หัวข้อนี้เป็นเรื่องที่ผมข้องใจมานานแล้วครับและไม่ได้หวังให้เป็นปัญหาอะไร  ต้อง* ไว้ก่อนว่า ความเข้าใจของผม วัฒนธรรมนี้คือ ญาติใคร ก็คนนั้นใส่คืนกลับ แต่สำหรับความคิดผม คือไม่เกี่ยวว่าจะเป็นใคร จะรู้จักมั้ย เราช่วยงานได้ ก็เป็นสิ่งที่ดี ไม่จำเป็นต้องเป็น ซองเงิน ออกแรงก็ได้

     เรื่องของผมขอใช้เป็นคำว่า สมมุติๆ ว่า พ่อผมเสียและมีแขกมากมายเข้ามาร่วมพิธี(พ่อผมเป็นบุคคลที่พอมีหน้ามีตา) ที่เป็นคนที่รู้จักพ่อเราหรือญาติ ต่างๆ ซึ่งงานเรายังเรียน การจัดการงานเป็นญาติจัดการรวมถึงค่าใช้จ่ายและการรับซอง
   ต่อมาผมก็ได้ทำธุรกิจเล็กๆนั้นจากพ่อ โดยที่ผมเสมือนหัวหน้าครอบครัวแทนพ่อ  ทีนี้ผมจะโดนเมียพ่อหรือญาติบอกให้ช่วยงานศพ ซึ่งถ้าเป็นบุคคลที่เค้าบอกว่าเค้ามางานพ่อเรา ผมก็โอเคช่วยงานไป ซึ่ง100% ผมจะรู้จักสัก 10% บางครั้งก็บอกว่า พ่อของเพื่อนพ่อเสีย ให้ผมช่วยงาน ผมก็โอเค แต่บางครั้งคือเป็นญาติของบุคคลที่มางาน แต่มาบอกให้ผมช่วยงาน ซึ่งถ้าผมรวยผมก็ช่วยน่ะ บางครั้งก็แบบ เมียพ่อรู้จักญาติผมรู้จัก พ่อคนที่มางานเสีย  เมียพ่อก็จะบอกให้ผมช่วยงาน ผมมีก็ช่วยไป แต่! หลังๆมาผมว่ามันไม่ใช่ เพราะมันห่างเกินและไม่ใช่บุคคลที่เราจะรู้จักเลยแต่กับเป็นเมียพ่อกับญาติ เมียพ่อก็จะพูดประมาณว่า "เค้ามางานพ่อเราๆจะไม่ช่วยงานเค้าหรอ" ทำให้เรารู้สึกผิดอ่ะ คิดเอาน่ะ พอผมไม่ให้บางครั้งก็ก็ไปพูดกับญาติหรือคนอื่นว่าผมไม่ช่วยงาน  ซึ่งผมเองก็ไม่ได้ไปอยู่แล้ว ทั้งๆที่ก็อาจจะมีญาติเราใส่ซองไปอยู่แล้ว แต่ตัวเองไปก็อาจจะอายที่ไม่มีซองแยกหรือใส่น้อยหรือใส่ร่วมกับญาติ แล้ว 1ปี เค้าจะบอกกับผมแบบนี้ เป็นญาติของคนที่มางาน ทุกเดือน ซึ่งเค้าจะบอกเค้ามางานพ่อผม ซึ่งถ้าผมรู้จักผมโอเคน่ะ แต่ไม่รู้เลย ผมมองว่าควรเป็นส่วนคนที่รู้จักควรใส่ ไม่ใช่ให้ผมใส่ทุกงานโดยอ้างพ่อ ซึ่งถ้าญาติผมรู้จักเค้าก็ใส่อยู่แล้ว แต่เมียพ่อจะบอกให้ผมต้องใส่ ผมก็ไม่ไหว

และผมอยากรู้ วัฒนธรรม ควรให้คืนแบบไหนครับ ผมเข้าใจผิดมั้ย ตามย่อหน้าแรก (*)