เมื่อก่อนอายที่แพ้ญี่ปุ่น ตอนนี้ผมอายที่แพ้อินเดีย

ที่แพ้ถ้าจะให้พูดแรงๆคือ เราเล่นบอลได้ห่วยกว่าอินเดีย อย่างที่บอกแล้ว จุดแข็งอินเดียคือร่างกาย แร้งกิ้งก็ดีกว่า มันไม่โกหกหรอก แต่เรายังเล่นบอลไม่ฉลาดไปบุกๆ พอพลาดจุดโทษเลยต้องเหนื่อยยิงตี้สมอ พอดีเสม

ขอให้ไทยเล่นให้เต็มที่ก็พอ และให้คิดชะว่าต้องชนะให้ได้ (อย่าหวังน้ำบ่อหน้า ประสบการณ์จากวอลเลย์บอลหญิงเจ็บมาเยอะ) ว่าแต่คู่ อินเดีย vs บาห์เรน เตะเวลาเดียวกับไทยไหมอ่ะ ถ้าเตะก่อนคู่ไทยคงจะได้รู้ผลอี

จังหวะที่วิดัล โดนแดงไม่สมควรเลย แถมอีก 2 ประตูที่ตามมายังล้ำหน้าเห็นๆ ใครไม่โดนบ้างไม่รู้หรอก สงสารนักเตะและกองเชียร์บาร์เยิน มิวนิค ครับ แพ้แบบนี้น่าเจ็บใจกว่าที่แพ้แมนยูนัดชิงปี 1999 ซะอีก สู้ๆครับ

หลายๆคนในโลกโซเชียล มีความมั่นใจ ความฮึกเหิมว่าเราจะชนะ แต่คนรอบข้างในชีวิตจริง ไปถามใครก็บอก แพ้จีน แพ้จีน ซึ่งตรงนี้ต่างกับนัดที่เจอกับอินเดียตรงที่ ไม่ว่าจะในโลกโซเชี่ยลหรือในชีวิตจริง แทบจะทุกคนบอ