ในชีวิตที่ผ่านๆมาก็ไม่ได้มีอุปสรรคใดๆ
เปรียบดังคำว่าทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้นมาเสมอ
เพราะเราเป็นคนขยัน ไม่ประมาทในการใช้ชีวิต
มีสติ และมองทุกอย่างล่วงหน้า ทำอะไรก็สำเร็จ คริคริ


แต่มาวันหนึ่ง ปัญหาต่างๆก็เริ่มปรากฎออกมาพร้อมๆกัน
และก็แน่หละ มาในเวลาสำคัญซะด้วย
การกระทำดีอย่างสม่ำเสมอเหมือนเดิม
ก็ไม่อาจรั้งผลแห่งความดีที่เคยเกิดสม่ำเสมอเอาไว้ได้
งานเคยทำอย่างตั้งใจแทนที่จะได้ผลเท่าที่ทำกลับไม่
หัวหน้าที่เคยรักใคร่กลับออกห่าง เพื่อนผองที่เคยคุยเล่นก็จืดจาง
แผนที่เคยวางก็พลาดไป ...ซึ่งใครเจอก็คงจิตตกไม่น้อย ผมก็ด้วย
จริงๆแล้วก็มีอีกหลายเรื่องเกิดขึ้น ขอเล่าไว้คร่าวๆเท่านี้ก่อน


มันกินระยะเวลาเกือบเป็นสัปดาห์ก่อนที่ผมจะทำภารกิจชิ้นหนึ่ง
ซึ่งมันค่อยๆเป็นมากขึ้นๆ จนสังเกตได้ ซึ่งผมก็ฝืนทำดีสู้มากขึ้น
จะว่าไป ภารกิจชิ้นนี้ถือเป็นผลงานชิ้นโพแดงของผมเลยก็ว่าได้
ผมทุ่มเทแรงกายและแรงใจไปไม่ใช่น้อย
ไม่โกหก ผมกังวลมาก จะมาเกิดอะไรกับตอนภารกิจสำคัญแบบนี้
ผมจึงเตรียมการนานขึ้น วางแผนให้รัดกุมขึ้น ทบทวนซ้ำแล้วซ้ำอีก
ซึ่งก็เริ่มมีความป่วยเข้ามาเยี่ยม แต่ก็มั่นใจมากกว่า 80% สำเร็จ


และแล้ว ผลจากความพยายามในภารกิจนั้นก็ปรากฎ
นั้นก็คือ มันมีบางส่วนที่ผิดคาดเกิดขึ้น เตรียมแผนรองแล้วก็ตาม
แม้จะสู้อย่างใจขาดดิ้น แต่ผลก็คือ ภารกิจไม่สำเร็จ
ผมเซอร์ไพร์ซมากๆ เรียกว่าเอาผมช็อคมากๆไปเลยก็ว่าได้


เวลาผ่านมาหลังจากภารกิจสำคัญ งานต่างๆก็เริ่มดีขึ้น
หัวหน้าก็เริ่มดีขึ้น เพื่อนๆก็ดีขึ้น แบบว่า กลับภาวะปรกติ
ในขณะที่ผมก็ไม่ได้ขยันทำดีสู้แบบก่อนหน้านี้เลยก็ตาม


ผมย้อนมองกลับไปก็ไม่แปลกใจจริงๆกับสิ่งที่เกิดขึ้นนัก
แต่ผมกลับมองเห็นบางอย่างที่สำคัญมากกว่า คือ
ผมรู้จริงๆว่าเหตุการณ์แบบนี้มีจริงในชีวิตคน
ซึ่งแต่ก่อนผมก็คงบอกว่าทำดี วางแผน และลงมือสิ ก็จบ
และแม้ผมจะไม่สำเร็จในภารกิจนั้นในคราวนี้
แต่ความพยายามและอุตสาหะของผม มันก็พัฒนาผมขึ้น
เชื่อว่าใครที่จะก้าวฝืนลิขิตตนเอง ไม่ว่าจะเป็น เกิดมาจน
เกิดมาโง่ รักใครก็ไม่สมหวังในรัก ก็ต้องผ่านตรงนี้ไปเช่นกัน
บางคนเป็นมากก็ต้องพยายามมากกว่าคนอื่น ไม่เท่ากัน
ข้อคิด คือ ขอให้พยายามต่อไป ไม่ชาตินี้ ก็ชาติหน้า
เป้าหมายต้องสำเร็จได้อย่างแน่นอน ถ้าเราไม่ท้อ
*เอาบทเรียนของตนเองมาฝากและเป็นกำลังใจให้ทุกคน


ดวงไม่ดี ดวงตก เมื่อเกิดขึ้น ทางเดียวคือ สู้ๆ ไม่ต้องเสียใจ (T-T)
เปรียบดังคำว่าทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้นมาเสมอ
เพราะเราเป็นคนขยัน ไม่ประมาทในการใช้ชีวิต
มีสติ และมองทุกอย่างล่วงหน้า ทำอะไรก็สำเร็จ คริคริ
แต่มาวันหนึ่ง ปัญหาต่างๆก็เริ่มปรากฎออกมาพร้อมๆกัน
และก็แน่หละ มาในเวลาสำคัญซะด้วย
การกระทำดีอย่างสม่ำเสมอเหมือนเดิม
ก็ไม่อาจรั้งผลแห่งความดีที่เคยเกิดสม่ำเสมอเอาไว้ได้
งานเคยทำอย่างตั้งใจแทนที่จะได้ผลเท่าที่ทำกลับไม่
หัวหน้าที่เคยรักใคร่กลับออกห่าง เพื่อนผองที่เคยคุยเล่นก็จืดจาง
แผนที่เคยวางก็พลาดไป ...ซึ่งใครเจอก็คงจิตตกไม่น้อย ผมก็ด้วย
จริงๆแล้วก็มีอีกหลายเรื่องเกิดขึ้น ขอเล่าไว้คร่าวๆเท่านี้ก่อน
มันกินระยะเวลาเกือบเป็นสัปดาห์ก่อนที่ผมจะทำภารกิจชิ้นหนึ่ง
ซึ่งมันค่อยๆเป็นมากขึ้นๆ จนสังเกตได้ ซึ่งผมก็ฝืนทำดีสู้มากขึ้น
จะว่าไป ภารกิจชิ้นนี้ถือเป็นผลงานชิ้นโพแดงของผมเลยก็ว่าได้
ผมทุ่มเทแรงกายและแรงใจไปไม่ใช่น้อย
ไม่โกหก ผมกังวลมาก จะมาเกิดอะไรกับตอนภารกิจสำคัญแบบนี้
ผมจึงเตรียมการนานขึ้น วางแผนให้รัดกุมขึ้น ทบทวนซ้ำแล้วซ้ำอีก
ซึ่งก็เริ่มมีความป่วยเข้ามาเยี่ยม แต่ก็มั่นใจมากกว่า 80% สำเร็จ
และแล้ว ผลจากความพยายามในภารกิจนั้นก็ปรากฎ
นั้นก็คือ มันมีบางส่วนที่ผิดคาดเกิดขึ้น เตรียมแผนรองแล้วก็ตาม
แม้จะสู้อย่างใจขาดดิ้น แต่ผลก็คือ ภารกิจไม่สำเร็จ
ผมเซอร์ไพร์ซมากๆ เรียกว่าเอาผมช็อคมากๆไปเลยก็ว่าได้
เวลาผ่านมาหลังจากภารกิจสำคัญ งานต่างๆก็เริ่มดีขึ้น
หัวหน้าก็เริ่มดีขึ้น เพื่อนๆก็ดีขึ้น แบบว่า กลับภาวะปรกติ
ในขณะที่ผมก็ไม่ได้ขยันทำดีสู้แบบก่อนหน้านี้เลยก็ตาม
ผมย้อนมองกลับไปก็ไม่แปลกใจจริงๆกับสิ่งที่เกิดขึ้นนัก
แต่ผมกลับมองเห็นบางอย่างที่สำคัญมากกว่า คือ
ผมรู้จริงๆว่าเหตุการณ์แบบนี้มีจริงในชีวิตคน
ซึ่งแต่ก่อนผมก็คงบอกว่าทำดี วางแผน และลงมือสิ ก็จบ
และแม้ผมจะไม่สำเร็จในภารกิจนั้นในคราวนี้
แต่ความพยายามและอุตสาหะของผม มันก็พัฒนาผมขึ้น
เชื่อว่าใครที่จะก้าวฝืนลิขิตตนเอง ไม่ว่าจะเป็น เกิดมาจน
เกิดมาโง่ รักใครก็ไม่สมหวังในรัก ก็ต้องผ่านตรงนี้ไปเช่นกัน
บางคนเป็นมากก็ต้องพยายามมากกว่าคนอื่น ไม่เท่ากัน
ข้อคิด คือ ขอให้พยายามต่อไป ไม่ชาตินี้ ก็ชาติหน้า
เป้าหมายต้องสำเร็จได้อย่างแน่นอน ถ้าเราไม่ท้อ
*เอาบทเรียนของตนเองมาฝากและเป็นกำลังใจให้ทุกคน