ขอคำแนะนำวิธีเลิกติ่งหน่อยค่ะ (เราติ่งหนักมาก หนักแบบไม่ค่อยเหมือนใคร)

สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราอายุ 17 ค่ะ เราเป็นติ่งเกาหลีคนนึง ถ้าดูตามอายุก็คงจะตามวัยนะคะ
ที่ติ่งนักร้องไอดอลเคป็อปอะไรแบบนี้ (ไม่ได้ติ่งนักแสดงซีรี่ส์)

แต่เราเป็นคนที่ติ่งหนักมากๆ เรียกได้ว่าติ่งมายังไม่เคยเจอใครที่อาการเหมือนเราเลยค่ะ
อาการติ่งที่เราบอกไม่เหมือนใครก็คือเราติ่งมานานแล้วค่ะ ตั้งแต่ประถมเลย ปีนี้ก็เป็นปีที่ 7 แล้ว
เราอ่านออกเขียนเกาหลีได้ด้วย (สะกดนะคะ ไม่ใช่รู้ความหมาย)
โดยที่ถ้าเราชอบวงไหนวงนั้นเราก็จะเป็นวงเมนที่เราชอบตลอดไป แบบถึงติ่งวงใหม่เราก็ยังติดตามวงที่เราชอบวงเดิมอยู่ เป็นลูปไปเรื่อยๆ
ตอนนี้วงเมนเรามี 4 วงค่ะ เป็นวงผชทั้งหมด วงเมนเรามีเมมเบอร์ (เคย12)9,7,7,18(ตอนนี้รวมเป็น21แล้ว)
คิดว่าทุกคนน่าจะรู้นะคะว่าวงอะไร555 แต่เราจะไม่เอ่ยชื่อวงแล้วกัน

โดยที่วงเมนที่เราหมายถึงคือ  เราจะจำวันเดือนปีเกิดของเมมเบอร์ทุกคนได้ จำได้ว่าใครแก่กว่าใครในวง จำเมืองหรือจังหวัดที่เกิดได้
เต้นเพลงโปรโมทได้ทุกเพลง ฟังเพลงในอัลบั้มทุกเพลงทุกบั้ม(ขนาดบั้มญี่ปุ่น
หรือภาษาอื่นเราก็ฟังทั้งหมด) แค่ได้ยินอินโทรเราก็สามารถจำได้เลยว่าเพลงไหนบั้มไหน ร้องได้เกือบทุกเพลง
จำวันเดบิวต์ได้ เรียงลำดับอัลบั้มปีก่อนหลังได้ตั้งแต่เดบิวต์จนถึงปัจจุบัน จำชื่อจริงและที่มาของสเตจเนมได้ทุกเมมเบอร์
จำลักษณะนิสัย จำสีผมกับจิวตุ้มหูได้หรือเมคอัพได้ว่าถ้าเป็นแบบนี้จะเป็นช่วงไหน ปีไหน คัมแบคไหน หรือช่วงโปรโมทอัลบั้มอะไร
หรือสิ่งต่างๆที่เป็นดีเทลเล็กๆน้อยๆได้เยอะมากกกแบบพวกประวัติความชอบ เรียกได้ว่าถ้าให้เราทำแฟคก็คือทำได้เลยอะค่ะ

นอกจากนี้วงที่ไม่ใช่วงเมนเราก็รู้จักไปหมดเกือบทุกวงค่ะ คือเราตามข่าวเคป็อปแบบทั่วมากกก
เกิร์ลกรุ๊ปเราก็มีวงที่จำอะไรหลายๆอย่างได้คล้ายๆวงเมนหลายวงเหมือนกัน หรือบอยแบนด์หลายๆวง
เราก็รู้จัก ทั้งเมมเบอร์ฟังเพลงในบั้ม เพลงโปรโมทอีกหลายๆวงมากๆ
รวมถึงพวกค่ายเราก็สามารถไล่อายุทุกวงรวมถึงเพลงเดบิ้วต์ของบิ๊กทรีได้ทั้งหมด
รู้ไปถึงประวัติ รวมถึงผู้ถือหุ้น ตามหุ้นบริษัทต่างๆนานาๆเลยด้วยซ้ำ
ค่ายที่ไม่ใช่บิ๊กทรีก็รู้จักเช่นกันค่ะ อย่างในโปรดิ้วซ์เราก็รู้จักเกือบทุกบริษัทเลยค่ะ(แต่อาจจะไม่ได้รู้ข้อมูลเชิงลึกมากเท่าสามบริษัทนั้น)

แล้วเราก็ตามข่าวแทบจะตลอดเวลาค่ะ ว่างๆก็เข้าทวิตเตอร์ บางทีวงที่เราตามไม่ได้ออกงานก็คือจะตามวงอื่นไปทั่ว
ไม่ว่าข่าวเคป๊อปอะไรจะเข้ามาในไทม์ไลน์เราก็ล้วนรู้จักทั้งนั้น ในเคป๊อปพรีดิก เวลาใบ้อะไรมาคือเราก็จะมีความอินไปกับมันทุกอัน
เพราะรู้จัก คือเพื่อนเราเกือบทุกคนที่ติ่งเกาหลีคือเค้าจะติ่งแค่วงเมน หรือคีพแค่เมนตัวเอง ไม่ใช่แบบเราที่รู้จักไปหมด

เราสตรีมเพลงเวลาวงเมนคัมแบคตลอดจีนี่ เมล่อนคือเราสตรีมไม่หลับไม่นอนมาหมดแล้ว คือเปิดทั้งวัน เพียงเพราะอยากให้เค้าได้รางวัล
อัลบั้มก็สะสมครบทุกบั้มทุกเวอร์ ตอนเด็ก(กว่านี้)บางทีเราก็ตามซื้อการ์ดมาเก็บให้ครบทุกเมมเบอร์
เวลามาไทยเราก็ไปตามตลอด สนามบินเราก็ไปบ่อยมากๆ ถ้าพวกเค้ามาไทยแล้วเราไม่ได้ไปหา คือจะรู้สึกเฟลไปเลยจนเค้ากลับเกาหลี
ขนาดงานฟรีเราก็เคยโดดเรียนไปนั่งรอ 13 ชม.มาแล้ว ซื้อบัตรคอนเสิร์ตเราก็เคยไปรอตั้งแต่บ่ายสอง ทั้งๆที่มันขายวันรุ่งขึ้นตอน 10 โมง
ไปรอลานจอดรถ ไปวิ่ง ไปเบียดมาทุกทาง

ตอนนี้คือเราฟังแต่เพลงเกาหลีอย่างเดียวเลยค่ะ เราไม่ฟังเพลงไทยหรือสากลเลย
แล้วเราก็ต้องฟังตลอดเวลาเลยค่ะ ยกเว้นแค่ตอนเรียน ตื่นนอนก็ต้องหยิบโทรศัพท์มาเลือกเพลงแล้ว
แปรงฟัน อาบน้ำ กินข้าว หรือเวลาเดินไปไหนคนเดียว อย่างตอนขึ้นรถไฟฟ้า เดินไปเจอเพื่อนที่ห้าง ก็คือฟังตลอดจริงๆค่ะ

อย่างเรื่องอื่นๆที่เรารู้สึกว่าทำให้เราเสียเวลาชีวิตอีกเรื่องก็คือการอ่านฟิคค่ะ เวลาเราอ่านเรื่องอะไรเราจะจดไว้มาตั้งแต่เริ่มอ่านค่ะ
จนในลิสต์ตอนนี้เรามี 500 กว่าเรื่องแล้วค่ะ คือตอนอ่านแนกๆมันก็เพลินๆอะค่ะ ตอนนั้นยังเด็กด้วย แต่พออ่านไปเรื่อยๆมานี่เรียกได้ว่าติดหนึบมาก
แบบตอนช่วงม.ต้นคืออ่านเยอะมากกกก  อ่านมาตั้งแต่แอพเด็กดียังกากๆอยู่เลย เรื่องไหนดังๆไม่ว่าจะวงเมนหรือไม่ ก็คืออ่านมาหมดแล้วค่ะ
ส่วนใหญ่มีเล่มด้วย คือที่เก็บฟิคเก่าๆที่ดังๆเราเยอะมากๆ แบบมีเป็นลังเลน
ยิ่งสองปีที่ผ่านมามีจอยด้วย คืออ่านไปไม่จบไม่สิ้นจริงๆ ไม่รู้จะเลิกยังไง ฟิคนี่ก็เป็นอีกเรื่องอาจจะไม่ค่อยเกี่ยวกับเรื่องติ่ง
แต่ก็อยากจะเลิกมากๆค่ะ คือเราชอบอ่านเรื่องนึงไม่จบก็จะหาอ่านเรื่องใหม่ไปเรื่อยๆ แล้วค่อยย้อนกลับมาอ่านเรื่องเดิน
มันก็เลยจะมีฟิคในสต็อคเรื่อยๆเลย

เหตุผลที่อยากเลิกติ่งเพราะเราต้องฟิตอ่านหนังสือสอบเข้ามหาวิยาลัยแล้ว
แล้วที่ผ่านมาก็รู้สึกว่าตัวเองเสียความทุ่มเทพลังงานขีวิต เสียเวลา เสียสมอง เสียความจำไปกับการติ่งมากจนเกินไปค่ะ

ปล.ที่เล่าไปทั้งหมดพ่อแม่ไม่ห้ามเรื่องติ่งค่ะ ไม่เคยว่าสักครั้งเลยค่ะ (เงินที่ซื้อของก็ไม่ใช่เงินที่เราเก็บเองค่ะ)