ตามหัวข้อเลยค่ะ ตั้งแต่เด็กจนโตมานี้เราไม่เคยมีความสุขเวลาถึงวันเกิดตัวเองเลย หลังจากที่แม่เสียก็ไม่เคยมีไครให้ความสำคัญกับวันเกิดของเราเลย บางทีก็แอบน้อยใจในโชคชะตานะคะ ว่าทำไมเราถึงอาภัพขนาดนี้ ทั้งเรื่องครอบครัว เรื่องฐานะความเป็นอยู่ เรื่องการงานและความรัก เอาง่ายๆเลยนะคะ เราเป่าเค้กครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ก็จำไม่ได้แล้วอ่ะค่ะ ขนาดอยากจะเข้าวัดทำบุญเราย้งไม่มีเวลาที่จะไปเลย -.- (ชีวิตคนเรามันเลือกเกิดไม่ได้เนอะ )ทีเรามาตั้งกระทู้นี้ไม่ได้อยากเรียกร้องให้ไครสงสารหรือเห็นใจนะคะ เราแค่อยากจะมาระบายความรู้สึกตัวเองเฉยๆนะคะ คอมเม้นได้ คุยกันได้ ให้คำแนะนำคำปรึกษาได้ เราชอบอ่าน ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ
มีใครที่ไม่เคยดีใจเวลาถึงวันเกิดของตัวเองบ้างค่ะ ???