*กระทู้แรกของผมนะครับถ้าผิดพลาดอะไรขออภัยครับ*
ขอเกริ่นก่อนนะครับว่าผมเคยมีแฟนมาก่อนแล้วคบกับแฟนจริงๆจังๆคนแรกได้ 4 ปีก็คิดแล้วว่าคนนี้แหละคือคู่ชีวิตเรา สุดท้ายเลิกกัน
หลังจากเลิกกับแฟนผมก็อยู่เป็นโสดมาช่วงนึงครับใช้ชีวิต กิน เที่ยวกับเพื่อนบ่อยมากๆครับ
(เพราะอยู่คนเดียวแล้วฟุ้งซ่าน)
คงเป็นเพราะผมเองคงใช้ชีวิตแบบมีแฟนมานานเลยไม่ชินกับการอยู่คนเดียว
ก็ใช้ชีวิตแบบนี้มาสักพัก จนผมได้รู้จักคนๆนึง
(ผมขอบอกเลยนะครับผมก็เป็นผู้ชายธรรมดาสุดๆไม่ได้มีเงินทองอะไรมากมายเป็นมนุษย์เงินเดือนเลยก็ว่าได้)
ผมได้รู้จักกับเธอผ่านเฟซบุ๊ค เค้าเป็นนักศึกษาปี 4 เรียน เกี่ยวกับ วิทยาศาสตร์จุลชีวะ
เค้าเป็นคนเก่งมากๆครับซึ่งแตกตากจากผมที่เรียนจบแค่ ปวส. ที่เงินเดือนย่ำแย่เพราะถูกตัดOT
ก็คุยกับถูกคอกันจนเราตัดสินใจคบกัน ปัจจุบันนี้ก็คบกันได้ 4 เดือนแล้วครับ แต่ช่วงนี้การงานผมค่อนข้างขาลงมากๆ เงินเดือน หักลบหนี้ที่ต้องจ่ายทั้งค่างวดรถ ค่าบัตร นั่นนี้ ไม่พอยาไส้สุดๆ ช๊อตทุกเดือน
แต่เวลาเราจะกินอะไรก็ช่วยกันออกตลอดนะครับแต่ดีที่ว่าแฟนผมไม่ได้เป็นคนติดหรู หรืออยากได้อะไรต่างๆนาๆแบบสุดๆ เพราะเค้ารู้ว่าผมไม่มีเงิน แฟนผมก็ไม่ได้เป็นคนรวยอะไรแต่เค้าเรียนค่อนข้างดี คือผมมองออกว่าอนาคตของเค้าดีแน่ๆ มีบางทีเค้าอยากได้เสื้อผ้าที่เค้าชอบส่องดูตาม IG เวลาเค้าจะเอาเค้าจะหาแต่ร้านที่ลดราคาเท่านั้น เค้าเคยลองมาขอเราว่าอยากได้กระโปรง ราคาแค่ 250 บาทผมยังซื้อให้เค้าไม่ได้เลย แต่เค้าก็ไม่ได้โกรธอะไรผมนะเค้าเกริ่นมาว่าอยากได้แต่ไม่ได้เซ้าซี่อะไรก็จบไป แต่ผมรู้สึกไม่ดีมากๆเลยครับผมรักเค้ามากนะตอนนี้เราติดกันมาก เค้าเรียนอีกแค่เทอมเดียว ก็จบตรีแล้ว ผมกลัวมากครับ รู้สึกว่าผมไม่คู่ควรกับเค้าเลย ผมกลัวที่จะดูแลเค้าไม่ได้งานทีผมทำอยู่ตอนนี้ผมก็ตัดสินใจที่จะลาออกไปหางานใหม่อยู่แล้ว แล้วก็ไม่รู้เลยว่างานใหม่ที่ผมจะไปจะดีจะแย่กว่าเดิมรึเปล่า ชีวิตผมตอนนี้ไม่มีอะไรแน่นอนซักอย่างเลยครับผมคิดมากทุกครั้งเวลาอยู่กับแฟนแต่ผมก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรนะผมไม่อยากทำให้เค้าไม่สบายใจ แต่ผมแค่รู้สึกว่าตัวผมเองจะดูแลเค้าไม่ได้แค่นั้นเอง...
ควรจะทำยังไงดีครับ
ถ้าวันนึงผมดูแลแฟนตัวเองไม่ได้
ขอเกริ่นก่อนนะครับว่าผมเคยมีแฟนมาก่อนแล้วคบกับแฟนจริงๆจังๆคนแรกได้ 4 ปีก็คิดแล้วว่าคนนี้แหละคือคู่ชีวิตเรา สุดท้ายเลิกกัน
หลังจากเลิกกับแฟนผมก็อยู่เป็นโสดมาช่วงนึงครับใช้ชีวิต กิน เที่ยวกับเพื่อนบ่อยมากๆครับ
(เพราะอยู่คนเดียวแล้วฟุ้งซ่าน)
คงเป็นเพราะผมเองคงใช้ชีวิตแบบมีแฟนมานานเลยไม่ชินกับการอยู่คนเดียว
ก็ใช้ชีวิตแบบนี้มาสักพัก จนผมได้รู้จักคนๆนึง
(ผมขอบอกเลยนะครับผมก็เป็นผู้ชายธรรมดาสุดๆไม่ได้มีเงินทองอะไรมากมายเป็นมนุษย์เงินเดือนเลยก็ว่าได้)
ผมได้รู้จักกับเธอผ่านเฟซบุ๊ค เค้าเป็นนักศึกษาปี 4 เรียน เกี่ยวกับ วิทยาศาสตร์จุลชีวะ
เค้าเป็นคนเก่งมากๆครับซึ่งแตกตากจากผมที่เรียนจบแค่ ปวส. ที่เงินเดือนย่ำแย่เพราะถูกตัดOT
ก็คุยกับถูกคอกันจนเราตัดสินใจคบกัน ปัจจุบันนี้ก็คบกันได้ 4 เดือนแล้วครับ แต่ช่วงนี้การงานผมค่อนข้างขาลงมากๆ เงินเดือน หักลบหนี้ที่ต้องจ่ายทั้งค่างวดรถ ค่าบัตร นั่นนี้ ไม่พอยาไส้สุดๆ ช๊อตทุกเดือน
แต่เวลาเราจะกินอะไรก็ช่วยกันออกตลอดนะครับแต่ดีที่ว่าแฟนผมไม่ได้เป็นคนติดหรู หรืออยากได้อะไรต่างๆนาๆแบบสุดๆ เพราะเค้ารู้ว่าผมไม่มีเงิน แฟนผมก็ไม่ได้เป็นคนรวยอะไรแต่เค้าเรียนค่อนข้างดี คือผมมองออกว่าอนาคตของเค้าดีแน่ๆ มีบางทีเค้าอยากได้เสื้อผ้าที่เค้าชอบส่องดูตาม IG เวลาเค้าจะเอาเค้าจะหาแต่ร้านที่ลดราคาเท่านั้น เค้าเคยลองมาขอเราว่าอยากได้กระโปรง ราคาแค่ 250 บาทผมยังซื้อให้เค้าไม่ได้เลย แต่เค้าก็ไม่ได้โกรธอะไรผมนะเค้าเกริ่นมาว่าอยากได้แต่ไม่ได้เซ้าซี่อะไรก็จบไป แต่ผมรู้สึกไม่ดีมากๆเลยครับผมรักเค้ามากนะตอนนี้เราติดกันมาก เค้าเรียนอีกแค่เทอมเดียว ก็จบตรีแล้ว ผมกลัวมากครับ รู้สึกว่าผมไม่คู่ควรกับเค้าเลย ผมกลัวที่จะดูแลเค้าไม่ได้งานทีผมทำอยู่ตอนนี้ผมก็ตัดสินใจที่จะลาออกไปหางานใหม่อยู่แล้ว แล้วก็ไม่รู้เลยว่างานใหม่ที่ผมจะไปจะดีจะแย่กว่าเดิมรึเปล่า ชีวิตผมตอนนี้ไม่มีอะไรแน่นอนซักอย่างเลยครับผมคิดมากทุกครั้งเวลาอยู่กับแฟนแต่ผมก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรนะผมไม่อยากทำให้เค้าไม่สบายใจ แต่ผมแค่รู้สึกว่าตัวผมเองจะดูแลเค้าไม่ได้แค่นั้นเอง...
ควรจะทำยังไงดีครับ