คำถามของคนต่างชาติที่มีต่อประเทศไทย อับอายมากครับ

มีผู้ชายชาวญี่ปุ่นที่นั่งติดกัน ได้เข้ามาชวนคุยเกี่ยวกับเรื่องสัพเพเหระทั่วไป

โดยพูดเป็นภาษาอังกฤษ (เหมือนรู้ว่าเราไม่ใช่คนญี่ปุ่น) เราก็พอพูดอังกฤษได้บ้าง ก็เลยคุยกันสักแปปนึง

มีอยู่หนึ่งคำถาม ที่ทำให้ผมรู้สึกอายจนแทบจะขอลุกออกจากร้าน

^^^
^^^
อายทำไม? อายเพื่อ?

เพราะเรื่องที่เขาถามที่ประโยคข้างล่าง (ที่เราจะเอามาจากเนื้อหาในกระทู้ของคุณ ที่คุณเล่านี่แหละ)
ในหลายๆ กรณี ในหลายๆ สถานะการณ์ มันเป็นความจริง

ตามข่าวสาร ตามสื่อ ตามบทความ ตามเว็บท่องเที่ยวของต่างชาติที่เขาคุยกัน ถกกัน ก็มีปรากฏมาช้านานแล้ว

และ จะอายเพื่อๆๆๆๆๆๆๆ อะไร เหรอ?

เพราะคุณไม่ได้เป็นคนทำ แต่คนอื่นๆ อีกมากมายเป็นคนทำ


___________



"ทำไมอาหารและระบบขนส่งในประเทศยู ชนิดเดียวกัน แบบเดียวกัน ถึงได้มีราคาแตกต่างกัน ???

ถ้าเป็นคนต่างชาติ ราคาจะแพงกว่าคนไทยมาก"

^^^
^^^
บอกเค้าไปว่า คนไทย ในหลายๆ กรณี ในหลายๆ สถานะการณ์ ถ้าแค่ไปต่างถิ่น ต่างเมือง ไพร่ฟ้าหน้าใส ก็โดนกันทั่วหน้า
จนกลายเป็นไพร่ฟ้าหน้าหมอง หรือ ไพร่ฟ้าหน้าเหลือง ได้เหมือนกัน

และ คนไทยมีศัพท์แสลงคำว่า "ฟันหัวแบะ"

ในหลายๆ พื้นที่ หลายๆ หย่อม เป็นแบบนี้มานานแล้ว และ นับวันจะแย่ขึ้นเรื่อยๆ

บอกเขาไปว่า รู้ว่าเพราะอะไรบ้าง ว่าทำไม นทท ทั้งไทย ทั้งต่างชาติ ถึงต้องโดนโก่งราคา
แต่บอกเขาไปว่า เล่าไม่ได้ เพราะเจ็บคอ ไอแค็กๆๆๆ กระด็อก กระแด๊ก

แต่แนะนำให้เขาไปศึกษาระบบความคิดของคนไทยบางส่วนดู
แนะนำให้เขาศึกษาหาความรู้เกี่ยวกับโครงสร้างในบางส่วนของไทยดู อาทิ
บางส่วนของทางด้านการศึกษา เศรษฐกิจ สังคม ความเชื่อ ค่านิยม วัฒนธรรม

หรือ บางส่วนเกี่ยวกับการเมืองท้องถิ่น ของบางท้องถิ่น หรือ ศึกษาเรื่องรายได้นอกระบบบางอย่าง
บอกให้เขาอ่านข่าว อ่านบทความบ้าง อะไรบ้าง อย่าเอาแต่ว่าโดยที่ไม่ศึกษาอะไรเลย อย่าเอาแต่อยู่ในกะลา

_________


ไอไม่เข้าใจ ประเทศของไอ หรือหลายๆประเทศที่ไอเคยไป ยังราคาเดียวกันหมดเลย

^^^
^^^
จริงเหรอ? ไหน เขาไป ปท ไหนมาบ้าง ลองให้เขาบอกมาซิ

ใน ปท ที่กำลังพัฒนาหลายๆ ปท ทั่วโลก ทุกทวีป ก็เป็นแบบนี้นะ

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ปท ที่เน้นรายได้จากอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเป็นหลัก
เห็น นทท เป็นบ่อเงินบ่อทอง

หรือ ลองถามเขานะ ว่าเคยไปคิวบาไหม การใช้เงิน มีสองระบบ สองสกุลเงินนะ

ระบบนึง ใช้กับคนท้องถิ่น ส่วนอีกระบบนึง ใช้กับนักท่องเที่ยว

เที่ยวคิวบา สามารถแพงได้พอๆ กับเที่ยวยุโรปตะวันตก เลยแหละ

หรือ เที่ยวแอฟริกา หลายๆ ปท ถ้าจะไปแบบหรู อยู่ดีกินดี
จ่ายค่าทัวร์หัวละหลายแสนบาทนะ แต่คุณภาพหลักหมื่นนะ

_________


"ตกใจเหมือนกันครับ พูดภาษาอังกฤษเก่งด้วย"

"ผมตอบกลับไปเป็นประโยคสั้นๆ

I apologize for Thai people.

Because mostly Thai people are selfish with foreigners."

^^^
^^^
จากประสบการณ์ของเรา ในการดีลกับคนมาหลายชาติ
เราพบว่า ญี่ปุ่นหลายๆ คน หรือ ใต้หวันหลายๆ คน หรือ เกาหลีหลายๆ คน
ถ้าพูดอังกฤษเก่ง บางคน มักจะมีนิสัยที่ร้ายกาจนะ โดยเฉพาะในเรื่องของการดูถูกคนเอเชียด้วยกันเอง

และ ชอบโชว์พาว ชอบคอมเพลน จะกล้ามีปากมีเสียงเยอะ ชอบข่มคนอาเซี่ยน ที่พวกเขาคิดว่าด้อยกว่าเขา
(แต่ในอาเซี่ยนนี่ เขาจะไม่กล้าทำกับคนสิงคโปร์นะ พวกฝรั่งเองก็ไม่กล้าบุลลี่คนสิงคโปร์

แต่คนต่างชาติหลายชาติ ที่ชอบบุลลี่คนไทย เหยียดคนไทย เพราะเขารู้จุดอ่อนหลายๆ จุดของคนไทย
และ บางคนชอบบุลลี่เวียตนาม กัมพูชา ฟิลิปปินส์ด้วย คือ เขาจะเลือกบุลลี่คนอาเซี่ยนชาติที่เศรษฐกิจไม่ดี ชาติที่คนอยากไปโดดวีซ่าบ้านเขาเยอะ

หรือ ชาติที่มีปัญหาเรื่องโสเภณี ปัญหาขอทาน อะไรงี้ หรือ ชาติที่มีปัญหาเรื่องการจัดการเกี่ยวกับการท่องเที่ยว
การหลอกลวงนักท่องเที่ยว หรือ ปท ที่กฏหมายไม่เข้มแข็งอะไรงี้ คือ เขาจะดูถูก จะเหยียดหน่ะ และ หลายๆ คนก็เหมารวม
หรือ อย่างญี่ปุ่น เกาหลี ใต้หวัน เขาก็นิยมคนผิวขาวๆ แต่ถ้าเป็นคนอาเซี่ยนผิวสีแทนๆ ผิวสองสีหน่อย ก็จะโดนเขาดูถูก อะไรแนวๆ นี้

คือหลักๆ เขาจะดูถูกว่าชาติเหล่านี้ ล้าหลังกว่าเขา เจริญไม่เท่าเขา ไม่รวยเท่าเขา ฯลฯ )

และ ถ้าเขาเล็งแล้ว ว่าเหยื่อที่เขาเลือก ดูอ่อนแอกว่า ดูหัวอ่อน ดูขี้เกรงอกเกรงใจ

คนพวกนี้จะใส่ไม่ยั้งเลยนะ เพราะเขาอยากโชว์ด้วยว่าเขาเป็นคนเอเชียที่พูดอังกฤษเก่ง
ท่าทีที่อ่อนน้อม สุภาพ ขี้เกรงอกเกรงใจ ความมีมารยาท ที่หลายๆ ครั้งพวกเขาต้อง
แสดงออกเพื่อกลบเกลื่อนนิสัยที่ร้ายๆ ด้านมืดๆ ของพวกเขาจะหายไปทันที - คนประเภทนี้ ให้ดูที่ลูกกะตาของเขานะ

แล้วญี่ปุ่นถ้าเป็นประเภทญี่ปุ่นที่ร้ายๆ หลายๆ คนตาจะขวางนะ ตาจะร้ายมาก เวลาที่เหยียดคน ภาษากายก็จะไม่อ่อนน้อมเหมือนที่ต้องทำตามปกติ


//


ต้องขอชมว่า ถึงภาษาอังกฤษของคุณจะไม่แข็งแรงนัก แต่ก็ไม่แย่เลย คุณสามารถสื่อสารให้คนเข้าใจได้
ในระดับหนึ่งว่าคุณอยากจะสื่อถึงอะไร คือถ้าเต็ม 10 คะแนน เราให้ที่ในระดับ 1.5-2.00 คะแนน

แต่คืองี้นะ การออกไปสู่เวทีโลก หรือ การที่จะยกระดับของตนเองให้อยู่ในระดับของคนไทยที่มีคุณภาพคับแก้ว
สามารถทัดเทียมกับคนใน ปท ที่พัฒนาแล้วได้

สิ่งที่คนไทยเรา ควรจะมี ในขั้นพื้นฐานเลย ที่จะไม่ทำให้คนต่างชาติกล้ามาบุลลี่

ก็คือ อาทิ

ควรจะศึกษาหาความรู้รอบตัวให้เยอะๆ คุยอะไรกับใครเขาก็ได้ โต้ตอบได้อย่างฉาดฉาน แต่สุภาพ
พร้อมข้อมูล ข้อเท็จจริง

นอกจากนี้ก็ควรฝึกภาษาให้เก่งๆ พื้นฐานเลยก็ควรได้ภาษาอังกฤษ ไม่จำเป็นต้องสมบูรณ์แบบ 100%
แต่ควรใช้ได้ในระดับดี

นอกจากนี้ สิ่งที่คนไทยส่วนใหญ่ควรมี คือ ต้องมีความมั่นใจในตัวเอง ต้องมีเซ้ลฟ์เอสตีมที่สูงๆ
ต้องไม่ทำตัวเชื่องช้า อ่อยอิ่ง ต้องทำตัวกระฉับกระเฉง ว่องไว ไม่เดินทอดน่อง

ต้องไม่แสดงท่าทางลังเลใจ ต้องไม่แสดงท่าทางอึกๆ อักๆ อิหลัก อิเหลื่อ อึดอัดใจ

ต้องสุภาพ แต่ต้องไม่หงอจนเกินงาม ไม่ต้องแอ๊บเรียบร้อย แต่ต้องไม่ก้าวร้าว



//

//


* กลับมา Edit เพื่อเพิ่มเติมข้อความนะฮะ …


ตอนที่มาพิมพ์ตอนแรก เราลืมบอกคุณ จขกท ไปว่า สิ่งที่คุณไปเจอมาหน่ะ สิ่งที่คนญี่ปุ่นคนนี้ทำกับคุณ
มันคือการเหยียดรูปแบบหนึ่งนะ

แต่คนไทยบางคนเนี่ย เวลาที่โดนคนต่างชาติเหยียด จะไม่รู้ตัวว่าโดน เพราะประเมินไม่ออก ดูสถานะการณ์ไม่ออก
มองเจตนาของเขาไม่ออก เพราะประสบการณ์ในการดีลกับคนต่างชาติชาติต่างๆ การเจอคนต่างชาติประเภทต่างๆ อาจจะยังน้อย

แล้วเวลาที่โดนเหยียดแนวๆ นี้เนี่ย ถ้ายิ่งไปทำท่าทางเกรงอกเกรงใจเขา ขอโทษขอโพยเขา

แต่ไม่ได้โต้ตอบไปโดยที่แสดงข้อเท็จจริง ด้วยการอธิบาย หรือ ให้ความรู้รอบตัวแก่เขา

ถ้าโดนเหยียดแล้วไปหงอใส่เขาเนี่ย เขาจะยิ่งได้ใจนะ

เพราะพื้นฐานของคนญี่ปุ่นบางคน (โดยเฉพาะพวกที่พูดอังกฤษเก่ง) หรือ คนฝรั่ง(โดยเฉพาะพวกผิวขาว ที่เป็นเจ้าของภาษาฯ)บางคน
หรือ คนเกาหลีบางคน (โดยเฉพาะพวกที่พูดอังกฤษเก่ง หรือ พวกที่แต่งตัวดีๆ จัด พวกที่ทำศัลยกรรมมาจนสวยเช้งแบบปลอมๆ)

พื้นฐานเลย คือคนพวกนี้เขาคิดว่าคนอาเซี่ยนใน ปท กำลังพัฒนาทั้งหลายโง่กว่าเขานะ
และ คิดว่าคนอาเซี่ยนต้องจน คนอาเซี่ยนต้องไม่พูดภาษาอังกฤษด้วย

(แต่ยกเว้นสิงคโปร์นะ คนต่างชาติส่วนใหญ่เลย ไม่กล้าดูถูกคนสิงคโปร์
เป็นเพราะชื่อเสียงดีๆ หลายๆ อย่างของประเทศสิงคโปร์บนเวทีโลก และ มาตรฐานดีๆ หลายๆ อย่างของสิงคโปร์ ฯลฯ ช่วยเอาไว้)


//

เราเขียนจากประสบการณ์ในการดีลมากับคนหลายชาติ ทั้งในเรื่องส่วนตัว เรื่องงาน และ จากการที่ได้มีโอกาสได้เดินทางไปทั่วโลก
หรือ จากการที่ได้เคยไปอยู่อาศัยมาแล้วในหลายเมือง หลายทวีป

เอาประสบการณ์ทั้งชีวิต ของคนวัยกลางคนคนหนึ่ง ที่ใช้ชีวิตคลุกคลีอยู่ในสังคมของคนนานาชาติมาเกินครึ่งชีวิตของตนเอง
มาย่อยเล่าให้ฟัง

ฟังแล้ว ก็อย่าเชื่อที่เราเขียนทั้งหมด เพราะแต่ละคน ก็มีประสบการณ์ที่ต่างกรรม ต่างวาระ ต่างสถานะการณ์กัน

ก็แค่เล่าให้ฟัง ให้อ่านสนุกๆ แค่นั้นเอง อ่านแล้ว ก็คิด วิเคราะห์ แยกแยะ ก่อนที่จะเลือกว่าจะเชื่อ หรือ ไม่เชื่อ
หรือ อ่านแล้วอาจจะได้อะไรบ้าง ไม่ได้อะไรบ้าง แต่อย่างน้อยๆ อ่านแล้ว ก็ได้มีอะไรเก็บไปคิด เอาไปหัดสังเกต
หรือ เอาไปหัดเรียนรู้ บ้างนะ

จะได้เอาไว้ระวัง เอาไว้ช่วยพูด เพื่อที่จะได้รู้จักประชาสัมพันธ์สิ่งดีๆ ด้านดีๆ ของเมืองไทยให้ต่างชาติรู้จัก
หรือ รู้จักโต้ตอบกับเขาได้ในแบบที่มีข้อเท็จจริง มีคำอธิบาย ไม่ใช่เอาแต่อาย ไม่ใช่เอาแต่ขอโทษ (เพราะจะทำให้เขายิ่งเหยียดนะ)