สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 15
จริงๆในวง เจนนิษฐ์เป็นหนึ่งในคนที่มีความเป็นผู้ใหญ่ และมีแนวโน้มจะปล่อยวางมากๆแล้วนะครับ...แต่ปัญหาทุกครั้งคือ น้องไม่ได้แกร่ง และไร้ใจ ขนาดจะปล่อยทุกอย่างไปได้ทั้งหมดจริงๆ
สิ่งที่อยากทิ้ง มีไม่น้อย แต่สิ่งที่ต้องแคร์ ก็เยอะซะเหลือเกิน...ความต้องการของตัวเอง ความคาดหวังของแฟนคลับ การกำหนดจุดยืนที่เหมาะสม ที่จะทำยังไงให้พอดี ให้ไม่ดราม่า (ซึ่งแทบจะเป็นไปไม่ได้ ในรูปแบบสังคมแฟนคลับบ้านเรา)
จะแสดงความทะเยอทะยานแค่ไหน ให้ไม่ดูเหมือนดิ้นรนอยากขึ้นสูงจนน่าหมั่นไส้?
จะวางเฉยแค่ไหน ให้ไม่ดูเหมือนเย็นชา ไม่สนใจแฟนคลับที่มาโหวตให้?
จะพูดให้คนที่รักเราเข้าใจได้ยังไง...ถ้าใจครึ่งนึงคิดว่า ไม่อยากให้ลงแรงมาก เพราะคงเสียเปล่า และยากจะขึ้นสูงกว่านี้ ในขณะที่ใจอีกครึ่งคิดว่า จริงๆฉันก็มีดีที่จะไปได้ไกลกว่าที่เป็นอยู่
โจทย์ยากมากครับ ยิ่งสำหรับเด็กผู้หญิงอายุเท่านี้เอง...
...ไม่มีคำตอบอะไรให้เจนนิษฐ์หรอกครับ ทุกคนในวงมาลงแข่งก็คงต้องมีการเตรียมใจของตัวเองกันไว้อยู่บ้างแล้ว
แต่คงแนะนำได้ว่า ลองไปดูการรับมือของกลุ่ม “คนที่กำลังอยู่สูง” หลายๆคนดูครับ เพื่อนๆอันดับบนๆแต่ละคน มีวิธีบาลานซ์การแสดงออก ระหว่างความทะเยอะทะยาน กับความประนีประนอมไว้หลายแบบ
อาจจะมีวิธีที่เหมาะกับตัวเองอยู่ สู้ๆครับ
สิ่งที่อยากทิ้ง มีไม่น้อย แต่สิ่งที่ต้องแคร์ ก็เยอะซะเหลือเกิน...ความต้องการของตัวเอง ความคาดหวังของแฟนคลับ การกำหนดจุดยืนที่เหมาะสม ที่จะทำยังไงให้พอดี ให้ไม่ดราม่า (ซึ่งแทบจะเป็นไปไม่ได้ ในรูปแบบสังคมแฟนคลับบ้านเรา)
จะแสดงความทะเยอทะยานแค่ไหน ให้ไม่ดูเหมือนดิ้นรนอยากขึ้นสูงจนน่าหมั่นไส้?
จะวางเฉยแค่ไหน ให้ไม่ดูเหมือนเย็นชา ไม่สนใจแฟนคลับที่มาโหวตให้?
จะพูดให้คนที่รักเราเข้าใจได้ยังไง...ถ้าใจครึ่งนึงคิดว่า ไม่อยากให้ลงแรงมาก เพราะคงเสียเปล่า และยากจะขึ้นสูงกว่านี้ ในขณะที่ใจอีกครึ่งคิดว่า จริงๆฉันก็มีดีที่จะไปได้ไกลกว่าที่เป็นอยู่
โจทย์ยากมากครับ ยิ่งสำหรับเด็กผู้หญิงอายุเท่านี้เอง...
...ไม่มีคำตอบอะไรให้เจนนิษฐ์หรอกครับ ทุกคนในวงมาลงแข่งก็คงต้องมีการเตรียมใจของตัวเองกันไว้อยู่บ้างแล้ว
แต่คงแนะนำได้ว่า ลองไปดูการรับมือของกลุ่ม “คนที่กำลังอยู่สูง” หลายๆคนดูครับ เพื่อนๆอันดับบนๆแต่ละคน มีวิธีบาลานซ์การแสดงออก ระหว่างความทะเยอะทะยาน กับความประนีประนอมไว้หลายแบบ
อาจจะมีวิธีที่เหมาะกับตัวเองอยู่ สู้ๆครับ
ความคิดเห็นที่ 27
เนื้อหาคร่าวๆ
- พูดตามตรงว่าช่วงนี้มีเรื่องโฟกัสเยอะพอสมควร ไม่ต้องเถียงกัน หนูไม่ได้กลัว แต่ไม่ว่างมาเขียนอะไรเหมือนก่อน
- อ่านแท้กแล้วค่อนข้างปวดหัว ไม่ต้องเถียงกันทุกคน
- เรื่องขอบเขตการชาเลนจ์ทำตามคำขอนั้น ด้วยมีอะไรบางอย่างมันทำให้ไม่สามารถทำตามได้
- รวมถึงเมมเบอร์คนอื่นก็ทำไม่ได้เช่นกัน อยากให้เข้าใจกันตรงนี้ จะได้ไม่ไปว่าคนอื่นว่า เฮ้ย เค้าไม่ใส่ใจแฟนคลับ โน่นนี่
- ไม่ใช่ว่าหมดไฟ ไม่สู้ จากผลด่วนก็รู้แล้วว่าตนเองอยู่จุดไหน ไม่อยากหลอกตัวเอง เราต้อง base on reality
- มันจะสูญเปล่ารึเปล่า ถ้าจะไปบอกให้ทุกคนสู้ๆ โดยที่ไม่คำนึงถึงความเป็นไปได้ว่ามันมีมั้ย
- ไม่ได้กลัว แต่ไม่ใช่นิสัยหนูที่จะปลุกระดมใคร
- แค่อันดับไม่ตกก็พอใจแล้ว ถึงเคยบอกว่าอยากอยู่แถวหน้า แต่ไม่ได้กังวลว่า ไม่ได้อยู่แถวหน้า เพราะทุกคนก็บอกอยู่เสมอว่า ไม่ว่าอยู่ตรงไหนก็เห็นเจนนิสเป็นเซนเตอร์
- แต่อยากให้เข้าใจฟีลที่แบบ เวลาหนูอยู่แถวหลังแล้วแบบ...เหมือนหนูเต้นให้หลังเพื่อนดูแล้ว....โอ้ ร้องทำไมวะ...หนูมองไม่เห็นใครเลย ไม่ได้เล่นกับแฟนคลับ (ร้องไห้ช่วงนี้) มันเป็นฟีลแบบนั้น หนูก็เลยพูดแบบนั้น
- แต่มาถึงตอนนี้ ก็คือปลงน่ะ อีกสิบกว่าวัน มันคงไม่มีปาฏิหารย์อะไรแบบนี้
- ไม่รู้สิ อย่างนี้จะทำให้ทุกคนรู้สึกหมดกำลังใจรึเปล่า แต่เราไม่อยากหลอกตัวเอง ไม่ใช่แบบโหวตหนักมากแต่ไอ้สิ่งที่เสียไป มันดันไม่คุ้มค่า
- ถ้างั้นหนูจึงไม่ควรทำให้มันเสียไปขนาดนั้นมั้ย ไม่รู้สิ...กลัวมันเสียเปล่า มันเป็นฟีลย้อนแย้งอยู่ในใจ
- หลายคนก็บอกว่า อยากจะขายบัตรจับมือมาโหวตเหมือนกันนะ แต่ก็อยากมาจับมือเหมือนกัน (ร้องไห้ช่วงนี้)
- กลัวจะเป็นแบบ World sen ว่าทุกอย่างมันจะเสียเปล่า
- ถึงเขียนลำดับ 1-3 แต่นั่นมันก็แค่ความต้องการของเรา เหมือนซื้อล็อตเตอรี่ เราก็ย่อมคาดหวัง
- ถึงเราจะมั่นใจใน ability ของเราแล้ว แต่มันก็ขึ้นกับดวง วาสนา บารมี โอกาสต่างๆด้วย
- นั่นแหละ ไม่มีอะไรหรอก อยากให้เลิกเถียงกันในแท็ก แค่นั้นเอง
- มีคอน 2 คอนติดกัน ไม่ได้ซ้อมสักคอน ถ่ายหนังก็ยังไม่จบ เรื่องเรียนก็มีแต่คนถามว่าไปถึงไหนแล้ว โอ้ย ตอนนี้ทุกอย่างมันยังไม่ไปไหนสักอย่าง
- ต้องรีบออกไปเรียนแล้ว ไปดีกว่า เกินสิบนาทีแล้ว
- จบ-
สรุปตามความเห็นส่วนตัว
ลูกพี่ออกมาเบรคเรื่องที่ลูกน้องเถียงกันในแท็ก และเผยความในใจเกี่ยวกับการเลือกตั้ง
เป็นเรื่องธรรมดาที่ทุกคนล้วนคาดหวังอยู่ในตำแหน่งที่ดี แต่ทุกสิ่งก็ base on reality
การจะไปกระตุ้นให้มาทุ่มเท ให้ทุกคนสู้ๆ ไม่ใช่นิสัยของลูกพี่ แต่ความย้อนแย้งในใจ กังวลในสถานะมันก็มี
ปลงว่า ถึงมีความสามารถแต่ก็ต้องมีเรื่องโอกาส วาสนา บารมีมาเกี่ยวข้อง
ตอนนี้ต้องโฟกัสกับงานต่างๆที่เข้ามา ที่ออกมาพูดเพราะไม่อยากให้ทุกคนเถียงกันเท่านั้นเอง
- พูดตามตรงว่าช่วงนี้มีเรื่องโฟกัสเยอะพอสมควร ไม่ต้องเถียงกัน หนูไม่ได้กลัว แต่ไม่ว่างมาเขียนอะไรเหมือนก่อน
- อ่านแท้กแล้วค่อนข้างปวดหัว ไม่ต้องเถียงกันทุกคน
- เรื่องขอบเขตการชาเลนจ์ทำตามคำขอนั้น ด้วยมีอะไรบางอย่างมันทำให้ไม่สามารถทำตามได้
- รวมถึงเมมเบอร์คนอื่นก็ทำไม่ได้เช่นกัน อยากให้เข้าใจกันตรงนี้ จะได้ไม่ไปว่าคนอื่นว่า เฮ้ย เค้าไม่ใส่ใจแฟนคลับ โน่นนี่
- ไม่ใช่ว่าหมดไฟ ไม่สู้ จากผลด่วนก็รู้แล้วว่าตนเองอยู่จุดไหน ไม่อยากหลอกตัวเอง เราต้อง base on reality
- มันจะสูญเปล่ารึเปล่า ถ้าจะไปบอกให้ทุกคนสู้ๆ โดยที่ไม่คำนึงถึงความเป็นไปได้ว่ามันมีมั้ย
- ไม่ได้กลัว แต่ไม่ใช่นิสัยหนูที่จะปลุกระดมใคร
- แค่อันดับไม่ตกก็พอใจแล้ว ถึงเคยบอกว่าอยากอยู่แถวหน้า แต่ไม่ได้กังวลว่า ไม่ได้อยู่แถวหน้า เพราะทุกคนก็บอกอยู่เสมอว่า ไม่ว่าอยู่ตรงไหนก็เห็นเจนนิสเป็นเซนเตอร์
- แต่อยากให้เข้าใจฟีลที่แบบ เวลาหนูอยู่แถวหลังแล้วแบบ...เหมือนหนูเต้นให้หลังเพื่อนดูแล้ว....โอ้ ร้องทำไมวะ...หนูมองไม่เห็นใครเลย ไม่ได้เล่นกับแฟนคลับ (ร้องไห้ช่วงนี้) มันเป็นฟีลแบบนั้น หนูก็เลยพูดแบบนั้น
- แต่มาถึงตอนนี้ ก็คือปลงน่ะ อีกสิบกว่าวัน มันคงไม่มีปาฏิหารย์อะไรแบบนี้
- ไม่รู้สิ อย่างนี้จะทำให้ทุกคนรู้สึกหมดกำลังใจรึเปล่า แต่เราไม่อยากหลอกตัวเอง ไม่ใช่แบบโหวตหนักมากแต่ไอ้สิ่งที่เสียไป มันดันไม่คุ้มค่า
- ถ้างั้นหนูจึงไม่ควรทำให้มันเสียไปขนาดนั้นมั้ย ไม่รู้สิ...กลัวมันเสียเปล่า มันเป็นฟีลย้อนแย้งอยู่ในใจ
- หลายคนก็บอกว่า อยากจะขายบัตรจับมือมาโหวตเหมือนกันนะ แต่ก็อยากมาจับมือเหมือนกัน (ร้องไห้ช่วงนี้)
- กลัวจะเป็นแบบ World sen ว่าทุกอย่างมันจะเสียเปล่า
- ถึงเขียนลำดับ 1-3 แต่นั่นมันก็แค่ความต้องการของเรา เหมือนซื้อล็อตเตอรี่ เราก็ย่อมคาดหวัง
- ถึงเราจะมั่นใจใน ability ของเราแล้ว แต่มันก็ขึ้นกับดวง วาสนา บารมี โอกาสต่างๆด้วย
- นั่นแหละ ไม่มีอะไรหรอก อยากให้เลิกเถียงกันในแท็ก แค่นั้นเอง
- มีคอน 2 คอนติดกัน ไม่ได้ซ้อมสักคอน ถ่ายหนังก็ยังไม่จบ เรื่องเรียนก็มีแต่คนถามว่าไปถึงไหนแล้ว โอ้ย ตอนนี้ทุกอย่างมันยังไม่ไปไหนสักอย่าง
- ต้องรีบออกไปเรียนแล้ว ไปดีกว่า เกินสิบนาทีแล้ว
- จบ-
สรุปตามความเห็นส่วนตัว
ลูกพี่ออกมาเบรคเรื่องที่ลูกน้องเถียงกันในแท็ก และเผยความในใจเกี่ยวกับการเลือกตั้ง
เป็นเรื่องธรรมดาที่ทุกคนล้วนคาดหวังอยู่ในตำแหน่งที่ดี แต่ทุกสิ่งก็ base on reality
การจะไปกระตุ้นให้มาทุ่มเท ให้ทุกคนสู้ๆ ไม่ใช่นิสัยของลูกพี่ แต่ความย้อนแย้งในใจ กังวลในสถานะมันก็มี
ปลงว่า ถึงมีความสามารถแต่ก็ต้องมีเรื่องโอกาส วาสนา บารมีมาเกี่ยวข้อง
ตอนนี้ต้องโฟกัสกับงานต่างๆที่เข้ามา ที่ออกมาพูดเพราะไม่อยากให้ทุกคนเถียงกันเท่านั้นเอง
แสดงความคิดเห็น
เลือกตั้งนี่มันดาร์คจริงๆ ขนาดเเข่งเเกร่งอย่างลูกพี่ยังร้องไห้กลางไลฟ์