แฟนผมสอบติด ม.ขอนแก่น ผมยังไม่พร้อมรับมือกับความรู้สึกที่เกิดและต้องแยกกันอยู่เลยครับ

ขออนุญาตครับ
   คือว่าผมคิดมานานแลวครับมีเวลาเหลือไม่มาก
ผมกลัวที่สุดก็คือการห่างไกลกัน
คือผมอ่ะเป็นคนรักเดียว เอาง่ายๆแล้วกันครับแต่ก่อน ผมเป็นคนจีบหญิงไม่เป็นเลย และผมไม่ได้หล่อ ขาว ผมเป็นคนที่ทำอะไรสักอย่างเวลาตั้งแล้ว แล้วมีอะไรมาทำให้รู้สึกไม่ดีในเวลานั้น ผมมักจะล้มเลิกความรู้สึกนั้นทันที และผมเป็นแบบว่าไม่ชอบเรียนทั้งเกเรแล้วก็ชอบเที่ยงกลางคืน แล้วเชื่อไหมว่าผมเรียน ม.ต้นย้ายปีล่ะ 1สถาบัน
แต่ผมก็จบพร้อมเพื่อนน่ะแล้วตอน ม.2พร้อมกับสถาบันใหม่ ผมก็ได้เจอเธอคนนี้แล้วนั้นคือรักเเรกของผมกับแฟน ณ เธอเป็นผู้หญิงชอบเที่ยวที่สำคัญตรงๆเลยหลายใจเพื่อนของผมเขาคบเกือบทุกคน ยกเว้นเพื่อนรักผมเพื่อนผมที่ไม่คบกับเค้าในวันนั้นทุกวันนี้เพื่อนคนนั้นคือเพื่อนแท้ผม ช่วยกันตลอดมีปัญหาคือพร้อมยินดีช่วยเสมอ
แล้วแฟนผม ตอนนี้ม.2 แต่เค้าโคตรใจร้ายกับผมเลยถูกหักอกเป็นจำประ แฟนทั้งหมดของเค้าคือผมอ่ะ ไม่มีดีสักอย่างขี้เหร่สุดที่อ้วนดำ ขี้อายด้วยพูดไม่เก่ง คนอื่นเขาหล่อทุกคน แล้วก็เหมือนเคยครับเขาก็หักอกๆอีกผมว่าถ้าเอาคำพวกนั้นมาต่อกันหน้าจะรอบ1ของโลกพอดี แต่ผมยังมีคารมของผมอยู่ปมเป็นคนชอบพูดตลก ยิ้มเก่ง หัวเราะเก่ง แล้วรักเดียว แล้วก็คบแล้วเลิกๆๆๆประจำ ต่อมาม.3 ก็เหมือนเดิมครับอกหักคนเดิมคนเก่า แล้วผมคือแฟนคนที่2ของเค้าที่คบพ่อแม่รู้ แล้วเชื่อไหมผมทำได้ ผมทำให้พ่อแม่เค้าและครอบครัวเค้ารักผม ถือว่าชนะ
แต่เค้าทำเหมือนเคยคุยเยอะแต่ไม่มีใครกล้าไปเข้าไปบ้านเค้าพ่อ ผมบอกเลยวาโหดมาก จะมีแค่แฟน1-เค้าดีที่ผมเป็นคนชนะใจพ่อแม่เค้า
แล้วผมเริ่มพัฒนาความรักมาตลอด ผมหนักสุด87อ้วนมาก แล้วเค้าก็ว่าเค้าไม่ชอบผูชายอ้วน เค้าชอบคนมีกล้ามแล้วผมก็โดนเท ผมใช้เวลา1ปี3เดือนแค่ดันพื้นครั้งล่ะ 50 3ยก 3เดือนพัก1เดือนจากนั้นก็ทำตลอด น้ำหนักลง 75 จนถึงม.4 น้ำหนักผมลงมา61-62หนักสุดแล้วเค้าก็กลับมากับ คำว่า กลับมาเป็นเหมือนได้ไหม จะเหลือไรครับผมก็ตอบเลย ตกลง
ผมก็ชนะใจตัวเองไปอีกขั้น
ผมก็เริ่มมีกฏ เริ่มมีข้อห้าม
ม.5 เค้าเริ่มจะเชื่อฟังในของผมแล้ว แล้วก็ผ่านด้วยดีจนถึงปีสุดท้ายผมทุ่มให้เค้า100% ผมมี100ผมให้100 ครอบครัวแฟนผมเชื่อใจผมแต่ผมไม่เคยทำให้พ่อแม่เสียสักครั้งเลย และผมก็ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่
ผม
   ผมรักเขามากน่ะคนๆนี้ และผมไม่เคยคุยกับคนอื่นมีแค่แฟนคนนี้คนเดียวเท่านั้น ถึงเค้าจะทำผิดผมก็พร้อมจะให้อภัยเสมอ จนถึงทุกวันนี้ครับรู้ทุกเกี่ยวกับเขา และเราก็รักกันมากด้วย รู้นิสัยใจคอกันหมดแล้ว
      ข้อเสีย
  ผมเป็นคนคิดมาก
  ห่วงมาก
   
แล้วเธอคนที่แบบว่า ต้องการความใส่ใจตลอด เวลาหลังรรเลิก กลับบ้านมาเหมื่อยเธอก็จะขอกำลังใจหน่อยค่ะ มันเป็นอะไรน่ารักมากสำหรับผม
แล้วเธอก็ผู้หญิงที่ไม่เคยไปนอนค้างคืนที่ไหน  แถมเจ้าน้ำตาด้วยเป็น เธอชอบให้ผมอ้อนตลอด ผมก็ชอบน่ะ มันจะเป็นครั้งแรกที่เราต้องแยกกันอยู่
             ผมห่วงแฟนมันมาก กลัวเขาเหมื่อย
           เพราะเขาเจ้าน้ำตา
  มันไกล้เข้ามาถึงวันนั้นแลว เป็นช่วงที่ทำใจยากจริงๆ
  
แต่ก็อยากให้เธอเรียนสูงๆ เราสัญญากันไว้เรียนจบจะได้  ไปหมั่นครับ
มีงานทำ เราจะไปขอเธอ

แล้วผมก็ไม่กล้าพูดกับเธอเรื่องนี้ กลัวเธอแบกความรู้สึกแย่ๆไว้คนเดียว

มีอะไรดีๆดีแนะนำให้ผมบางครับ
ถ้าผมพูดไรไม่ถูกต้องขอโทษด้วยน่ะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่