มีใครเคยรู้สึกน้อยใจในโชคชะตาของชีวิตตัวเองบ้างไหมคะ??
รู้สึกผิดไปหมดทุกอย่างตั้งแต่เกิดเหมือนเกิดมาทำได้แค่สร้างภาระ สร้างความหนักใจ สร้างปัญหาให้กับคนรอบข้าง ไม่ว่าจะคิดหรืออยากจะทำการสิ่งไหนก็ดูเหมือนจะขวางหูขวางตาคนอื่นไปหมดซะทุกอย่าง ต่อให้ทำดีที่สุด ทำดีจนเกินกำลังตัวเอง หรือแม้แต่ทำตามความต้องการของใคร ก็ยังคงดูแย่ยังคงดูไร้ค่าและดีไม่พอสำหรับใครเลยสักครั้ง ไม่เคยรู้สึกมีความสุขจริงๆเลยสักวันทุกครั้งที่ลืมตาตื่นนอนก็สามารถรับรู้ได้เลยว่ามี "ความทุกข์" และ "ความเครียด" รออยู่เสมอ ในแต่ละวันต้องใช้ความอดทนอดกลั้นกล่ำกลืนมากมายไม่รู้ตั้งเท่าไร จนเดี๋ยวนี้เริ่มมีความคิดที่จะไม่อยากอยู่บนโลกนี้แทรกเข้ามาในหัวเพิ่มขึ้นทุกวัน😞
-จะต้องจมอยู่ในสภาพแบบนี้อีกนานแค่ไหนแล้วคนอย่างฉันจะอดทนได้นานแค่ไหนไร้แม้แต่กำลังใจจะเดิน กลัวใจตัวเองมากๆกลัวว่าวันนึงที่รู้สึกว่าเหนื่อนมากเกินไปแล้วจนไม่อยากจนทนกลัวว่าวันนั้นฉันจะกระทำตามความคิดของตัวเองลงไปโดยไร้สติเพราะฉันเชื่อว่า "ความตาย" จะปลดปล่อยฉันจากความทุกข์ทั้งหมดนี้ได้.
"อยากตาย" จริงๆแล้วเหตุผลของอาการแบบนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?
รู้สึกผิดไปหมดทุกอย่างตั้งแต่เกิดเหมือนเกิดมาทำได้แค่สร้างภาระ สร้างความหนักใจ สร้างปัญหาให้กับคนรอบข้าง ไม่ว่าจะคิดหรืออยากจะทำการสิ่งไหนก็ดูเหมือนจะขวางหูขวางตาคนอื่นไปหมดซะทุกอย่าง ต่อให้ทำดีที่สุด ทำดีจนเกินกำลังตัวเอง หรือแม้แต่ทำตามความต้องการของใคร ก็ยังคงดูแย่ยังคงดูไร้ค่าและดีไม่พอสำหรับใครเลยสักครั้ง ไม่เคยรู้สึกมีความสุขจริงๆเลยสักวันทุกครั้งที่ลืมตาตื่นนอนก็สามารถรับรู้ได้เลยว่ามี "ความทุกข์" และ "ความเครียด" รออยู่เสมอ ในแต่ละวันต้องใช้ความอดทนอดกลั้นกล่ำกลืนมากมายไม่รู้ตั้งเท่าไร จนเดี๋ยวนี้เริ่มมีความคิดที่จะไม่อยากอยู่บนโลกนี้แทรกเข้ามาในหัวเพิ่มขึ้นทุกวัน😞
-จะต้องจมอยู่ในสภาพแบบนี้อีกนานแค่ไหนแล้วคนอย่างฉันจะอดทนได้นานแค่ไหนไร้แม้แต่กำลังใจจะเดิน กลัวใจตัวเองมากๆกลัวว่าวันนึงที่รู้สึกว่าเหนื่อนมากเกินไปแล้วจนไม่อยากจนทนกลัวว่าวันนั้นฉันจะกระทำตามความคิดของตัวเองลงไปโดยไร้สติเพราะฉันเชื่อว่า "ความตาย" จะปลดปล่อยฉันจากความทุกข์ทั้งหมดนี้ได้.