นบ้างาน รักและหลงใหลในเสียงของกีตาร์ เราก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าเราชอบเขาที่ตรงใจ อาจเพราะ เขาไม่เหมือนใครด้วยแหละ....
คุยกันมาสักระยะหนึ่ง ไม่รู้ไปตกหลุมรักอะไรเขาตอนไหน ปกติเราก็จะมีคนมาจีบเรื่อยๆนะ แต่พอเราได้คุยกับคนนี้นานเข้า (ด้วยนิสัยส่วนตัวเรา เป็นคนที่ชัดเจนต่อความรู้สึกตัวเอง) เราเลือกที่จะไม่คุยกะใครเลย ใครเข้ามาก็ไม่คุย ดีแค่ไหน ก็ไม่คุย รอคุยกับคนๆเดียว ถามว่า เขาเคยทักมาหาเราก่อนมั้ย ไม่อ่า เราเองเป็นฝ่ายทักไป แม้กระทั่งตอนโทร เราจะถามก่อนว่าสะดวกคุยมั้ย ถ้าสะดวกเราถึงโทร
ไม่รู้ว่าใครเคยเป็นแบบนี้มั้ยคะ อาการของคนที่รู้สึกไปเองคนเดียว ทำยังไง ถึงจะเลิกรู้สึกคะ หายไปเฉยๆมั้ย??