สวัสดีฮะ นี้เป็นครั้งแรกของหนูที่มาปรึกสาพี่ๆทุกคนเรื่องเพื่อน นะฮะ อาจจะเป็นการระบายอารมก็ได้ และ การพิมภาษาไทยของหนูอาจมีถูกๆผิดๆบ้างนะ เพราะหนูเป็นคนลาว ก็ต้องเข้าใจหนูด้วยนะ งั้น...มาเข้าเรื่องกัน เรื่องมีอยู่ว่า
มีวันหนึ่งที่หนูกำลังไปทำบทรายงานกับเพื่อน A พอดีเพื่อน B ส่งข้อความในกลุ่มมาว่า "พวก! มีใครว่างไหม มาเล่นเกมกัน" หนูก็เลยตอบข้อความไปว่า "ไม่ว่างอ่ะ กำลังทำงานอยู่กับเพื่อน A" แล้วเขาก็แชทมาบอกว่า " ถ้าไม่ว่างก็ไม่ต้องตอบก็ได้" จากนั้นหนูก็ได้ตอบกลับไปว่า " ก็อยากให้เธอรู้ว่าเรานะเป็นไม่เมีนใคร กิ้วๆ~" ประโหยคนี้หนูอยากพิมบอกเขาว่า 'หนูนะไม่ชอบคนอ่านข้อความแล้วไม่ตอบ ในเมื่อหนูไม่ชอบแบบนั้นแล้ว หนูก็จะไม่ทำแบบนั้น เพราะเพื่อนจะเสียใจ' บวกกับหนูนะเป็นคนขี้เล่นอยู่แล้ว แต่แล้วในวินาทีนั้น เขาก็ตอบกลับมาว่า "อย่ามากวนส้นโอ้ยได้ไหม! รำคาณ! ฉันคงจะดูนักเลงไปหน่อยแต่โทษที วันนี้อารมไม่ดี" ประโหยคนี้ทำให้หนูฝังใจมากเลยละ แล้วหนูก็พยายามคิดในใจเสมอว่า 'คนเรามีอารมไม่เหมือน ฉะนั้น, ต้องเข้าใจกัน และ กัน' จากนั้นเราก็เงียบไปเพื่อให้เขาสงบสติอารม แล้วไม่นานก็มีเพื่อน C แชทมาว่า "เฮ้ย เพื่อน B มีเกมใหม่ออกมาด้วยแหละ กูอยากเล่นอ่ะ บลาๆๆๆๆๆๆๆ" แล้วเพื่อน B ก็แชทคุยกับเพื่อน C อย่างตื่นเต้น หนูก็ดูพวกเขาแชทคุยกัน แล้วก็เรี่มมีความคิดอยู่ว่า 'เราผิดอะไร'
ในเช้าวันต่อมา ที่โรงเรียน หนูอยู่ห้องเดียวกับเพื่อน B , และ เขาก็คุยกับหนูแบบปกติ แต่หนูไม่ปกติ เพราะในใจยังนึกถึงแต่บทสนทะนานั้นอยู่ แต่แล้วหนูก็ฉีกยิ้มให้เขา และ พูดคุยกับเขาแบบปกติเหมือนกัน หลังจากเวลาผ่านไปถึงตอนบ่าย เพื่อนคนละห้องสองคน(เพื่อน D และ E) ก็มาเล่นที่ห้องหนู ในขณะที่คุยเล่นกันอย่างสนุก เพื่อน D ก็เอามือมาขยี้หัวหนู แล้วหนูก็เอามือตัวเองมาปัดแล้วพูดว่า "อี๋~ 555" ที่จริงหนูไม่ได้รังเกรียดเขานะ แต่เขายังไม่ได้ล้างมือตอนกินขนมเสร็จต่างหาก แต่เพื่อน E ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเขาแค่ยอกเล่น แถมยังหัวเราะด้วย แล้วจู่ๆเพื่อน B ที่นั่งอยู่ก็หันหน้ามาหาหนูแล้วขะหมวดคิ้วใส่หนู แล้วพูดว่า "ทำไมถึงเป็นคนชอบรังเกรียดเพื่อน" แล้วทุกคนก็เงียบ ในใจหนูอยากบอกเขาว่า 'เพราะพวกเราถูกเลี้ยงมาไม่เหมือนกัน' แต่หนูก็ได้แต่ทน เพื่อไม่อยากให้เกีดดราม่า เพราะเพื่อน B คนนี้เป็นคนเอาความคิดของตนเองเป็นหลัก ถ้าจะถามว่าคบกันเป็นเพื่อนได้ยังไงหรอ คำตอบก็ คบเขาเป็นเพื่อนเพราะเขาเป็นเพื่อนของเพื่อนหนูอีกคน แต่ว่านะหนูก็ได้แต่คิดว่าเป็นเพราะเข้าใจผิดเลยพูดออกมาแบบนั้น หนูก็เลยได้แต่พยายามเข้าใจเขา.
มาถึงช่วงตอนบ่ายเพื่อน F ที่อยู่ในห้องเดียวกัน จับขนมมาให้หนูกิน หนูก็ทำท่าทางไม่ใจว่ากินดีไหม เพราะมือของเขายังไม่ได้ล้าง แล้วจู่ๆเพื่อน B คนนั้นก็พูดขึ้นมาว่า "ไม่ต้องให้เขากิน เขาชอบรังเกรียดเพื่อน" คือหนูไม่ได้รังเกรียดนะ แต่หนูแค่ชอบความสะอาด หนูเป็นแบบนั่นเพราะแม่หนูสอนให้เป็นคนรักสะอาด กินอะไรก็ต้องดูว่าสิ่งที่นำมาทำนะมันสะอาดไหม อะไรประมาณนั้น, หลังจากที่เขาพูดจบแล้ว หนูก็ยิบขนมในมือเพื่อน F มากินอย่างจำใจ ปล้วก็เอาแต่คิดเรื่องนั้นวนไปวนมาจนมีวันหนึ่ง หนูกำลังทำการบ้านอย่างใช้สมาทิ เพื่อน B เขาก็ส่งข้อความในกลุ่มมาว่า "พวกการบ้านข้อนี้มันทำยังไง กูไม่รู้เรื่อง แล้วข้อนี้ละกูทำถูกป่าวก็ไม่รู้ ช่วยกูที แล้วก็ช่วยส่งคำถามข้อ 2 มาด้วยกูจดไม่ทัน" หนูก็เลยไม่ตอบ เพราะ เขาบอกว่าถ้าไม่ว่างก็ไม่ต้องตอบก็ได้ แถมยังมีเพื่อนอีกคนที่จะช่วยอีก แต่เขาก็ส่งข้อความมาอีกว่า "นี้ ช่วยตอบด้วย นี้งานด่วนนะ ทำไมไม่ตอบ" แล้วหนูก็เลยยอมส่งแค่คำถามข้อ 2 ที่เขาขอ ปรากดว่าหนูส่งผิด แถมยังไม่ได้อะทิบายวิธีทำการบ้านนั้นด้วย เพราะหนูต้องรีบทำของตัวเองให้เสร็จก่อน ไม่งั้นคืนนี้หนูนอนดึกแน่ จากนั้นเขาก็ส่งกลับมาอีกว่า "ไม่ใช่อันนี้ มันอีกอันอ่ะ ไหนทวนคำถามฉันแต่ละข้อมาสิ" ในตอนนั้นหนูรู้สึกไม่อยากตอบอะไรเลย หนูก็เลยปิดการแจ้งเตือนไป หนูไม่รู้ว่าทำไม รู้แต่ว่าหนูปวดใจมาก เวลาผ่านไป 30 นาที หนูก็ค่อยๆดูแชทกลุ่มนั้น แล้วหนูก็เห็นเขาพิมรัวๆมาว่า "อ้าวเงียบ ทำไมไม่ตอบ โอ้ยยย! กูขอบล็อกพวกทุกคนได้ไหมเนี้ย เหนื่อยโว้ย" แต่แล้วก็มีเพื่อน F ส่งคำถามให้ นั้นเพราะเพื่อน F พึ่งได้อ่านแชท แล้วเพื่อน B ก็ตอบกลับว่า "ขอบใจมาก แล้วอันนี้ทำยังไงอ่ะ" เพื่อน F ก็ตอบไปว่า "ให้ถามเธอคนนั้นเอานะ ฉันไม่รู้เหมือนกัน" เธอคนนั้นนี้หมายเถิงหนูนี้แหละ แล้ว เพื่อน B ก็พิมว่า "เขาไม่ตอบ" แล้วจากนั้นไปหนูก็ปิดการแจ้งเตือนกลุ่ม เพื่อน B และ ทุกคนที่เป็นเพื่อนในแชทกลุ่ม เพราะหนูไม่อยากรับฟังอะไรอีกแล้ว.
เช้าวันรุ่งขึ้น หนูรู้สึกว่าตัวเองจิตใจไม่ดีมาก เศร้าอยู่ตหลอดเวลา แต่ว่าเพื่อน B กลับคุยกับหนูแบบปกติ แล้วหนูก็ฉีกยิ้มให้เขา และ คุยแบบปกติ มีสิ่งที่ไม่ปกติก็คือสภาพจิตของหนู ที่จากแต่ก่อน เป็นคนอารมดีเสมอ ชอบขี้เล่น ชอบยอกเพื่อน ยิ้มด้วยใจจิง, แต่ตอนนี้ ทำหน้าเหมือนคนอมความทุก ฉีกยิ้มให้คนอื่นไปเรื่อยๆ เก็บความรู้สึกตหลอด.
เพื่อน E ชวนหนูคุยแล้ว หนูก็แชวเขาเรื่องอะไรก็ไม่รู้ที่เราคุยกัน แต่เพื่อน B ก็มาขัดอีก แล้วทำให้หนูไม่มีความสุกเลย เรื่องเดีมๆก็วนอยู่ในหัว ได้แต่คิดว่า 'เราทำอะไรผิด' ในขณะที่เราทำสีหน้าเศร้าๆนั้น เพื่อน G ก็มาพูดปลอบใจว่า "ไม่เป็นไร ฉันก็เป็นเหมือนกัน และ เหตผลนี้แหละ ที่ฉันพยายามบอกเธอว่า อย่าคิดในแง่ดีเกีนไป" แล้วหนูก็ยิ้มให้เขาพร้อมทั้งบอกว่า "ขอบใจนะ จะพยายามทำความเข้าใจ"
เรื่องก็มีอยู่แค่นี้แหละ
คำถามที่หนูอยากถามพวกพี่ๆก็คือ เขาหมายเถิงเพื่อน B ยังเห็นหนูเป็นเพื่อนอยู่หรือเปล่า , ที่จากแต่ก่อนที่เรารู้จักกันครั้งแรก ก็คุยกันด้วยความสุภาพเรียบร้อย จนรู้จักกันมากขึ้น แล้วพูดกับหนูแบบนี้ รู้แต่ว่าตอนนี้หนูเสียความรู้สึกมาก และ ต้องทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกีดขึ้นเลย มันเจ็บจริงๆ แล้วหนูควรทำยังไงต่อไป ถ้าหนูไม่ทำอะไรสัก หนูก็ไม่รู้ว่าจะเรียนหนังสือแบบไม่คิดเรื่องอื่นได้ยังอีกแล้ว.
ขอบคุณที่รับฟังเรื่องราวของหนูวันนี้ด้วยนะ
และ หนูอยากให้พวกพี่ๆช่วยจริง จิตใจ และ ในหัว มันไม่สงบเลย.
ฝากด้วยนะ ขอบใจพวกพี่ๆมาก
เค้ายังมองเราเป็นเพื่อน หรือ เปล่า?
มีวันหนึ่งที่หนูกำลังไปทำบทรายงานกับเพื่อน A พอดีเพื่อน B ส่งข้อความในกลุ่มมาว่า "พวก! มีใครว่างไหม มาเล่นเกมกัน" หนูก็เลยตอบข้อความไปว่า "ไม่ว่างอ่ะ กำลังทำงานอยู่กับเพื่อน A" แล้วเขาก็แชทมาบอกว่า " ถ้าไม่ว่างก็ไม่ต้องตอบก็ได้" จากนั้นหนูก็ได้ตอบกลับไปว่า " ก็อยากให้เธอรู้ว่าเรานะเป็นไม่เมีนใคร กิ้วๆ~" ประโหยคนี้หนูอยากพิมบอกเขาว่า 'หนูนะไม่ชอบคนอ่านข้อความแล้วไม่ตอบ ในเมื่อหนูไม่ชอบแบบนั้นแล้ว หนูก็จะไม่ทำแบบนั้น เพราะเพื่อนจะเสียใจ' บวกกับหนูนะเป็นคนขี้เล่นอยู่แล้ว แต่แล้วในวินาทีนั้น เขาก็ตอบกลับมาว่า "อย่ามากวนส้นโอ้ยได้ไหม! รำคาณ! ฉันคงจะดูนักเลงไปหน่อยแต่โทษที วันนี้อารมไม่ดี" ประโหยคนี้ทำให้หนูฝังใจมากเลยละ แล้วหนูก็พยายามคิดในใจเสมอว่า 'คนเรามีอารมไม่เหมือน ฉะนั้น, ต้องเข้าใจกัน และ กัน' จากนั้นเราก็เงียบไปเพื่อให้เขาสงบสติอารม แล้วไม่นานก็มีเพื่อน C แชทมาว่า "เฮ้ย เพื่อน B มีเกมใหม่ออกมาด้วยแหละ กูอยากเล่นอ่ะ บลาๆๆๆๆๆๆๆ" แล้วเพื่อน B ก็แชทคุยกับเพื่อน C อย่างตื่นเต้น หนูก็ดูพวกเขาแชทคุยกัน แล้วก็เรี่มมีความคิดอยู่ว่า 'เราผิดอะไร'
ในเช้าวันต่อมา ที่โรงเรียน หนูอยู่ห้องเดียวกับเพื่อน B , และ เขาก็คุยกับหนูแบบปกติ แต่หนูไม่ปกติ เพราะในใจยังนึกถึงแต่บทสนทะนานั้นอยู่ แต่แล้วหนูก็ฉีกยิ้มให้เขา และ พูดคุยกับเขาแบบปกติเหมือนกัน หลังจากเวลาผ่านไปถึงตอนบ่าย เพื่อนคนละห้องสองคน(เพื่อน D และ E) ก็มาเล่นที่ห้องหนู ในขณะที่คุยเล่นกันอย่างสนุก เพื่อน D ก็เอามือมาขยี้หัวหนู แล้วหนูก็เอามือตัวเองมาปัดแล้วพูดว่า "อี๋~ 555" ที่จริงหนูไม่ได้รังเกรียดเขานะ แต่เขายังไม่ได้ล้างมือตอนกินขนมเสร็จต่างหาก แต่เพื่อน E ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเขาแค่ยอกเล่น แถมยังหัวเราะด้วย แล้วจู่ๆเพื่อน B ที่นั่งอยู่ก็หันหน้ามาหาหนูแล้วขะหมวดคิ้วใส่หนู แล้วพูดว่า "ทำไมถึงเป็นคนชอบรังเกรียดเพื่อน" แล้วทุกคนก็เงียบ ในใจหนูอยากบอกเขาว่า 'เพราะพวกเราถูกเลี้ยงมาไม่เหมือนกัน' แต่หนูก็ได้แต่ทน เพื่อไม่อยากให้เกีดดราม่า เพราะเพื่อน B คนนี้เป็นคนเอาความคิดของตนเองเป็นหลัก ถ้าจะถามว่าคบกันเป็นเพื่อนได้ยังไงหรอ คำตอบก็ คบเขาเป็นเพื่อนเพราะเขาเป็นเพื่อนของเพื่อนหนูอีกคน แต่ว่านะหนูก็ได้แต่คิดว่าเป็นเพราะเข้าใจผิดเลยพูดออกมาแบบนั้น หนูก็เลยได้แต่พยายามเข้าใจเขา.
มาถึงช่วงตอนบ่ายเพื่อน F ที่อยู่ในห้องเดียวกัน จับขนมมาให้หนูกิน หนูก็ทำท่าทางไม่ใจว่ากินดีไหม เพราะมือของเขายังไม่ได้ล้าง แล้วจู่ๆเพื่อน B คนนั้นก็พูดขึ้นมาว่า "ไม่ต้องให้เขากิน เขาชอบรังเกรียดเพื่อน" คือหนูไม่ได้รังเกรียดนะ แต่หนูแค่ชอบความสะอาด หนูเป็นแบบนั่นเพราะแม่หนูสอนให้เป็นคนรักสะอาด กินอะไรก็ต้องดูว่าสิ่งที่นำมาทำนะมันสะอาดไหม อะไรประมาณนั้น, หลังจากที่เขาพูดจบแล้ว หนูก็ยิบขนมในมือเพื่อน F มากินอย่างจำใจ ปล้วก็เอาแต่คิดเรื่องนั้นวนไปวนมาจนมีวันหนึ่ง หนูกำลังทำการบ้านอย่างใช้สมาทิ เพื่อน B เขาก็ส่งข้อความในกลุ่มมาว่า "พวกการบ้านข้อนี้มันทำยังไง กูไม่รู้เรื่อง แล้วข้อนี้ละกูทำถูกป่าวก็ไม่รู้ ช่วยกูที แล้วก็ช่วยส่งคำถามข้อ 2 มาด้วยกูจดไม่ทัน" หนูก็เลยไม่ตอบ เพราะ เขาบอกว่าถ้าไม่ว่างก็ไม่ต้องตอบก็ได้ แถมยังมีเพื่อนอีกคนที่จะช่วยอีก แต่เขาก็ส่งข้อความมาอีกว่า "นี้ ช่วยตอบด้วย นี้งานด่วนนะ ทำไมไม่ตอบ" แล้วหนูก็เลยยอมส่งแค่คำถามข้อ 2 ที่เขาขอ ปรากดว่าหนูส่งผิด แถมยังไม่ได้อะทิบายวิธีทำการบ้านนั้นด้วย เพราะหนูต้องรีบทำของตัวเองให้เสร็จก่อน ไม่งั้นคืนนี้หนูนอนดึกแน่ จากนั้นเขาก็ส่งกลับมาอีกว่า "ไม่ใช่อันนี้ มันอีกอันอ่ะ ไหนทวนคำถามฉันแต่ละข้อมาสิ" ในตอนนั้นหนูรู้สึกไม่อยากตอบอะไรเลย หนูก็เลยปิดการแจ้งเตือนไป หนูไม่รู้ว่าทำไม รู้แต่ว่าหนูปวดใจมาก เวลาผ่านไป 30 นาที หนูก็ค่อยๆดูแชทกลุ่มนั้น แล้วหนูก็เห็นเขาพิมรัวๆมาว่า "อ้าวเงียบ ทำไมไม่ตอบ โอ้ยยย! กูขอบล็อกพวกทุกคนได้ไหมเนี้ย เหนื่อยโว้ย" แต่แล้วก็มีเพื่อน F ส่งคำถามให้ นั้นเพราะเพื่อน F พึ่งได้อ่านแชท แล้วเพื่อน B ก็ตอบกลับว่า "ขอบใจมาก แล้วอันนี้ทำยังไงอ่ะ" เพื่อน F ก็ตอบไปว่า "ให้ถามเธอคนนั้นเอานะ ฉันไม่รู้เหมือนกัน" เธอคนนั้นนี้หมายเถิงหนูนี้แหละ แล้ว เพื่อน B ก็พิมว่า "เขาไม่ตอบ" แล้วจากนั้นไปหนูก็ปิดการแจ้งเตือนกลุ่ม เพื่อน B และ ทุกคนที่เป็นเพื่อนในแชทกลุ่ม เพราะหนูไม่อยากรับฟังอะไรอีกแล้ว.
เช้าวันรุ่งขึ้น หนูรู้สึกว่าตัวเองจิตใจไม่ดีมาก เศร้าอยู่ตหลอดเวลา แต่ว่าเพื่อน B กลับคุยกับหนูแบบปกติ แล้วหนูก็ฉีกยิ้มให้เขา และ คุยแบบปกติ มีสิ่งที่ไม่ปกติก็คือสภาพจิตของหนู ที่จากแต่ก่อน เป็นคนอารมดีเสมอ ชอบขี้เล่น ชอบยอกเพื่อน ยิ้มด้วยใจจิง, แต่ตอนนี้ ทำหน้าเหมือนคนอมความทุก ฉีกยิ้มให้คนอื่นไปเรื่อยๆ เก็บความรู้สึกตหลอด.
เพื่อน E ชวนหนูคุยแล้ว หนูก็แชวเขาเรื่องอะไรก็ไม่รู้ที่เราคุยกัน แต่เพื่อน B ก็มาขัดอีก แล้วทำให้หนูไม่มีความสุกเลย เรื่องเดีมๆก็วนอยู่ในหัว ได้แต่คิดว่า 'เราทำอะไรผิด' ในขณะที่เราทำสีหน้าเศร้าๆนั้น เพื่อน G ก็มาพูดปลอบใจว่า "ไม่เป็นไร ฉันก็เป็นเหมือนกัน และ เหตผลนี้แหละ ที่ฉันพยายามบอกเธอว่า อย่าคิดในแง่ดีเกีนไป" แล้วหนูก็ยิ้มให้เขาพร้อมทั้งบอกว่า "ขอบใจนะ จะพยายามทำความเข้าใจ"
เรื่องก็มีอยู่แค่นี้แหละ
คำถามที่หนูอยากถามพวกพี่ๆก็คือ เขาหมายเถิงเพื่อน B ยังเห็นหนูเป็นเพื่อนอยู่หรือเปล่า , ที่จากแต่ก่อนที่เรารู้จักกันครั้งแรก ก็คุยกันด้วยความสุภาพเรียบร้อย จนรู้จักกันมากขึ้น แล้วพูดกับหนูแบบนี้ รู้แต่ว่าตอนนี้หนูเสียความรู้สึกมาก และ ต้องทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกีดขึ้นเลย มันเจ็บจริงๆ แล้วหนูควรทำยังไงต่อไป ถ้าหนูไม่ทำอะไรสัก หนูก็ไม่รู้ว่าจะเรียนหนังสือแบบไม่คิดเรื่องอื่นได้ยังอีกแล้ว.
ขอบคุณที่รับฟังเรื่องราวของหนูวันนี้ด้วยนะ
และ หนูอยากให้พวกพี่ๆช่วยจริง จิตใจ และ ในหัว มันไม่สงบเลย.
ฝากด้วยนะ ขอบใจพวกพี่ๆมาก