อยู่ห้องคนเดียวเหงาๆ เดินจงกรม นั่งสมาธิก็ไม่หาย

...ปัญหาสำคัญอย่างหนึ่ง สำหรับนักภาวนามือใหม่ หรือ แม้แต่มือเก่า ก็ตาม... ...คือ รู้สึกว่า กำหนดจิตได้ยาก จิตฟุ้งซ่านง่าย อยากจะนั่งนานๆ อยากจะเดินจงกรมนานๆ ก็นั่งหรือเดิน ไม่ได้นาน ไม่กี่นาทีก็เลิก ร

ขอระบายหน่อยนะคะTT คือเรื่องมีอยู่ว่าเรานั่งทานข้าวด้วยคุณตาเราปกติเราไม่ค่อยนั่งทานข้าวกับแกเลยแล้ววันนี้เราออกไปทานข้าวกับแกเพราะอะไรก็ไม่รู้อยู่ๆเราก็ลุกออกไปเลยความจริงอยากลุกออกไปด้วยซ้ำแล้วพอทาน

"ผู้ฝึกหัดสมาธิ... ต้องรู้จัก จิต...ของตนเสียก่อน จิต คือ...ผู้นึก ผู้คิด ส่งส่าย-ไปมา แต่ไหน แต่ไรมาแล้ว ถ้าไม่เห็นโทษ เห็นทุกข์... ของการนึก ส่งส่าย จึงไม่เข้าถึง...สมาธิซักที เราฝึกหัด ต้องกา

เดินจงกรมได้จริง ต้องใช้ สติ สมาธิ ปัญญาระดับสูง 1.ดูเข้าไปในจิต ว่าขณะนี้ กำลังคิดอะไรอยู่หรือไม่ มีสติในการดูตัวที่กำลังยก ย่าง เหยียบ(ดูเท้า แต่รู้สึกทั้งตัว) 2.ดูเท้าแต่รู้สึกทั้งตัว เป็นฌาน เป