เราขอกำลังใจหน่อยได้ไหมคะ

สวัสดีค่ะ คือเรามีปมด้อยอย่างนึงค่ะซึ่งมันไม่มีใครอยากให้มีคือเรามีขนขาที่เหมือนผู้ชายมากๆ ก็คือถ้าเห็นแค่ขาก็รู้ว่าเป็นผู้ชาย มันไม่ใช่ขนขาเยอะบางๆอะค่ะ มันดกดำ หยิก เราโดนล้อเรื่องนี้มาตั้งแต่เด็กว่าเป็นกะเทยบ้าง เพื่อนมาดึงขนขาเล่นบ้าง มันกลายเป็นปมในใจ เราเคยคิดอยากตายนะ แต่ใจนึงก็ว่าทำไมฉันต้องมาแคร์คนอื่น แต่เอาจริงๆอะค่ะ เราฝืนใจให้เราคิดอย่างนั้น ความรู้สึกที่ว่าเราแปลกก็เหมือนเดิม เราอยากใส่กระโปรงน่ารักๆ กางเกงขาสั้นไปเดินห้างบ้าง เราใส่แต่ขายาวตลอดและเราตัวเตี้ย+อ้วน ก็น่าเกลียดไปอีก เราร้องไห้เพราะรูปลักษณ์ตัวเองบ่อยมาก ทุกวันก็ได้ เมื่อก่อนเวลายืนเข้าแถวก็จะมองขาคนอื่นตลอด เจอใครก็มองขาก่อนหน้าตลอด เราเคยชอบผู้ชายคนนึง เขาบอกกับเราว่า เราไม่อยากคบกะเทยหรอกนะ แล้วก็ขำ แต่ตอนนั้นเราวูบเลย ชาทั้งตัว เวลาเจอญาติก็จะถามตลอดทำไมขาเป็นงี้อะ เพื่อนใหม่ก็ถาม เราก็ได้แต่ยิ้มๆไป หลายคนอาจจะคิดว่าเรื่องแค่นี้เองทำไมต้องมาคิดมาก แต่สำหรับคนที่ถูกกระทำทั้งคำพูด และต่างๆนาๆอย่างเรามันมากเกินไปที่เราจะรับไหวค่ะ ถ้าเลือกได้เราก็อยากเกิดมาขาปกติเหมือนผู้หญิงทั่วไปเหมือนกัน