เราน้อยใจทุกครั้งที่แฟนไปเที่ยวกับครอบครัว และคนอื่นที่ไม่มีเรา

เราเข้าใจ จขกท นะ เคยเป็นมาก่อน อาจจะเป็นมากกว่า จขกท ด้วยซ้ำ 55555. รู้ทั้งรู้ว่ามันงี่เง่า แต่ก็ห้ามตัวเองไม่ได้ ซึ่งก็นำพาไปสู่การทะเลาะกันและเบื่อกันในที่สุดค่ะ
เหตุมันเกิดจาก (ในความคิดเรานะคะ)

- เราเอาความสุขของเราไปยึดติดที่เขามากเกินไปค่ะ ทำให้เราอยากเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเขาตลอดเวลา อยากให้เขาคิดถึงเราตลอดเวลา  จนลืมไปว่าเขาก็ต้องมีชีวิตของเขา  มีกิจกรรมกับครอบครัวที่รัก  ซึ่งเป็นเรื่องปกติของทุกคนค่ะ  วิธีแก้ของเราคือ หาความสุขอื่นให้ตัวเองบ้าง เช่น ออกไปช้อปปิ้ง ออกกำลังกาย อ่านนิยาย ดูซีรี่ย์ นัดพบเพื่อนๆ พูดง่ายๆคือ เบี่ยงเบนความสนใจเราค่ะ ไม่ให้ไปโฟกัสที่เขาตลอดเวลา มองหาความสุขอื่นง่ายๆรอบๆตัว ค่ะ

- ความฟุ้งซ่านของเราเองค่ะ มักคิดไปว่า เขาไปกับครอบครัว หรือไปกับเพื่อน. ไม่ไลน์มา ต้องลืมเราแน่ๆเลย ต้องไม่สนใจเราแน่ๆเลย ต้องไม่คิดถึงเราแน่ๆเลย ซึ่งทั้งหมดนี้มันคือความคิดเราที่ปรุงแต่งขึ้นมาเองทั้งนั้นค่ะ คล้ายๆกับการ มโนไปเอง พอมโนไป ใจเราก็เกิดความทุกข์ ว้าวุ่น ต้องคอยไปตามถามเขาตลอดว่า ทำอะไร ที่ไหน อย่างไร  ถ้าแฟนที่ไม่เข้าใจอาจจะพลอยรำคาญได้ค่ะ  วิธีแก้ของเราคือ เปลี่ยนคำถามค่ะ จากที่เราจะถามจี้เรื่องของเขา เราจะเปลี่ยนเป็นเล่าเรื่องของเราแทน เช่น วันนี้ไป…มา สนุกมาก, คิดถึงจัง, นอนก่อนนะ ฝันดีจ้า ประมาณนี้ค่ะ แต่ก็ไม่ใช่ทักไปทั้งวัน เอาแค่เหมาะสม แค่ให้เขารู้ว่าเราคิดถึงก็พอ ไม่ต้องคาดหวังคำตอบ และหยุดมโน ปล่อยให้เขาใช้เวลากับครอบครัวไปตามปกติค่ะ เมื่อเวลาเหมาะสม เขาก็จะให้เวลาเราเองค่ะ

ชีวิตคนๆหนึ่ง มีหลายส่วนประกอบ เราก็เป็นแค่ส่วนประกอบหนึ่ง แต่ไม่ใช่ทั้งหมดในชีวิตเขา
เช่นเดียวกับ เขา ก็ไม่ใช่ทั้งหมดในชีวิตเราเหมือนกันค่ะ

สู้ๆนะคะ ค่อยๆปรับค่ะ