ผมยังดีไม่พอใช่ไหมครับ

ผมกับแฟน(จริงๆเค้าก็ยังให้สถานะผมเป็นแค่คนคุยอยู่เวลาบอกคนอื่น) ตอนนี้คุยมาได้5ปีแล้วครับ เคยขอเป็นแฟนแล้วแต่เค้าก็ยังบอกว่าก็เป็นแบบนี้ไปก่อน แต่คือเค้าก็ไม่ได้ปิดใครนะครับว่าคุยกับผม แต่คือด้วยความที่ผมอายุน้อยกว่า แล้วหน้าที่การงานยังไม่ได้ระดับเค้า เค้าก็เลยรอผมให้ตามเค้าทันก่อน ประเด็นคือว่าเมื่อถึงวันเทศกาลต่างๆเวลาผมให้ของขวัญเค้าเค้าไม่เคยพอใจกับสิ่งที่ผมให้เลย ผมจะให้ของขวัญราคาประมาณสี่ห้าพัน+กับพาไปทานอาหารที่ร้านดีๆ แต่เธอชอบกลับเอาไปเปรียบเทียบกับเพื่อนของเธอที่ได้ของขวัญเป็นของแบรนเนมราคาเป็นหมื่น แล้วเธอก็จะผิดหวังทุกครั้ง โดยปกติแล้วเวลาเราไปกินข้าว ดูหนัง กันผมก็เป็นฝ่ายออกตลอด หรือทุกครั้งที่ผมขับรถไปหาผมก็จะซื้อน้ำขนมที่เธอชอบไปให้เสมอ(เธอไม่เคยมาหาผมเลย ผมต้องขับไปหาเธอตลอด แต่ผมก็เข้าใจเพราะเธองานยุ่ง) เหตุที่ผมยังไม่ได้ให้ของราคาแพงเป็นหมื่นกับเธอ เพระาผมต้องเก็บเงิน เพื่อใช้ตอนเรียนต่อ แล้วปกติเวลาเธอซื้อของให้ผมเธอก็ซื้อของราคาสองถึงสามพันบาท ซึ่งผมไม่เคยบ่นเธอเรื่องของขวัญเลย ผมคิดว่าคนรักกันแค่ไม่ลืมวันสำคัญก็โอเคแล้ว แต่ล่าสุดเธอก็ผิดหวังกับของของผม แล้วบอกว่าไม่อยากผิดหวังอีกแล้ว เธอยอมรับว่าเรื่องอื่นผมก็ดูแลเธอดี มีปัญหาก็ช่วยเหลือเธอตลอด แต่อยากได้ของดีๆบ้าง แล้วเธอบอกกับผมว่าต่อไปนี้คงจะเปิดใจให้คนอื่นบ้าง เพราะที่ผ่านมาเธอก็คุยกับผมคนเดียวมาตลอด แต่ในเมื่อไม่มีอะไรดีขึ้น เธอรู้สึกผิดหวังกับของขวัญซ้ำๆ เธอเลยบอกว่า สักวันผมคงเจอคนของผมที่ผมคิดจะซื้อของดีๆให้โดยไม่สนราคา ผมฟังแล้วได้แต่นั่งน้ำตาตกใน เพราะผมคิดแล้วปีๆนึงผมไปหาเธอเดือนละ1-2 ครั้ง เสียค่าใช้จ่ายครั้งละ1-2พันบาท ของขวัญตาเทศกาลวันสำคัญไม่เคยลืม เพียงแต่อาจจะไม่ได้ราคาแพงเป็นหมื่นอย่างที่เธอต้องการ ผมรู้สึกผูกพันกับเธอมาก ไม่อยากเลิกคุยกับเธอเลย ผมควรจะทำอย่างไรให้เธอเข้าใจมุมของผมบ้างครับ