เราคิดอยู่นานว่าควรจะตั้งกระทู้ดีมั้ย

เราอยากคนที่กำลังประสบปัญหา สบสน ท้อแท้ หรือหาทางออกไม่ได้และก็อยากให้คนรอบข้างของผู้ป่วยได้เข้ามาอ่านนะคะ ถ้ารู้ว่าคนข้างกายคุณสำคัญ อย่าปล่อยเค้าไปนะคะ อย่าทิ้งให้เค้าโดดเดียวค่ะ ลองเปิดใจอ่านกระทู้นี้ดู หวังว่ากระทู้นี้จะมีประโยชน์ไม่มากก็น้อยนะคะ

โรคทางจิตเวชสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคนค่ะ ไม่ได้น่าอายอะไรเล้ยยยย และโรงพยาบาลจิตเวชก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด ทุกคนที่นั่นพร้อมจะช่วยเหลือเราค่ะ โลกมันเปิดกว้างมากขึ้นแล้ว อย่ากลัวหรืออายในการไปพบแพทย์นะคะ

อีกอย่างที่อยากจะเตือน การแนะนำให้เข้าหาธรรมมะ ไปนั่งสมาธิ ฟังเทศน์ ไม่ใช่วิธีการรักษานะคะ คนป่วยเป็นโรคก็ต้องรักษา ไม่ต้องกลัวนะคะเค้าแค่ไม่สบายค่ะ อย่างเช่นเป็นหวัดก็ต้องกินยา เหมือนกันค่ะป่วยกินยาแล้วก็จะหายค่ะ มันอาจจะทำใจยอมรับยากในช่วงแรก แต่เราก็จะผ่านมันไปด้วยกันได้ค่ะ เราขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านนะคะ

...แนะนำตัวก่อนค่ะ

เราเป็นหญิงสาวคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตจนเลขหลักสามแล้ว ก็คิดว่าตัวเองเป็นคนปกติคนหนึ่ง วันทำงานก็ไปทำงานตามปกติ วันหยุดก็ชอบออกไปช๊อปปิ้ง เสพย์ติดการเที่ยว ชอบเที่ยวชอบกิน แบบหญิงสาวชาวป๊อปทั่วไป อิอิ

แต่ที่มีปัญหาคือเรามีปัญหาเรื่องการปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น อยู่ที่ไหนก็รู้สึกว่ามีปัญหาทุกที่ เราชอบใช้เงิน ใช้เงินเก่งมากๆ แถมชอบกินอีกต่างหาก กินได้ไม่หยุดเลย ชอบคิดเรื่องเดิมซ้ำๆ ไม่มีสมาธิ ย้ำคิดย้ำทำ ชอบพูดเรื่องเดิมๆซ้ำไปซ้ำมา (เราโทรหาเพื่อนสนิทเรา เล่าเรื่องเดิม วันละ 4-5 รอบ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ สุดท้ายแล้วทั้งหมดที่กล่าวมาเป็นอาการของโรคค่ะ

จนกระทั่งวันหนึ่ง สามี เเม่ และ เพื่อนสนิทบอกทนไม่ไหวกับพฤติกรรมของเราแล้ว

แม่ : ไปหาหมอหน่อยนะลูก ลูกอาจจะเครียดเฉยๆ หมอเค้าจะได้จ่ายยาคลายเครียดให้นะคะ

สามี : เค้าว่าตัวเองน่าจะลองไปตรวจดูก็ไม่เสียหายอะไรน้าาาา ตัวเองไม่เป็นอะไรหรอก

เพื่อน : แกควรจะไปตรวจ ให้ไปเป็นเพื่อนมั้ย เพื่อนเราไปตรวจหมอก็บอกว่าปกติแค่เครียดไม่ได้ป่วย ไปเหอะ

จากคำพูดทั้งหมดจึงเป็นจุดเริ่มต้นของการไปทัวร์โรงพยาบาลจิตเวชชื่อดังในจังหวัดนนทบุรีแห่งนี้...

...เวลา 5.30 น.ของเช้าวันจันทร์

เรากับแม่ขับรถไปที่ รพ.จิตเวชชื่อดังย่านนนทบุรี ที่เอ่ยชื่อขึ้นมาใครๆก็รู้จัก

เราถึง รพ.ประมาณ 5.50 น. ก็มีคนตอคิวเยอะแล้วค่าาาา แต่ๆๆๆ อันนั้นคือคนไข้เก่าหรือคนไข้มีนัดค่ะ

คนไข้ใหม่อย่างเราจะไปเข้าคิวแบบนั้นไม่ได้ ต้องรอเค้าเตอร์เปิดระบบ รับคิวคนไข้ใหม่ตอน 7 โมงเช้าเท่านั้น!!! พ่ามมมมมมม!!!!  รอวนไปค่ะที่รัก...

ย้ำนะคะ!!!! คนไข้ใหม่เริ่มรับคิว 7 โมงเช้านะคะทุกคน!!!! แต่ก็ยังแนะนำให้ไปเเต่เช้าเกือบๆ 7 โมงค่ะ ถ้าจำไม่ผิด เกิน 10 โมงเช้าเค้าไม่รับคิวใหม่แล้วค่ะ บรัยยยย!!!

...เมื่อเวลา 7 โมงเช้า

เค้าเตอร์เปิด คนไข้ใหม่ทุกคนจะกรูกันเข้าไปต่อแถวรับเอกสารมากรอก ยังไม่มีคิวใดๆทั้งสิ้น

ใครมาก่อนได้ก่อนนะคะ กรอกเอกสารเสร็จส่งให้เจ้าหน้าที่ จากนั้นไปชั่งน้ำหนัก วัดส่วนสูง ความดัน เท่านั้นคุณก็จะได้คิวมาค่ะ เย้!!!

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ใครใช้ smartphone โหลด app QueQ มาสแกน QR code ไว้นะคะ จะได้มีการแจ้งเตือนเมื่อเรียกคิว เราจะได้แว๊บไปทานเข้าได้ ข้าวโรงอาหารอร่อยค่าาาา แฮร่ๆ

เมื่อได้คิวแล้วก็รอเวลาเรียกคิวนะคะ เจ้าหน้าที่จะเรียกเราไปด่านแรกค่ะ คือการคัดกรองผู้ป่วย

คุณพยาบาลจะซักถามว่า ทำไมวันนี้ถึงมา มีอาการอะไรบ้าง โรคประจำตัว การแพ้ยา ต่างๆนาๆ เป็นคำถามทั่วไป ชิลชิล

จากนั้นเราจะได้ไปต่อค่ะ ไปต่อที่ห้องนักสังคมสงเคราะห์ นักสังคมสงเคราะห์ก็จะถามคำถามเชิงลึกขึ้นมานิดนึงเกี่ยวกับประวัติของเรา ซึ่งก็ไม่น่ากลัวหรือน่าอายอะไรเลยค่ะ เค้าจะคัดกรองให้เราไปเจอคุณหมอเฉพาะทางค่ะ เสร็จจากห้องน้ีเราก็จะออกมารอเรียกคิวพบคุณหมอแล้วค่ะ

...เมื่อถึงคิว คุณพยาบาลจะเรียกเราไปนั่งเก้าอี้หน้าห้อง เมื่อมีเสียงกริ่งพร้อมไฟติด เป็นเวลาที่เราจะเดินเข้าไปพบคุณหมอแล้วค่ะ (ของเราตอนนั้นเริ่มตื่นเต้นนิดๆแล้ววว)

คุณหมอก็จะถามถึงอาการที่เราเป็นต่างๆและวินิจฉัยโรคและทำความเข้าใจเกี่ยวกับโรค บางคนอาจจะได้ไปคุยกับนักจิตวิทยาที่ชั้น 2 ด้วย เป็นการบำบัดค่ะ

เราว่านักจิตวิทยามีผลต่อการรักษามากๆเลยล่ะ การคุยกับนักจิตวิทยาช่วยเราได้มากเลยค่ะ เหมือนคนที่เข้าใจจริงๆและให้คำแนะนำเราได้ค่ะ

...เอาล่ะมาถึงขั้นตอนสุดท้ายแล้ว

พอเสร็จจากห้องคุณหมอ เราจะได้รับใบนัด จากนั้นถึงขั้นตอนการรับยา อาจจะต้องรอคิวนานนิดนึง

เราจะได้เข้าไปจ่ายเงินก่อนแล้วนำใบเสร็จไปรับยา ค่ารักษาไม่ได้แพงอย่างที่คิด ประมาณ 300-500 บาท หรือ ถ้าคุณมีประกันสุขภาพถ้วนหน้า หรือที่เรียกว่า 30 บาทรักษาทุกโรค สามารถขอใบส่งตัวเพื่อออกสิทธิ์แล้วกลับมารักษาที่นี่หรือไปรักษาโรงบาลต้นทางก็ได้ค่ะ

คนไข้ที่รับยาครั้งแรกจะได้คุยกับคุณเภสัชค่ะ คุณเภสัชจะแนะนำเรื่องยา ข้อห้ามต่างๆ และอาหารเครื่องดื่มที่มีผลกับร่างกายหรือยา (ของเราถูกงดคาเฟอีนทั้งหมด ชา กาแฟ น้ำอัดลมค่ะ ฮืออออออ)

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ แนะนำ ถ้าใครยังไม่อยากถึงขั้นพบคุณหมอลองไปขอพบนักจิตวิทยาก่อนได้ค่ะ เข้าคุยแล้วเรารู้สึกดีขึ้นมากเลยค่ะ เหมือนมีหนึ่งคนบนโลกที่เข้าใจเรา อธิบายสิ่งที่เราเป็นได้ และแนะนำให้เราดำเนินชีวิตต่อไปได้ค่ะ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกระทู้ของเรานะคะ การไปโรงพยาบาลจิตเวช พบคุณหมอเฉพาะทางเป็นอีกหนึ่งทางเลือกที่ไม่น่าอาย หรือกลัวอย่างที่คิดค่ะ

สุดท้ายนี้ขอจบด้วยประโยคคลาสสิคขำๆนะคะ
"อย่าว่าเรียกเราคนบ้า...เพราะศรีธัญญาเรียกเราคนไข้" ไป รพ.จิตเวชคุณไม่ใช่คนบ้านะคะ คุณแค่ป่วยเป็นโรคใดโรคหนึ่งแค่นั้น

ใครมีคำถามหลังไมค์มาได้นะคะ ถ้าเราช่วยแนะนำได้เรายินดีค่ะ