มาลองบอกกันนะครับเผือจะได้แลกเปลี่ยนกันดู ส่วนตัวผมประทับใจดังนี้
"ใบข้าวคมเรียว เกี่ยวแก้มเป็นรอย เลือดย้อยนวลปรางค์ ยิ่งงามไม่สร่างประทับใจข้า" ไพบูลย์ บุตรขัน เพลงน้องนางบ้านนา
ไม่กี่ท่อนแต่เห็นภาพความงามของหญิงสาวที่เกี่ยวข้าวในท้องนาในมุมที่แปลกมุมหนึ่ง
"หากใครแกล้งเธอ ฉันนี้จะยอมตายแทน" ประเทือง บุญญประพันธ์ เพลงเพ้อ
แค่มีคนมาแกล้งเธอ หมอนี่ยามปกป้องจนตัวตายเลย
"แม้ความเจ็บปวดเป็นเหมือนกรวดทราย ถมทิ้งลงไปแม่โขงทั้งสายคงกลายเขินตื้น" เพลงเอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง พยงค์ มุกดา
เปรียบความเจ็บช้ำน้ำใจที่มากนักเป็นก้อนกรวดและทรายมันเยอะจนแม่น้ำโขงตื้นเลย ใช้สัมผัสในเป็น ปวด กับ กรวด เป็นคำตายที่ไม่น่าสัมผัสใช้ในเพลงได้แต่ก็เป็นไปแล้ว
"อันสยามเป็นบ้านเกิดเมืองนอน ดุจบิดามารดรเปรียบได้" เพลงดุจบิดามารดร สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
เป็นท่อนที่บอกความผูกพันของผู้ที่รู้สึกว่าพื้นแผ่นดินไทยแห่งนี้คือผืนแผ่นดินแม่
ท่อนที่ประทับใจท่อนใด จากเพลงใดโดยผู้ประพันธ์ใดที่ท่านประทับใจบ้างครับ
"ใบข้าวคมเรียว เกี่ยวแก้มเป็นรอย เลือดย้อยนวลปรางค์ ยิ่งงามไม่สร่างประทับใจข้า" ไพบูลย์ บุตรขัน เพลงน้องนางบ้านนา
ไม่กี่ท่อนแต่เห็นภาพความงามของหญิงสาวที่เกี่ยวข้าวในท้องนาในมุมที่แปลกมุมหนึ่ง
"หากใครแกล้งเธอ ฉันนี้จะยอมตายแทน" ประเทือง บุญญประพันธ์ เพลงเพ้อ
แค่มีคนมาแกล้งเธอ หมอนี่ยามปกป้องจนตัวตายเลย
"แม้ความเจ็บปวดเป็นเหมือนกรวดทราย ถมทิ้งลงไปแม่โขงทั้งสายคงกลายเขินตื้น" เพลงเอาความขมขื่นไปทิ้งแม่โขง พยงค์ มุกดา
เปรียบความเจ็บช้ำน้ำใจที่มากนักเป็นก้อนกรวดและทรายมันเยอะจนแม่น้ำโขงตื้นเลย ใช้สัมผัสในเป็น ปวด กับ กรวด เป็นคำตายที่ไม่น่าสัมผัสใช้ในเพลงได้แต่ก็เป็นไปแล้ว
"อันสยามเป็นบ้านเกิดเมืองนอน ดุจบิดามารดรเปรียบได้" เพลงดุจบิดามารดร สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
เป็นท่อนที่บอกความผูกพันของผู้ที่รู้สึกว่าพื้นแผ่นดินไทยแห่งนี้คือผืนแผ่นดินแม่