เรื่องเล่า ลุงป้า วันนี้ โพสค่ำหน่อย เช้านี้ป้า แกวุ่นวายกับ เตรียมรับพายุ ปาบึก ว่า โรงพยาบาลต้องทำอะไรบ้าง ส่วนตัวป้าไม่ค่อยห่วง เพราะแกบึกบึนทนแดดฝนได้
“ไปเที่ยวสุราษฎร์ บ้านพี่ ไหม” ป้าถามผม
“ไปไงล่ะ”
“ดำน้ำไปมั๊ง วันศุกร์นี้พี่ ประชุม ที่แจ้งวัฒนะเสร็จ เราบินไปสุราษฎร์ด้วยกันไหม พี่จะได้จองตั๋วเครื่องบินให้” ป้าอธิบาย
แหมมมมมมมมมม คบกับป้าแกมา หลายเดือนวันนี้จะได้ไป เยี่ยมเยียนเมือง คนดี ศรีสุราษฎร์ฯแล้ววุ้ย สมัยนี้ ผิดกับแต่ก่อน ที่ต้องขึ้นสายการบินกุ๊กไก่ จำปีม่วง อย่างเดียวสมัยนี้ มีสารพัดสายการบิน ไปกลับ ก็แค่ สองพันกว่าบาท เอง จองนานๆ อาจจะได้ไปกลับแค่ไม่ถึงสองพัน
ตกลงแล้วเราไป สุราษฎร์บินบ่ายสาม
“เจ้ จองที่พักให้ผมด้วย”ผมบอกป้า
“พักบ้านพี่ก็ได้ อยู่สบาย ๆ”
“ไฮ้......... ไม่ได้ๆ อีเจ้ นี่พูดไรไม่คิด” ผมดุมั่ง
“ทำไม บ้านพี่ ก็พักได้”
“เจ้ รู้ไหม เจ้เป็นแม่หม้าย ปากคนต่างจังหวัด นะมันขนาดไหน ผมไปบ้านเจ้ แล้ว พักบ้านเจ้ จะนอนมุมไหนในบ้านก็คือบ้านเดียวกัน หรือนอนกับเจ้ มันก็ ครือกัน ปากมันก็ไปซุบซิบว่า อีเจ้ นี่ หลอกผู้ชาย มาฟันแน่ๆ ผมเสียหายนะว้อย” ผมอธิบาย
“เออ ว่ะ แต่ใครวะ จะเอาผู้ชายหน้าเถื่อนๆ อย่างนี้มา ฟันที่บ้านวะ เอางี้คิดมาที่ไหน”
“ไว้ถึง สุราษฎร์แล้วค่อยว่ากัน เอาที่ไม่ต้องไกล จาก หัวเตยก็ได้”
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่หลายคนไม่คิด สมัยนี้พ่อหม้าย แม่หม้าย เยอะ สังคมไทย มันคือสังคมปากหอยปากปู การที่คนสองคน จะไปไหนด้วยกัน พักด้วยกัน จริงๆ แล้ว สองคน อายุ รวมกันก็ร้อยกว่าปีแล้ว วุฒิภาวะ ก็สูงแล้ว มันจะอะไรนักหนา แต่ รู้ไว้เลย ศักดิ์ศรีสำคัญ ถ้า จะพัก หรือไปเที่ยวด้วยกัน หากยังเพิ่งคบกันหมาดๆ ไปในที่ที่มีกัน สองคนดีที่สุด อิสระ ไม่มีใครสนใจ
ชั่วหม้อข้าวเดือด สายการบินนกแล ก็คือนกแก้วเสียงแจ้วๆ ก็ร่อนลง สนามบินสุราษฎร์ ป้าแกจอดรถไว้ ลานหน้า สนามบิน
“เฮ้ยคิดไว้นะ คืนนี้มุดหัวที่ไหน”
“พบรัก รีสอร์ทไหมเจ้” แหมมันอยู่ข้างทางห่างสนามบินแค่คืบ
“อีบ้า......... ชินแต่ม่านรูด ไม่พักด้วยนะว้อย” ป้า เริ่มด่าแล้ว
สุดท้าย ได้ที่พัก นารายา รีสอร์ท ในตลาด สุราษฎร์ เป็นรีสอร์ท เล็กๆ สบายๆ
คนเราไม่ว่าหนุ่มสาว หรือ จะเป็น ลุงป้า ตายาย การจะรับใครเข้ามาในชีวิตซักคน สิ่งที่ เขามักพูดถึงคือศีลต้องเสมอกัน ศีล นั้น ก็คือ การที่สองคนมีความคิด ความชอบเหมือนกัน ได้ศึกษา ซึ่งกันและกัน
การที่รักใครซักคน การให้เกียรตินึกถึงศักดิ์ศรีคือ เรื่องที่สำคัญ มากๆผมนะไม่ค่อยมีเรื่องอะไร เพราะ เป็นคนทำงานอิสระ แต่ป้าแกเป็น ข้าราชการ
“นี่ค่ำนี้ พี่จะพาขับรถเที่ยว”
“สมัยก่อนตอนพี่ จบพยาบาลใหม่ๆ ต้องไปอยู่ ที่พนม เกือบไปพระแสงแล้ว สมัยนั้นเป็นพื้นที่ ที่ชมพู มีผู้ก่อการร้ายเยอะเลย เห็นสภาพ โรงพยาบาล นะถอดใจเลย แต่ เขาบอกว่าในหลวงเคยเสด็จมาแล้ว ในเมื่อท่านมาได้ พี่ต้องอยุ่ได้ ท่านคือ กำลังใจของพวกเรา”
ตอนนั้นน้ำตาซึมเหมือนกัน เพราะ เป็นช่วงที่คนไทยกำลังเสียใจ เรื่องการสวรรคต ของในหลวง ร.9
สบายวุ้ย มี มนุษย์ป้าขับรถพาเที่ยว
“นี่ ซ้ายมือ บ้านท่านสุเทพ เดี๋ยวตรงสะพานจะมี โคออฟเป้นที่ขายของ พี่ซื้อของที่นี่ประจำ เดี๋ยวจะขับรถไปแถวพุมดวง เป็นคลอง ใหญ่มาก.............” ป้าแกขับรถไป เล่าไป เหมือน ไกด์สาวสูงวัย
“ผมหิว หาข้าวต้มกินกันไหม”
สุดท้าย ก็จบที่ร้านข้าวต้ม กินและพักที่ ในตัวเมือง กะว่า รุ่งเช้า ลุงป้า มีเป้าหมายคือ เกาะลำพู เป็นเกาะเล็กๆ ในตลาด กลางแม่น้ำตาปี
ค่ำนั้น นั่งคุยกันริมสระว่ายน้ำในรีสอร์ท เพลิน เลยว่า เช้าจะเที่ยวไหน กิจกรรมอะไรบ้าง เช่น ไปวิ่งที่เกาะลำพู พาไปสะพานศรีสุราษฎร์ ไปบ้านดอน
ล้วนแต่เป็นที่ที่ผมไม่เคย ไปจริงๆ นะครับ ผมเคยแต่ขับรถผ่านพุนพิน ผ่าน แล้วเลยไปหาดใหญ่เลยไม่เคยแวะเที่ยว ทั้งที่อยากเที่ยว คราวนี้ได้เที่ยว ได้ชมเมือง
ชลบุรี กับ สุราษฎร์ไม่ไกลกัน
=====รักแท้ไม่แพ้ระยะทาง จากชลบุรีสู่สุราษฎร์ฯ=====
“ไปเที่ยวสุราษฎร์ บ้านพี่ ไหม” ป้าถามผม
“ไปไงล่ะ”
“ดำน้ำไปมั๊ง วันศุกร์นี้พี่ ประชุม ที่แจ้งวัฒนะเสร็จ เราบินไปสุราษฎร์ด้วยกันไหม พี่จะได้จองตั๋วเครื่องบินให้” ป้าอธิบาย
แหมมมมมมมมมม คบกับป้าแกมา หลายเดือนวันนี้จะได้ไป เยี่ยมเยียนเมือง คนดี ศรีสุราษฎร์ฯแล้ววุ้ย สมัยนี้ ผิดกับแต่ก่อน ที่ต้องขึ้นสายการบินกุ๊กไก่ จำปีม่วง อย่างเดียวสมัยนี้ มีสารพัดสายการบิน ไปกลับ ก็แค่ สองพันกว่าบาท เอง จองนานๆ อาจจะได้ไปกลับแค่ไม่ถึงสองพัน
ตกลงแล้วเราไป สุราษฎร์บินบ่ายสาม
“เจ้ จองที่พักให้ผมด้วย”ผมบอกป้า
“พักบ้านพี่ก็ได้ อยู่สบาย ๆ”
“ไฮ้......... ไม่ได้ๆ อีเจ้ นี่พูดไรไม่คิด” ผมดุมั่ง
“ทำไม บ้านพี่ ก็พักได้”
“เจ้ รู้ไหม เจ้เป็นแม่หม้าย ปากคนต่างจังหวัด นะมันขนาดไหน ผมไปบ้านเจ้ แล้ว พักบ้านเจ้ จะนอนมุมไหนในบ้านก็คือบ้านเดียวกัน หรือนอนกับเจ้ มันก็ ครือกัน ปากมันก็ไปซุบซิบว่า อีเจ้ นี่ หลอกผู้ชาย มาฟันแน่ๆ ผมเสียหายนะว้อย” ผมอธิบาย
“เออ ว่ะ แต่ใครวะ จะเอาผู้ชายหน้าเถื่อนๆ อย่างนี้มา ฟันที่บ้านวะ เอางี้คิดมาที่ไหน”
“ไว้ถึง สุราษฎร์แล้วค่อยว่ากัน เอาที่ไม่ต้องไกล จาก หัวเตยก็ได้”
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่หลายคนไม่คิด สมัยนี้พ่อหม้าย แม่หม้าย เยอะ สังคมไทย มันคือสังคมปากหอยปากปู การที่คนสองคน จะไปไหนด้วยกัน พักด้วยกัน จริงๆ แล้ว สองคน อายุ รวมกันก็ร้อยกว่าปีแล้ว วุฒิภาวะ ก็สูงแล้ว มันจะอะไรนักหนา แต่ รู้ไว้เลย ศักดิ์ศรีสำคัญ ถ้า จะพัก หรือไปเที่ยวด้วยกัน หากยังเพิ่งคบกันหมาดๆ ไปในที่ที่มีกัน สองคนดีที่สุด อิสระ ไม่มีใครสนใจ
ชั่วหม้อข้าวเดือด สายการบินนกแล ก็คือนกแก้วเสียงแจ้วๆ ก็ร่อนลง สนามบินสุราษฎร์ ป้าแกจอดรถไว้ ลานหน้า สนามบิน
“เฮ้ยคิดไว้นะ คืนนี้มุดหัวที่ไหน”
“พบรัก รีสอร์ทไหมเจ้” แหมมันอยู่ข้างทางห่างสนามบินแค่คืบ
“อีบ้า......... ชินแต่ม่านรูด ไม่พักด้วยนะว้อย” ป้า เริ่มด่าแล้ว
สุดท้าย ได้ที่พัก นารายา รีสอร์ท ในตลาด สุราษฎร์ เป็นรีสอร์ท เล็กๆ สบายๆ
คนเราไม่ว่าหนุ่มสาว หรือ จะเป็น ลุงป้า ตายาย การจะรับใครเข้ามาในชีวิตซักคน สิ่งที่ เขามักพูดถึงคือศีลต้องเสมอกัน ศีล นั้น ก็คือ การที่สองคนมีความคิด ความชอบเหมือนกัน ได้ศึกษา ซึ่งกันและกัน
การที่รักใครซักคน การให้เกียรตินึกถึงศักดิ์ศรีคือ เรื่องที่สำคัญ มากๆผมนะไม่ค่อยมีเรื่องอะไร เพราะ เป็นคนทำงานอิสระ แต่ป้าแกเป็น ข้าราชการ
“นี่ค่ำนี้ พี่จะพาขับรถเที่ยว”
“สมัยก่อนตอนพี่ จบพยาบาลใหม่ๆ ต้องไปอยู่ ที่พนม เกือบไปพระแสงแล้ว สมัยนั้นเป็นพื้นที่ ที่ชมพู มีผู้ก่อการร้ายเยอะเลย เห็นสภาพ โรงพยาบาล นะถอดใจเลย แต่ เขาบอกว่าในหลวงเคยเสด็จมาแล้ว ในเมื่อท่านมาได้ พี่ต้องอยุ่ได้ ท่านคือ กำลังใจของพวกเรา”
ตอนนั้นน้ำตาซึมเหมือนกัน เพราะ เป็นช่วงที่คนไทยกำลังเสียใจ เรื่องการสวรรคต ของในหลวง ร.9
สบายวุ้ย มี มนุษย์ป้าขับรถพาเที่ยว
“นี่ ซ้ายมือ บ้านท่านสุเทพ เดี๋ยวตรงสะพานจะมี โคออฟเป้นที่ขายของ พี่ซื้อของที่นี่ประจำ เดี๋ยวจะขับรถไปแถวพุมดวง เป็นคลอง ใหญ่มาก.............” ป้าแกขับรถไป เล่าไป เหมือน ไกด์สาวสูงวัย
“ผมหิว หาข้าวต้มกินกันไหม”
สุดท้าย ก็จบที่ร้านข้าวต้ม กินและพักที่ ในตัวเมือง กะว่า รุ่งเช้า ลุงป้า มีเป้าหมายคือ เกาะลำพู เป็นเกาะเล็กๆ ในตลาด กลางแม่น้ำตาปี
ค่ำนั้น นั่งคุยกันริมสระว่ายน้ำในรีสอร์ท เพลิน เลยว่า เช้าจะเที่ยวไหน กิจกรรมอะไรบ้าง เช่น ไปวิ่งที่เกาะลำพู พาไปสะพานศรีสุราษฎร์ ไปบ้านดอน
ล้วนแต่เป็นที่ที่ผมไม่เคย ไปจริงๆ นะครับ ผมเคยแต่ขับรถผ่านพุนพิน ผ่าน แล้วเลยไปหาดใหญ่เลยไม่เคยแวะเที่ยว ทั้งที่อยากเที่ยว คราวนี้ได้เที่ยว ได้ชมเมือง
ชลบุรี กับ สุราษฎร์ไม่ไกลกัน