ไก่ไหหลำแท้ ที่เกาะไหหลำ มันต้องเหนียวหรือครับ ???

ไปเที่ยวเกาะไหหลำมาครับ
ไกด์จีนบอกว่าไก่ไหหลำแท้ ต้องเป็นไก่มีอายุ และต้องเหนียว
จะไม่เหมือนไก่ CP ที่ใช้ไก่อายุน้อย และเนื้อนุ่ม
ตอนแรกนึกว่าพูดเล่น แต่ไกด์จีนพูดซ้ำแบบนี้ทุกครั้ง ทุกมื้อที่มีไก่ไหหลำครับ



ส่สนตีนไก่ในภาพเป็นอาหารเช้า แต่มื้อกลางวันมื้อนึงก็มีตีนไก่ครับ


ส่วนเป็ดนี่ไกด์จีนก็ย้ำว่าของอร่อยต้องเหนียวหน่อยนะ


ผัดมะเขือม่วงนี่ก็มีหลายมื้อ ออกเผ็ด ๆ หน่อยครับ


ตอนลงมาเที่ยวเมืองซานย่าทางใต้ มีไปชมอุทยานพุทธศาสนาวัดหนานซาน
ได้ทานเมนูเจที่นั่น ทำออกมาเป็นรูปปลา เป๋าฮื้อ หมูสามชั้น ไส้กรอก
รสชาติโอเคครับ





ทุกมื้อมีเมนูผักมากมาย เสิร์ฟแบบโต๊ะจีน มีเป็นสิบจานครับ

มะพร้าวถือว่าเป็นของดังของเกาะไหหลำ มีขายทุกจุด
แต่เขาจะใช้สว่านไฟฟ้าเจาะรูเอาหลอดดูดเสียบให้ดูดน้ำไม่ให้กินเนื้อ แต่น้ำออกเปรี้ยวไม่หวานเลยครับ
บางแห่งมีตู้ขายมะพร้าวและมีเครื่องเจาะให้เสร็จในตู้ครับ




ภาพนี้จากที่แสดงชนกลุ่มน้อย เผ่าหลีและเผ่าแม้ว
จีนขายของใช้ระบบเชื่อใจกันแล้ว ฝรั่งลูกละ 2 หยวน ให้จ่ายเงินทอนเงินกันเอาเอง


มื้อเช้าส่วนใหญ่เป็นติ่มซำ รสชาติดีครับ แต่อดคิดว่าไปกินที่เบตงอร่อยกว่า


ไอติม กินที่เมืองไหโข่ว ตกโคนนึงมี 2 ก้อน 2 ร้อยกว่าบาท
ซื้อไอติมคล้ายแม็กนั่มในอุทยานพุทธศาสนา ช็อกโกแลตเคลือบบางกว่าของไทย
และเนื้อไอติมมีเกล็ดน้ำแข็งปน ไม่นุ่มเนียนเหมือนบ้านเรา
แท่งละ 120 บาท คิดว่าไอติมที่นี่แพง
อันฮาเกนดาสอร่อยพอรับได้ แต่อันแท่งแพงและไม่อร่อยเลยครับ


จานนี้เสิร์ฟบนเครื่องไหหนานแอร์ไลน์ บินตรงสุวรรณภูมิ-ไหโข่ว เกาะไหหลำ ราว 1 ชม.ครึ่งก็ถึง
หมี่ผัดแบบจีน อร่อยดีครับ


จากไหโข่ว มีรถไฟความเร็วสูงวิ่งลงมาเมืองซานย่า ใช้เวลาราว 90 นาที
ซานย่ามีชายหาดนับเป็นชายทะเลในเขตร้อนแห่งเดียวของจีน ได้ชื่อว่า ฮาวายตะวันออก ครับ
ไกด์จีนคุยว่าจีนกำลังทดลองรถไฟความเร็ว 4,000 กม. ต่อ ชม.อยู่ครับ




เลยอยากถามเพื่อนนักชิมว่า ไก่ไหหลำนี่มันต้องเหนียวหน่อยจริงหรือครับ
อีกอย่างที่ไปชิมมา ไม่ได้ถ่ายรูป คือส้มลูกเล็กรูปไข่นกกระทาที่กินได้ทั้งเปลือก แปลกดีครับ