หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
แพ้หัวใจตัวเอง...
กระทู้คำถาม
แต่งกลอน
อย่าใกล้กันเลยจะได้ไหม
ก็หัวใจมันอ่อนล้า
แค่เพียงเห็นแววตา
ก็รู้ว่า หวั่นไหว ในทุกที
เธอกับฉันมันเป็นเส้นขนาน
จากวันวานผ่านมาถึงวันนี้
วันเดือนเคลื่อนไปกลายเป็นปี
รู้สึกดี ไม่เคยหายห่างไกลกัน
อย่าใช้ความดีมาต่อรอง
เพื่อให้ห้องหัวใจในตัวฉัน
อ่อนแอ แพ้ลงในสักวัน
เพื่อผูกพันและรักกัน มันไม่ควร
ยิ่งใกล้เธอเท่าไหร่ใจยิ่งเจ็บ
หน่วงหนาวเหน็บเก็บช้ำ จนพร่ำหวล
เหมือนหัวใจจองจำย้ำด้วยตรวน
กำแพงซวนทรุดลง คงทลาย
ยิ่งฝืนใจไม่รัก หักใจจาก
มันยิ่งยาก เมื่อยิ่งใกล้ ไห้หม่นหมาย
แพ้ห้วใจตัวเอง ..แทบวางวาย
ไร้จุดหมายปลายทางระหว่างเรา
เพ็ญพิชญา
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
***"รู้บ้างไหม?"***
***"รู้บ้างไหม?"*** เมื่อเธอไกลใจฉันเริ่มหวั่นไหว เหมือนมีใครเอามีดมากรีดเฉือน น้ำหลั่งนองสองตาจนพล่าเลือน แม้นแต่เดือนกลางหาวราวมืดมน นับเวลาคราเคลื่อนเหมือนว่างเปล่า ดั่งไฟสุมรุมเร้าเฝ้า
สุนันยา
ขอหนี่งเพลงที่ตรงใจในขณะนี้
สวัสดีเย็นวันศุกร์ค่ะ หลายๆท่านอาจจะกำลังเลิกงาน และหลายๆท่านอาจจะกำลังเตรียมตัวไปพักผ่อนตจว. ไม่ว่าจะเดินทางไปไหน ก็ขอให้ถึงที่หมายโดยสวัสดิภาพนะคะ หากวันใด เธอนั้นเหนื่อย และอ่อนล้า หากวันใด ทดท้อม
สมาชิกหมายเลข 2657857
เฉลยจริงไหม? ซุปตาร์สาวมีรักใหม่ เป็นต่างชาติ ระดับอภิมหาเศรษฐี
โสดมาพักใหญ่ สำหรับ เจนี่ เทียนโพธิ์สุวรรณ จนกระทั่งถูกสงสัยสถานะหัวใจ เมื่อเธอไปเล่นสกี ที่ฮอกไกโด แฟนๆโฟกัสหนุ่มหล่อข้างกาย ทางด้านเพื่อนสนิทก็ต่างขอไม่ตอบประเด็นนี้ ให้ฟังจากเจนี่กันเอาเอ
สมาชิกหมายเลข 4468906
Remake : ไม่มีใครรักฉันได้....เหมือนเธอ
ในวันที่มีเธอข้างอย่างเคียงใกล้ แม้หวั่นไหวใจสับสนยากค้นหา เธอผู้มอบความจริงใจในทุกครา ฉันอ่อนล้า เธอปลอบปลุกลุกขึ้นยืน ตื่นทุกเช้าเธอเฝ้าตามถามความห่วง แม้กาลล่วงทรวงร้าว เศร้าขมขืน รักของเธอคอยโอบ
เพ็ญพิชญา
"หัวใจหมดแรง"
...ห้ามเท่าไหร่ใจเอ๋ยไม่เคยยั้ง กลับเผลอพลั้งรักเขาเฝ้าหวั่นไหว จึงต้องเก็บเจ็บช้ำระกำใน เพราะเขาไร้ซึ่งใจจะใฝ่ปอง เพียงเขาแสร้งแกล้งหลอกมาบอกรัก ก็ยอมพักพิงใจใฝ่สนอง หวังร่วมเรียงเคียงอยู่เป็นคู่ครอ
สุนันท์ยา
เอสเธอร์คะ...
ป้าซาบซึ้งน้ำตาจะไหล... อยากลุกขึ้นปรบมือ จากบทนางชี จากบทเพื่อนสาวปากร้าย สู่บท วิไลรัมภา คงมีหลายคนสังเกต... มล วิไลรัมภาช่างมีมิติ เราสุดแสนจะประทับใจฉากเล็กๆ ยามบากหน้าไปข่มขู่เพียงขวัญถึงกอ
ยิ้มเดียว
💗...เก็บหัวใจ..❣️
https://www.youtube.com/watch?v=dQ3QJoS5aaw หยิบรอยเหงา อ่อนล้า ขึ้นมาเขียนส่งยิ้มเนียน นงนุช สุดหวั่นไหวเคยสร้างสม พรมรัก สลักใจบอกกับใคร คนนั้น ที่ฉันเจอ เราพบกัน รัดตรึง จึงฝากฝันดังสวรรค์ บันด
พิมเสน ญา
ช่วยหา อุปมา อุปลักษณ์ สํตพจน์ บุคลาวัต การเล่นเสียง เล่นคำ ว็ำคำ ซ้ำความหน่อยค่ะ
ที่รัก ในวันนี้ฉันขอเรียกเธอเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่เธอจะเดินจากฉัน ไปยังเดินแดนที่แสนไกล ได้ไหม ที่รัก พรุ่งนี้ สิ่งที่เหลือคงมีแค่กลิ่นหอม ของเธอที่ตรงที่นอน และคงไม่มีอีกแล้วคำหวาน ก่อนฉันเข้านอ
สมาชิกหมายเลข 4017851
อยากให้เธอรู้
********อยากให้เธอรู้******** ๐เธอรู้ไหมหัวใจฉันเงียบเหงา เธอเหมือนเงาเบาใสที่ใฝ่หา ฉันซุำกเธอซ่อนไว้ในเวลา ฝังวิญญาณ์ปรารถนาลึกสุดใจ ๐เธอรู้ไหมหัวใจฉันหม่นหมอง ทำได้เพียงแค่มองอย่างเผลอไผล ปล่อย
เรียวรุ้ง
...เติมใจให้กัน....ในวันที่อ่อนล้า....
ถามหัวใจหวั่นไหวไหมยามไกลห่าง รู้ว่าทางเคว้งคว้างเมื่อจางหาย ไม่มีเงาเธออยู่คู่หทัย เหมือนหัวใจซึมเซาความเหงาวน ถามหัวใจมีไหมในใยเยื่อ ซุกปนเจือความห่วงท้วงทุกหน ยามไกลร้างห่างหายใจจ่อมจน ล้าเหลือทนบ
สมาชิกหมายเลข 868666
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
แต่งกลอน
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
แพ้หัวใจตัวเอง...
อย่าใกล้กันเลยจะได้ไหม
ก็หัวใจมันอ่อนล้า
แค่เพียงเห็นแววตา
ก็รู้ว่า หวั่นไหว ในทุกที
เธอกับฉันมันเป็นเส้นขนาน
จากวันวานผ่านมาถึงวันนี้
วันเดือนเคลื่อนไปกลายเป็นปี
รู้สึกดี ไม่เคยหายห่างไกลกัน
อย่าใช้ความดีมาต่อรอง
เพื่อให้ห้องหัวใจในตัวฉัน
อ่อนแอ แพ้ลงในสักวัน
เพื่อผูกพันและรักกัน มันไม่ควร
ยิ่งใกล้เธอเท่าไหร่ใจยิ่งเจ็บ
หน่วงหนาวเหน็บเก็บช้ำ จนพร่ำหวล
เหมือนหัวใจจองจำย้ำด้วยตรวน
กำแพงซวนทรุดลง คงทลาย
ยิ่งฝืนใจไม่รัก หักใจจาก
มันยิ่งยาก เมื่อยิ่งใกล้ ไห้หม่นหมาย
แพ้ห้วใจตัวเอง ..แทบวางวาย
ไร้จุดหมายปลายทางระหว่างเรา
เพ็ญพิชญา