คือเราแอบคุยกับคนอื่นได้สักพักคะเราคุยกันมาแต่ไหนแต่ไรแฟนเราก็รู้คะแต่เขาบอกเราแต่เราไม่ฟังแล้วไม่ยอมหยุดคุยจนมาถึงวันที่พี่ที่เราคุยด้วยลงมาบ้านคะเรากับพี่เขาก็คุยแล้วนัดเจอกันคะถามว่ารู้สึกผิดต่อแฟนไหมเราก็รู้สึกผิดมากคะแต่เราก็ยอมรับว่าเราชอบพี่คนนั้นมากถึงขั้นรักนิดๆก็ได้เเล้ววันหลังเราก็เจออีกคะนัดกันเป็นตอนกลางคืนคะนั้นละคะผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ด้วยกันมันก็ต้องเกิดเรื่องแบบว่ากันแน่นอนคะโครตรู้สึกผิดที่หักห้ามอารมณ์ตัวเองไม่ได้แล้วแฟนก็ดันมารู้คะว่าเราแอบมาคนอื่นเขาตัดสินใจบล้อกเราคะไม่ได้คุยกัน3วันเรารู้สึกเหมือนขาดอะไรไปในชีวิตโครตท้อแท้กินไม่ได้นอนไม่หลับแต่ก็นั่นล่ะคะทำตัวเองสุดท้ายก็โทรไปตื้อคะแล้วขอโทษแฟนเราก็ดันรู้อีกว่าเรามีอะไรกับคนอื่นคะอีกอย่างคือเราไม่ได้มีอะไรกับแฟนมานานมากแล้วเพราะเราไม่อยากมีคะรู้สึกว่าตัวเองเลวมากเราสมควรได้รับการให้อภัยจริงๆหรอโครตแบบเห้อแย่มากคะที่มาตั้งกระทู้เพราะเราอยากทราบนะคะว่าคำว่ารักคำเดียวมันทำให้คุณยอมให้อภัยเราหรอ?ขอความคิดเหฌนด้วยคะ😣😣😣
อยากถามว่าคนเราจะให้อภัยกันในสิ่งที่พลาดพลั้งจริงๆหรอคะ?