เริ่มเหตุ ตอนที่เราอยู่ปี2 เราเจอ ผช.คนนึงเหมือนรักแรกพบ คือแบบว่าคนนี้ใช่เลยยย
ด้วยความบังเอิจได้ทำงานอยู่กลุ่มเดียวกัน ต้องบอกก่อนผช.คนนั้น อยู่คนละคณะกับเรา
แต่มีกิจกรรมของม.เลยได้ทำงานร่วมกัน แต่เขาไปชอบอีกคนนึงแล้วก็คบกัน อกหักร้องไห้
เข้าร้านกลาง 1 อาทิตย์เต็มๆ คือแบบแย่มากหุ่นดีสุดช่วงนั้น พอจบกิจกรรมจะมีเขียนความในใจ
เราเลยเขียนบอกชอบ แต่ไม่เขียนชื่อวาดรูปเอา หลังจากนั้นเขาทั้ง2 ก็เลิกกัน ยิ้มแก้มปริเราก็เตรียม
ตัว เรากับเขาบังเอิจ พักอยู่ซอยเดียวกัน เขาอยู่หน้าซอย เราอยู่หลังซอย หลายๆครั้งจะเจอกันที่ 7-11
อย่าคิดว่าบังเอิจ เวลาต้องเปะๆ เดินวนไปจนกว่าจะเจอ แกล้งบังเอิจ เดินสวนกันบ่อยมากกกกกก
แต่พอมาไม่นานเขาก็มีแฟน ตลกไปกว่านั้น น้องสาขาเราเองง หักอีกแล้ว ตอยนั้นพาลมากพาลใส่น้อง
อีกก เราบอกตัวเองว่าพอแล้วกับคนนี้ ไม่เอาแล้วลบทุกอย่างที่มี เฟส ไลน์ เบอร์ เศร้าไปหลายวัน
แต่ก็แม้เจอบ่อยยิ่งกว่าตอนที่ แกล้งบังเอิจอีก หัวใจกลับมาฟูอีกแล้ว และเมื่อรู้ว่าเลิกกับน้องคนนั้น ทีนี้
หัวใจก็บานเป็นดอกเห็ด พอขึ้นปี3ไม่ได้เจอเพราะช่วงนี้ยุ่งมากก งานล้นมือ ยิ่งกว่าซากศพ แต่ช่วงนั้น
เขาก็มีแฟนใหม่ไปเรียบร้อย ช้ำน้อยลง พอปี4 เขาก็เลิกกัน แต่เราก็เฉยๆ แต่ก็ชอบอยู่ แต่มันจะพีคๆ
ตรงที่เรารู้ว่าเพื่อนเราก็ชอบเขาเหมือนกัน จึกๆ เพื่อนเราก็ออกตัวแรงง ตอนแรกก็แบบเห้ยยเอาไงดี
แต่หลังๆก็เฉยยเรามานั่งคิดเราควรพอได้ละ แต่มันยังจึกๆจี๊ดๆในใจอยู่ เรามันขี้ขลาดเอง ไม่มั่นใจ เพราะตอนนั้น
เราอ้วน ผิวคล้ำ อินกับการกินมากไปหย่อย แต่พอใกล้จบเลยรวมความกล้าขอถ่ายรุปกับเขาในวันจบ
มันแบบ ดีใจ เขิล ทุกอย่างและเราให้ของขวัญเขาด้วย เขาเรียน 5 ปี เรา4 ปี จบก่อน งเลยคิดว่าเดี๋ยวก็ไม่เจอเลยกล้า
ตอนเราให้คืองง กันหมด เขาบอก "เราต้องเป็นคนให้สิ" เรา "้ดี๋ยวก็ไม่เจอ" และประโยคเด็ดก็มา
"ก็มางานเราไง" โอยยยคือ อยากจะวิ่งแล้วก็ตะโกน ในกล่องมีฟิคเกอร์แล้วก็จดหมายเขียนบอกเฉลย ว่าเป็นคนเขียนบอกชอบ
หลัวจากนั้นมาประมาน3เดือน มีแฟนใหม่แล้วจ้าา เราเจอว่าเขามีแฟนใหม่ตอนที่เราอยู่ร้านเหล้ากับเพื่อน
บรรยากาศเป็นใจ เพลงก็โดนและที่สำคัญ เพื่อนมันบิ้ว ไอ้เราก็บิ้วขึ้น สรุปเละ พอมาดูมือถือ หายหมดทั้งรูปถ่ายวันจบ เฟสที่ขอใหม่
เพื่อนบอกจัดการตามคำสั่ง อย่างครบถ้วน โอเคซึ้งง จนถึงแัจจุบันเราก็ไม่ได้ปลดบร็อค
ความรู้สึกตอนนี้คือ เฉยๆมาก กรีดกร๊าดกับผช.2D แทน
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
จงเบ่งความแล้วพุ่งชน
เราอยากจะแชร์ประสบการณ์ เพื่อนมีประสบการณ์ก็เอามาแชร์กันได้นะคะ
ประสบการณ์แอบรัก..ที่กินแห้วตั้งแต่ยังไม่เริ่ม
ด้วยความบังเอิจได้ทำงานอยู่กลุ่มเดียวกัน ต้องบอกก่อนผช.คนนั้น อยู่คนละคณะกับเรา
แต่มีกิจกรรมของม.เลยได้ทำงานร่วมกัน แต่เขาไปชอบอีกคนนึงแล้วก็คบกัน อกหักร้องไห้
เข้าร้านกลาง 1 อาทิตย์เต็มๆ คือแบบแย่มากหุ่นดีสุดช่วงนั้น พอจบกิจกรรมจะมีเขียนความในใจ
เราเลยเขียนบอกชอบ แต่ไม่เขียนชื่อวาดรูปเอา หลังจากนั้นเขาทั้ง2 ก็เลิกกัน ยิ้มแก้มปริเราก็เตรียม
ตัว เรากับเขาบังเอิจ พักอยู่ซอยเดียวกัน เขาอยู่หน้าซอย เราอยู่หลังซอย หลายๆครั้งจะเจอกันที่ 7-11
อย่าคิดว่าบังเอิจ เวลาต้องเปะๆ เดินวนไปจนกว่าจะเจอ แกล้งบังเอิจ เดินสวนกันบ่อยมากกกกกก
แต่พอมาไม่นานเขาก็มีแฟน ตลกไปกว่านั้น น้องสาขาเราเองง หักอีกแล้ว ตอยนั้นพาลมากพาลใส่น้อง
อีกก เราบอกตัวเองว่าพอแล้วกับคนนี้ ไม่เอาแล้วลบทุกอย่างที่มี เฟส ไลน์ เบอร์ เศร้าไปหลายวัน
แต่ก็แม้เจอบ่อยยิ่งกว่าตอนที่ แกล้งบังเอิจอีก หัวใจกลับมาฟูอีกแล้ว และเมื่อรู้ว่าเลิกกับน้องคนนั้น ทีนี้
หัวใจก็บานเป็นดอกเห็ด พอขึ้นปี3ไม่ได้เจอเพราะช่วงนี้ยุ่งมากก งานล้นมือ ยิ่งกว่าซากศพ แต่ช่วงนั้น
เขาก็มีแฟนใหม่ไปเรียบร้อย ช้ำน้อยลง พอปี4 เขาก็เลิกกัน แต่เราก็เฉยๆ แต่ก็ชอบอยู่ แต่มันจะพีคๆ
ตรงที่เรารู้ว่าเพื่อนเราก็ชอบเขาเหมือนกัน จึกๆ เพื่อนเราก็ออกตัวแรงง ตอนแรกก็แบบเห้ยยเอาไงดี
แต่หลังๆก็เฉยยเรามานั่งคิดเราควรพอได้ละ แต่มันยังจึกๆจี๊ดๆในใจอยู่ เรามันขี้ขลาดเอง ไม่มั่นใจ เพราะตอนนั้น
เราอ้วน ผิวคล้ำ อินกับการกินมากไปหย่อย แต่พอใกล้จบเลยรวมความกล้าขอถ่ายรุปกับเขาในวันจบ
มันแบบ ดีใจ เขิล ทุกอย่างและเราให้ของขวัญเขาด้วย เขาเรียน 5 ปี เรา4 ปี จบก่อน งเลยคิดว่าเดี๋ยวก็ไม่เจอเลยกล้า
ตอนเราให้คืองง กันหมด เขาบอก "เราต้องเป็นคนให้สิ" เรา "้ดี๋ยวก็ไม่เจอ" และประโยคเด็ดก็มา
"ก็มางานเราไง" โอยยยคือ อยากจะวิ่งแล้วก็ตะโกน ในกล่องมีฟิคเกอร์แล้วก็จดหมายเขียนบอกเฉลย ว่าเป็นคนเขียนบอกชอบ
หลัวจากนั้นมาประมาน3เดือน มีแฟนใหม่แล้วจ้าา เราเจอว่าเขามีแฟนใหม่ตอนที่เราอยู่ร้านเหล้ากับเพื่อน
บรรยากาศเป็นใจ เพลงก็โดนและที่สำคัญ เพื่อนมันบิ้ว ไอ้เราก็บิ้วขึ้น สรุปเละ พอมาดูมือถือ หายหมดทั้งรูปถ่ายวันจบ เฟสที่ขอใหม่
เพื่อนบอกจัดการตามคำสั่ง อย่างครบถ้วน โอเคซึ้งง จนถึงแัจจุบันเราก็ไม่ได้ปลดบร็อค
ความรู้สึกตอนนี้คือ เฉยๆมาก กรีดกร๊าดกับผช.2D แทน
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
จงเบ่งความแล้วพุ่งชน
เราอยากจะแชร์ประสบการณ์ เพื่อนมีประสบการณ์ก็เอามาแชร์กันได้นะคะ