แพ้หัวใจตัวเอง...

0 เสียงไก่ขันแว่วฝ่าอุษาสมัย บอกจันทร์ให้งำรอยแล้วถอยหลบ เพื่อเปิดฟ้าแรกวันให้ครันครบ การบรรจบรูปธรรมแสนอำพน 0 ลมหนาวพลิ้วผ่านอยู่แต่ตรู่สาง หมอกก็คลี่ม่านพรางทั่วทางถนน หนาวเนื้อตัว, หนาวในหัวใจคน นั

0 เพลงชาติแว่วเสียงฝ่าอุษาสมัย ผืนผ้าไหวบอกเขตมีเฉดสี ครบเสื้อผ้าขาวดำหน้ากรรมพิธี เครื่องแบบสีกากีในที่ก็พร้อม 0 ท่ามกลางเสียงหลากหลายที่รายรอบ ทั้งรับ-ตอบ, ลอบชม-ทั้งจมจ่อม เสียงขนาบ, แววขนางร่วมขวา

บทที่ 3  มองแม่ด้วยใจที่ตื่นรู้ เรามักได้ยินคำเล่าเสมอว่า หากคนคนหนึ่งให้เรายืมเงินสิบครั้ง เราอาจไม่รู้สึกอะไรเลย แต่ถ้าในครั้งสุดท้ายเขาไม่ให้เรา เรากลับจดจำความขาดนั้นได้ยาวนานจนเกินจำเป็น น